Στην Κατοχή, όταν όλα τα ’σκιαζε η φοβέρα, στην Κοζάνη, άναψαν δυο – τρεις φανοί, όπως άναβαν και σ’ όλη την Τουρκοκρατία. Έτσι, οι Κοζανίτες και με τα έθιμά τους αναμετρήθηκαν με το ναζισμό
των Γερμανών, αψήφησαν τις απαγορεύσεις τους σχετικά με την κυκλοφορία των υπό κατοχή κατοίκων (όχι πάνω από δυο κι όχι μετά το σούρουπο), συγκεντρώθηκαν στο δημόσιο χώρο και μετέβαλαν ένα πολιτισμικό γεγονός σε πράξη αντίστασης, τραγουδώντας:
Τα τραγούδια της κλεφτουριάς, εναντίον του τουρκικού ζυγού, ως επιταγή εναντίον κάθε ζυγού. Εκείνα της σάτιρας, ως μεταστροφή του αδύνατου σε δυνατό, ως στηλίτευση προσωπικών αδυναμιών αλλά και κοινωνικών αδικιών. Τα ξεδιάντροπα (νοικοκυρίσια), ως αμφισβήτηση των δεδομένων, ως ανατροπή των επιβεβλημένων. Τέλος, της αγάπης, ως κατάλυση του εγώ κι ένωση με τον άλλον. Η παραδοσιακή μας αποκριά, ως συμφωνημένο υπονοούμενο, άδηλο πέρασμα από τη μια γενιά στην άλλη, συνομιλεί με το παρόν, ζωογονεί το σήμερα, προοιωνίζεται το μέλλον,
Αποτελεί το αντίβαρό μας στη μαζοποίηση, την ομοιομορφία, την υποταγή που απεργάζεται η παγκοσμιοποίηση, Ως ισχυρό στοιχείο της ταυτότητάς μας, διαπερνάει τις παρατεταμένες πληγές του εμφύλιου και διατρέχει τη μεταπολίτευση, στη διάρκεια της οποίας διεφθαρμένες πολιτικές διέψευσαν τραγικά το όραμα της πολιτικής αλλαγής, εξανέμισαν το πρόταγμα της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, έσυραν το
λαό σε δεινά και αποχύμωσαν τη δημοκρατία Όμως, η Αποκριά μας ως σημαντικός σταθμός στην ανακύκληση του χρόνου, στη συνέχιση της ζωής, αποτελεί διακριτό εφόδιο στης απόγνωσης τον καιρό, αφού
Το πάθος να νοιαζόμαστε για δημόσια γεγονότα, για κοινά πράγματα, η ικανότητά μας να συνεργαζόμαστε (ανάστατες οι γειτονιές) είναι αντίρροπες δυνάμεις στον ατομισμό και στην αλαζονεία, στην απαξίωση της πολιτικής ως τρόπου καλυτέρευσης της ζωής.
Η αναγκαιότητα να εμπιστευόμαστε είναι αποκατάσταση των ανθρώπινων σχέσεων. Η τάση να στηρίζουμε είναι διάλυση της ψευδαίσθησης της προσωπικής ευτυχίας, δικαίωση της αλληλεγγύης και της προσφοράς στο συνάνθρωπο.
Εάν η αποκριά είναι το ετήσιο σύντομο ανασήκωμα του καπακιού σε ένα καζάνι – κοινωνία που βράζει, με στόχο να σκύψουμε το κεφάλι τον υπόλοιπο χρόνο, τώρα που το καζάνι πήρε φωτιά, η αρχή της ανατροπής, θεμελιώδης αρχή της αποκριάς, έχει τη συνέχειά της για τα κακώς κείμενα.
Στον τόπο μας, ο Δήμος ευνόησε τη διοργάνωσή της αποκριάς, δεν την ποδηγέτησε ,όμως, για να μη χαθούν οι χυμοί της λαϊκής, γνήσιας κοζανίτικης ψυχής.
Τ’ άργανα ( τα όργανα έλεγαν κι όχι τα χάλκινα) βαρούν και πάλι στην Κοζάνη, διατρανώνοντας πως λαός που έχει το κουράγιο να γλεντήσει, έχει και τη δύναμη να ζήσει παλεύοντας.
Κι τ΄χρόν΄
Τάσα Σιόμου
Κι εσύ κυρά Τάσα με την φωτεινή παρουσία σου είσαι μία ευχάριστη, διαφορετική και αξιόλογη παρουσία στην ισοπεδωτική ομοιομορφία της συριζαϊκής μεταμνημονιακής παγκοσμιοποίησης.
Για την μνημονιακή παγκοσμιοποίηση των Σαμαροβενιζέλων έχεις να πείς κάτι ή χάλασε η κασέτα σου;
Έχω 99δις επιπλέον, υποθήκη της χώρας, πούλημα της Μακεδονιας… Θες και άλλα;
Λαμογιες απαντησεων
Σας ευχαριστώ κυρία Σιόμου! επαναπροσδιόρισα την λάθος εικόνα που είχα για τις Απόκριες και τα “μπρε-μπρε”!!
Πολύ βαθιά σκέψη!!
Αποτελεί απόλαυση να διαβάζουμε τα κείμενά σας κυρία Σιόμου. Σας ευχαριστούμε
ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ ΜΕ ΤΑ ΜΠΡΕ ΜΠΡΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΝ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΛΟΙ ΣΤ`ΑΡΜΑΤΑ ΣΤ`ΑΡΜΑΤΑ.
