Τρόπους για τη στήριξη της λιγνιτικής παραγωγής, οι οποίοι θα αμβλύνουν την αύξηση του κόστους παραγωγής των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ που έχει προκαλέσει η άνοδος των τιμών των δικαιωμάτων ρύπων, αλλά και θα καταστήσουν πιο ελκυστικό το χαρτοφυλάκιο της Μεγαλόπολης και της Μελίτης καθώς ο διαγωνισμός μπαίνει στην τελική ευθεία, φέρεται να εξετάζει το ΥΠΕΝ.
Σε αυτό το πλαίσιο, μία από τις επιλογές που φαίνεται να έχει τεθεί επί τάπητος είναι η ενδεχόμενη κατάργηση του ειδικού τέλους λιγνίτη για τον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ), η οποία θα λειτουργούσε ουσιαστικά ως «αντίμετρο» στις επιβαρύνσεις που έχουν προστεθεί τους τελευταίους μήνες στη λειτουργία των σταθμών, με την «έκρηξη» του κόστους CO2.
Η πρόταση αυτή εκκινεί από αυτήν ακριβώς την «έκρηξη», η οποία δημιουργεί ένα επιπλέον «μαξιλάρι ασφαλείας» για τον ΕΛΑΠΕ, με δεδομένο ότι προοιωνίζεται την αύξηση των εσόδων του λογαριασμού από τη δημοπράτηση αδιάθετων δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Επίσης, έρχεται σε μία εποχή όπου ο ΕΛΑΠΕ «γράφει» ήδη υψηλά πλεονάσματα, τα οποία υπερκαλύπτουν και με το παραπάνω την απώλεια εσόδων που θα προκαλούσε η κατάργηση του ειδικού τέλους λιγνίτη.
Την ίδια στιγμή, το γεγονός ότι η κατάργηση ή μη του τέλους αφορά και τον διαγωνισμό πώλησης του 40% της λιγνιτικής ισχύος της ΔΕΗ, καθιστά ασφαλή την εκτίμηση πως οι οριστικές αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν άμεσα.
Εξάλλου, με δεδομένο ότι την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου είναι προγραμματισμένη η υποβολή των δεσμευτικών προσφορών, είναι περίπου δεδομένο πως το «τοπίο» θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει νωρίτερα.
«Ανάσα» για τη ΔΕΗ
Το ειδικό τέλος λιγνίτη που θεσπίσθηκε το 2012 ως ένα επιπλέον έσοδο του ΕΛΑΠΕ υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας την καθαρή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με τη μοναδιαία χρέωση του τέλους λιγνίτη.
Η εν ισχύ μοναδιαία χρέωση είναι 2 ευρώ/MWh ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται
από τους λιγνιτικούς σταθμούς και η κατάργησή της θα συνιστά μία σημαντική «ανάσα» τόσο για τη ΔΕΗ, όσο και για τους ενδεχόμενους αγοραστές του προς παραχώρηση χαρτοφυλακίου.
Χαρακτηριστικό είναι πως, σύμφωνα με μηνιαίο δελτίο του Αυγούστου του ΔΑΠΕΕΠ (Διαχειριστή ΑΠΕ & Εγγυήσεων Προέλευσης), στο πρώτο εξάμηνο του 2018 εισέρρευσαν από το τέλος λιγνίτη στον ειδικό λογαριασμό 13,69 εκατ. ευρώ. Ένα ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 25% της αύξησης της δαπάνης (52,2 εκατ. ευρώ) στο ίδιο χρονικό διάστημα για δικαιώματα ρύπων, από τη ΔΕΗ και τις θυγατρικές της που διαχειρίζονται τους ΑΗΣ Μεγαλόπολης και Μελίτης.
Ειδικά για τις προς πώληση λιγνιτικές μονάδες στη Μεγαλόπολη και τη Μελίτη, η ελάφρυνση για το πρώτο εξάμηνο του 2018 εκτιμάται πως θα ανερχόταν στα 2,3 εκατ. ευρώ (από τα 13,69 εκατ. ευρώ που αφορούν το σύνολο του εγχώριου λιγνιτικού χαρτοφυλακίου).
Το ίδιο χρονικό διάστημα, οι δύο ΑΗΣ κατέβαλαν 21,8 εκατ. ευρώ για την αγορά δικαιωμάτων ρύπων.
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με το ίδιο δελτίο του ΔΑΠΕΕΠ, το ετήσιο σωρευτικό πλεόνασμα του ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ στο τέλος του 2018 θα αγγίζει τα 171,52 εκατ. ευρώ, αν αφαιρεθεί το αποθεματικό ασφαλείας των 70 εκατ.
Έτσι, στην περίπτωση που η κατάργηση του τέλους ισχύσει από τον Οκτώβριο, τότε το σωρευτικό πλεόνασμα για το 2018 θα διαμορφωθεί σε 113,23 εκατ. ευρώ.
Ένα ποσό που επαρκεί για να καλύψει και τα περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ που, σύμφωνα με πληροφορίες, εκτιμάται πως είναι οι επιστροφές προς τη ΔΕΗ από την εκκαθάριση του ΕΤΜΕΑΡ για τις χρονιές 2012, 2013, 2016 και 2017.
www.worldenergynews.gr
“Το ειδικό τέλος λιγνίτη θεσπίσθηκε το 2012 ως ένα επιπλέον έσοδο του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ”
Τι είναι αυτό;
Τι έγινε το 2012;