100 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη γενοκτονία των ποντίων, όταν στις 19 Μαΐου 1919, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα του Πόντου και δρομολόγησε τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ποντιακού Ελληνισμού.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων την περίοδο 1914-1923 εναντίον των Ελληνικών Πληθυσμών του πόντου, ήταν οι σφαγές, η εκτόπιση, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και οι πορείες θανάτου στην έρημο. Υπολογίζεται ότι εξαιτίας των διωγμών έχασαν τη ζωή τους περίπου 353 χιλιάδες άτομα. Αποδίδουμε ελάχιστο φόρο τιμής στις 353.000 ψυχές, που δολοφονήθηκαν και εκδιώχθηκαν βιαίως από τις προαιώνιες εστίες του Πόντου. Θύτης ο τουρκικός εθνικισμός, που μηχανεύτηκε δεκάδες τρόπους βίας για να ξεριζώσει τους Πόντιους από τη γη τους.
Ύψιστο χρέος μας η διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης και χωρίς ίχνος ρεβανσισμού ζητούμε το αυτονόητο: την αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας και την παράδοση της Τουρκίας στην ιστορική κρίση.
Οι νεκροί και οι ζωντανοί ζητούν δικαίωση.