«Κάνε σήμερα αυτό που οι άλλοι δε θέλουν, για να μπορείς να κάνεις αύριο αυτό που οι άλλοι δε θα μπορούν». (του Πασχάλη Τσολάκη)

«Κάνε σήμερα αυτό που οι άλλοι δε θέλουν, για να μπορείς να κάνεις αύριο αυτό που οι άλλοι δε θα μπορούν». Του Πασχάλη Τσολάκη

Ήδη έχουμε μπει στην τελική ευθεία των δημοτικών εκλογών. Οι πολίτες του δήμου θα κληθούν να επιλέξουν τον δήμαρχο και την δημοτική αρχή του δήμου Κοζάνης.

Το ζητούμενο δεν είναι αν θα είναι δεξιός ή αριστερός. Το ζητούμενο είναι ποιος θα τιμήσει τον τίτλο του δημάρχου, γιατί καμία θέση δεν καταξιώνει τον άνθρωπο, απεναντίας ο άνθρωπος είναι αυτός που καταξιώνει μια θέση ή έναν τίτλο.

Αρχή άνδρα δείκνυσι, έλεγαν οι αρχαίοι μας.

Ο ηγέτης, ο δήμαρχος, οφείλει να σέβεται και όχι να απαξιώνει. Να ακούει και όχι να μιλά από καθέδρας. Να ενώνει και όχι να διχάζει. Να εμψυχώνει και όχι να αποθαρρύνει. Να εμπιστεύεται και όχι να υποψιάζεται. Να συναισθάνεται και όχι να αδιαφορεί.

Είναι το εφαλτήριο για να πετύχει το όραμά του, το σχέδιο του, τον προγραμματισμό του.

Τις τελευταίες δεκαετίες οι δημότες γνώρισαν το ήθος και το ύφος της αρχής τους, γνώρισαν τον τρόπο λειτουργίας και συμπεριφοράς τους, διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει όραμα και σχέδιο, αντελήφθησαν πως δεν υπήρχε διαφάνεια στα οικονομικά και κυρίως κατανόησαν πως ο δήμος είχε μπει σε κατιούσα πορεία, με την αποβιομηχάνιση της περιοχής, με τη μη έγκαιρη έλευση φυσικού αερίου και τον παντελή σχεδιασμό εναλλακτικών λύσεων για να αναστραφεί η καθοδική πορεία.

Με την έλευση της σημερινής δημοτικής αρχής, οι πολίτες είδαν ένα άλλο ήθος και μια άλλου είδους συμπεριφορά εξουσίας. Είδαν μια διαφορετική οικονομική διαχείριση, είδαν να προγραμματίζονται και να σχεδιάζονται υποδομές και λειτουργίες που βελτιώνουν όχι μόνο την εικόνα του δήμου, αλλά να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις της αποβιομηχάνισης και κυρίως να μπει θετικό πρόσημο στην αναπτυξιακή πορεία του δήμου.

Η σημερινή δημοτική αρχή δεν είναι ευκαιριακή ομάδα, που συγκροτήθηκε άρον – άρον, χωρίς υπόβαθρο, χωρίς βάση, χωρίς συνοχή και κυρίως χωρίς κοινό όραμα και σχεδιασμό, για να διεκδικήσει το δήμο αλλά είναι μια κίνηση χρόνων, με θέσεις, προτάσεις, όραμα, σχεδιασμό με στόχο το παρόν και το μέλλον του δήμου.

Όταν ο σημερινός δήμαρχος μιλούσε για την μεταλιγνιτική εποχή με θέσεις, απόψεις και προτάσεις, όλοι αυτοί που διεκδικούν σήμερα το δήμο, μειδιούσαν.

Σήμερα αυτό το παλιό, κι όσοι διεκδικούν τον δημαρχιακό θώκο, υπηρετήσαν από θέση ευθύνης αυτό το παλιό και σαθρό σύστημα εξουσίας, αντί να εμφανίζεται ως εγγυητής και σωτήρας του μέλλοντος, προσβάλλοντας λογική και νοημοσύνη, θα έπρεπε να έχει τρυπώσει στα λαγούμια της ενοχής.

Αυτός που προβλέπει τι θα συμβεί, που βλέπει τι έρχεται είναι σίγουρο πως έχει βασανιστεί για να βρει τις εναλλακτικές λύσεις ώστε να ξεπεραστεί ο σκόπελος, σε αντίθεση με εκείνους που δεν μπορούν να προβλέψουν και είναι αναγκασμένοι να αυτοσχεδιάσουν. Ο αυτοσχεδιασμός όμως οδηγεί σε περιπέτειες. Κι οι περιπέτειες, μετά την αποτυχία του ίκαρου, έχουν πάντα άσχημο τέλος.

Όταν ο φαροφύλακας φώναζε, έρχεται καταιγίδα, να ενισχύσουμε τα αναχώματα, το πλήθος δεν τον άκουγε. Κι όταν πλησίασε η καταιγίδα κι έγινε ορατή, η καταστροφή ήταν αδύνατο να αποφευχθεί.

Ο δήμος οφείλει να είναι υπηρέτης των δημοτών και όχι δήμιος .

Ο δήμος οφείλει να είναι ισόνομος και δίκαιος προς όλους τους πολίτες.

Ο δήμος οφείλει να εμπνέει και να άγει, όχι να αποπνέει και να άγεται.

Ο δήμος οφείλει να παράγει και να διανέμει φως, χρώμα και ποιότητα ζωής στους δημότες του.

Για αυτό πρέπει η ψήφος των δημοτών και κάθε ψήφος σε κάθε εκλογή, να είναι ψαγμένη και ζυγισμένη. Να είναι ζύμη από στάση ζωής, συμπεριφορών, αρχών, ανθρωπιστικών και κοινωνικών αξιών.

Να είναι το απόσταγμα των εμπειριών, της διαίσθησης, του ενστίκτου και της λογικής.

Αλλιώτικα ο Λεωνίδας θα είναι απών κι οι Θερμοπύλες αφύλακτες από τους τριακόσιους.

Υ.Γ Η εξουσία δεν διαφθείρει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος διαφθείρει την εξουσία