ΣΟΒΑΡΑ;
ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΖΑΝΙΤΩΝ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;;;
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ!!!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ!!!
ΜΑΜ-ΚΑΚΑ ΚΑΙ ΝΑΝΙ!!!
ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΣΑΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΕΣ
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!
ΡΗΤΟΡΙΚΟ
ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΙΑ;;;
Το “ΠΟΝΗΜΑ ΣΟΥ” γέμει κακεντρέχια και φασιστολατρεία.
Κοζανιτες Μακεδονομαχοι ετσι προχειρα να σου απαριθμησω λιγα ονοματα γιατι δε δικαιουσαι να σπηλωνεις ηρωες και την πολη μας: Ν. Μαλουτας, Λ.Μαλουτας, Φασνακης, Ι.Τιτσελικης, Ν. Γκιουλεκας, Ν. Μουμουζιας, Δ. Παπαντωνιου, Ν. Ρεπανας, Στ. Παπαργυριαδης, π. Ι. Παπασιωπης, Ζ. Διαφας και τα 4 αδερφια του βραβευμενος απο την πολιτεια, Κ. Μαματσιος, Καραλιβανος, και μπορω να συνεχισω με παρα πολλους αλλους. Ολος ο λαος της πολης βοηθησε. Ψευτη.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΤΟΝ ΤΩΡΙΝΟ ΑΓΩΝΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΓΡΑΦΩ ΑΔΕΛΦΕ.
ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ 1912!
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ !
Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ Ή ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ!
ΤΟ ΕΔΕΙΞΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΕΙΣ.
50 ΧΡΟΝΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΗΓΕΜΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.
Η ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΥΝ ΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΛΟΓΩ ΘΕΣΗΣ ΔΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΚΑΙΡΙΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.
Τάσα συγχαρητήρια! Άλλο ένα υπέροχο κείμενο,μεστό ωριμότητας πνεύματος,ζωής, λόγου πολιτισμού. Μας δίνεις πάντα συμπυκνωμένα νοήματα ,αποστάγματα άπειρων ωρών μελέτης σπάνιων συγγραμμάτων που μόνο εσύ ξέρεις να ανακαλύπτεις και να εντριφείς. Σ ευχαριστούμε για τη μεταλαμπάδευση γνώσης,πείρας,παιδείας. Πάντα η οπτική σου μοναδική!
Κείμενο για κοπή πίτας φιλολόγων το 1985.
πολυ ευστοχο.
Κακεντρεχεια φουλ. Γραψτε εσεις να μας δειξετε το πνευμα σας κακοψυχοι.
Μιλουν και οι αδιαβαστοι τανσταρες που η τυχη τους εβαλε σε θεσαρες. Γι αυτο δε θα ξαναβγεις ποτε πια.
Εξαιρετικό κείμενο παρά τις οποίες υπερβολές για τις αρετές των Κοζάνιτων… Όμως επι δημαρχιων Κουκουλοπουλου στις οποίες θητευσατε ως «υπουργός» πολιτισμού επι το πλείστον αλοιωσατε μέχρι εξαφάνισης τις αντίστοιχες εκδηλώσεις των χωριών με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους ..!
Ξυδακι
Μετά τον Καποδίστρια στα χωριά στέλνατε σουβλάκια , προςδένοντας στο άρμα της κοζανιτικησ αποκρηας τους ιθαγενείς της περιφέρειας ναρθουν να προσκυνήσουν τον άρχοντα την Κυριακή της μεγάλης αποκρηας…
Ομηροι δεν ησασταν. Ας κανατε κατι
Σωστά.δεν τολμά βέβαια να πει κάτι για την συγγραφέα του άρθρου όλοι την υπερασπίζονται μεροληπτικα.ελεος.πολιτικος ήταν.μην εκθειάζετε τόσο το ότι σπούδασε φιλολογία.κι άλλοι μορφωμένοι υπάρχουν και στη μην αρχή και στην παλιότερη.καλλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη.ποσο εύκολα τοποθετείται σε βάθρο θαυμασμού στην επαρχία κάποιος.αξια,πολλά έργα με κυριότερο το συσσίτιο αλλά μην γινόμαστε λάτρεις.
Εσυ τι ζορι τραβας; οχι μονο αξια αναγνωριζεται απ ολη την πολη αλλα οι σπανιες ικανοτητες και οι ακομη σπανιοτερες γνωσεις της απορρια μεγαλης εντρυφησης θα μπορουσαν να της δωσουν πολυ μεγαλυτερες θεσεις στην πατριδα μας αλλα και εξω γιατι οπου και να τη βαλουν μπορει ν ανταποκριθει επαξια. Δεν υπαρχουν σημερα αυτου του βελινεκους προσωπα. Περαν ομως αυτων και σαν ανθρωπος δεν ξαναπερασε πολιτικος που να νοιαστηκε για τον τοπο και το λαο ανιδιοτελως σαν την Τασα Σιομου κανεις.
Υπερβολή και πορωση.
Πορωση εχουν οι κατακριτες . Ειναι στοιχειο αρρωστημενης αρνητικοτητας κι οχι αποδοχης .