Το βιολογικό τσάι του βουνού «Grandpa Jos», με παράδοση από το 1922, καλλιεργείται στο Βέρμιο και το 80% της παραγωγής του κατευθύνεται στο εξωτερικό
Ο Γαβριήλ Καραμανλίδης ήταν Έλληνας που ζούσε στο χωριό Αγούρσα, στην περιοχή της Ματσούκας, στην καρδιά του Εύξεινου Πόντου, μεταξύ Τραπεζούντας και Αργυρούπολης. Ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τη σύζυγό του, Κυριακή, το 1922 μαζί με ένα κύμα περίπου 900.000 προσφύγων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, και εγκαταστάθηκαν στα Κομνηνά Κοζάνης, ένα ορεινό χωριό δυτικά του όρους Βερμίου.
Όπως το σύνολο σχεδόν των προσφύγων εκείνη την εποχή, έτσι και το ζευγάρι βίωνε μεγάλη φτώχεια και αντιμετώπιζε έντονα βιοποριστικά προβλήματα. Προσπαθώντας να εξασφαλίσει ένα εισόδημα, ο Γαβριήλ Καραμανλίδης ανέβαινε καθημερινά στο βουνό από όπου συνέλεγε το τσάι του βουνού που φύτρωνε ελεύθερο, και στη συνέχεια το πουλούσε στο παζάρι της πόλης. Με τον καιρό δημιούργησε το δικό του σπορείο, και απέκτησε μία έκταση ενός στρέμματος στο Βέρμιο, την οποία καλλιεργούσε με μεράκι και 100% φυσικό τρόπο.
Σήμερα, η τέταρτη γενιά της οικογένειας συνεχίζει την παράδοση και το έργο του Πόντιου παραγωγού, επιχειρώντας να διατηρήσει την αγάπη του για το τσάι του βουνού και την αγνότητα προς την καλλιέργειά του. Δεν λείπουν, μάλιστα, και κάποια «μυστικά» τόσο στη διαδικασία της αναπαραγωγής όσο και στη συγκομιδή, η οποία γίνεται αποκλειστικά με τα χέρια με μία πρακτική που ξεκίνησε ο προπάππους Γαβριήλ.
Ο Ιγνάτιος Γαβριηλίδης, μαζί με τον αδερφό του Κωνσταντίνο, δημιούργησαν το 2015 το brand name «Grandpa Jos», προς τιμήν του παππού της οικογένειας, Ιωσήφ, ο οποίος, όπως λέει ο Ιγνάτιος, «ιδρώνει καθημερινά στο χωράφι». Παρότι ηλεκτρονικός στο επάγγελμα και ιδιοκτήτης καταστήματος κινητής τηλεφωνίας στην Πτολεμαΐδα, ο Ιγνάτιος Γαβριηλίδης θεώρησε χρέος του να συνεχίσει την παράδοση σχεδόν ενός αιώνα και να βγάλει στη λιανική αγορά, υπό μία ετικέτα, ένα βότανο με πλούσιο άρωμα και πολλές ευεργετικές ιδιότητες, το οποίο μέχρι τότε πωλούνταν αποκλειστικά χονδρικά.
Το τσάι του βουνού «Grandpa Jos» καλλιεργείται σήμερα σε μία έκταση 20 στρεμμάτων κοντά στο χωριό Άγιος Χριστόφορος Πτολεμαΐδας. Η ετήσια παραγωγή του ανέρχεται σε περίπου 4,5 τόνους, εκ των οποίων το 80% κατευθύνεται σε ευρωπαϊκές αγορές, κατά κύριο λόγο στη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία.
Το μικροκλίμα της περιοχής, σε συνδυασμό με τον βιολογικό τρόπο καλλιέργειας, δημιουργούν ένα προϊόν, το οποίο κερδίζει ένα ολοένα και μεγαλύτερο διεθνές κοινό, όπως φαίνεται από το ενδιαφέρον που υπάρχει ακόμη και από μακρινές αγορές, όπως η Ινδία, η Κίνα και η Κορέα, καθώς και από τις εμπορικές συμφωνίες που έχει κλείσει ο κ.Γαβριηλίδης στη συμμετοχή του στις εκθέσεις Detrop στη Θεσσαλονίκη και Food Expo στην Αθήνα. Στην πρώτη πραγματοποίησε deals με εισαγωγείς από τη Γερμανία, την Τσεχία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, ενώ στην Food Expo έκλεισε παραγγελίες κυρίως με γερμανικές εταιρείες.
Στην Ελλάδα, το τσάι του βουνού «Grandpa Jos» διατίθενται σε επιλεγμένα εμπορικά καταστήματα και καφέ στους νομούς Κοζάνης, Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, αλλά και στην Αθήνα.
Ο «Grandpa Jos» και ο Ιγνάτιος Γαβριηλίδης
Μπράβο στον ανθρωπο. Αλλά γιατί Ποντιακο;
Αν εγώ ως βλάχος χορεύω Σιέρα θα πω ότι είναι βλάχικος χορός; Ας σοβαρευτούμε λίγο…
Το σιέρα δεν είναι ποντιακός χορός. Είναι μοντέλο της ford που βέβαια έχει σταματήσει η παραγωγή του. Εκτός αν αναφέρεσαι στην Σιέρα Λεόνε. Κράτος είναι .
Like…!!!
Συγχαρητήρια στον ανθρωπο όντος! Το συγκεκριμένο τσάι σίγουρα είναι ευρέως γνωστό σε όλους μας. Μάλλον πιστεύω επειδή ειναι σε εισαγωγικά το “ποντιακό”, γράφτηκε λόγο της ιστορίας που εχει η οικογένεια και όχι λογο ποντιακής ποικιλίας. Αυτο καταλαβαίνω. Και πάλι μπράβο, που διαφημιζουν το νομο μας!!!
Εκτος απο τις καφετεριες μας που εχουν μονο κινεζικο. Σκεφτειτε στην Κινα να εχουν μονο Ελληνικο…
Ακριβώς! Προς τιμήν του Πόντιου παππού.
Συγχαρητήρια Άκη!!! Πάντα τέτοια και στην άλλη άκρη της γης εύχομαι ο Grandpa Jos!!!
Για την ιστορία.
Ποντιακό τσάι λένε ένα είδος βοτάνου που μιαζει με ρίγανη.
Ο γηγενής πληθυσμός έμαθε για την χρήση του από τους πρόσφυγες.
Να συγχαρώ με τη σειρά μου πιο πολύ που δεν είναι επιχείρηση εστίασης ( καφετέρια,εστιατόριο κλπ) ,αλλά εξαγωγική.