Πάντα (σας το ΄λεγα κιόλας) θεωρούσα τον εαυτό μου τυχερό.
Περιστοιχίζομαι και δουλεύω καθημερινά με νέους ανθρώπους γεμάτους όνειρα, προσδοκίες και θέληση για ζωή. Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν …τσιμπάω και γω κάτι για τον εαυτό μου.
Πάντα προσπαθούσα να σας μεταδώσω –πέρα από τις γνώσεις- την αγάπη για τη μάθηση, για το κάτι περισσότερο, τέλος όποια εφόδια μπορούσα για να συνεχίσετε και να πετύχετε στη ζωή σας –και αν κρίνω από το αποτέλεσμα: κατάφερα αρκετά.
Σας καμαρώνω καθημερινά για τις επιτυχίες σας, χαίρομαι στις χαρές σας, στεναχωριέμαι στις ατυχίες σας, είμαι μακριά σας, αλλά πάντα μαζί σας.
Είστε και σεις δικά μου παιδιά σαν τον Γιάννη και τη Νίκη μου (κάποια στιγμή θα πρέπει να το ψάξω για το πολύ-πολυτεκνικό επίδομα).
Είμαι μακριά σας, αλλά είμαι πάντα δίπλα σας, όπως προείπα, και ανοιχτός οποιαδήποτε στιγμή να σας ακούσω και να σας συμβουλέψω.
Όπως θα γνωρίζετε έχω ξεκινήσει, μαζί με αξιόλογους ανθρώπους της περιοχής μας, έναν αγώνα για να διεκδικήσουμε το Δήμο μας.
Ένα δύσκολο αγώνα και μια υπεράνθρωπη προσπάθεια για να τον επαναφέρουμε αρχικά στην κανονικότητα και στη συνέχεια να χτίσουμε τον Δήμο, τα Σέρβια, τα χωριά μας όπως τα ονειρευόμαστε, όπως τα θέλουμε και όπως τους αξίζει.
Ειλικρινά αυτός ο αγώνας μου είναι οικείος, δε διαφέρει πολύ από την καθημερινή μου προσπάθεια μαζί σας, ο σκοπός είναι παραπλήσιος, άλλωστε ο Δήμος που ονειρευόμαστε θα είναι ο δικός σας δήμος, θα είναι για σας, για να πραγματοποιήσετε τα δικά σας όνειρα στον τόπο μας, στον τόπο που μας γέννησε όλους και που αγαπάμε.
Σε αυτή την προσπάθεια λοιπόν σας ΘΕΛΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ!
Σε έναν αγώνα για τη ζωή και το μέλλον σας (ακούγεται πομπώδες αυτό, αλλά πιστέψτε με είναι η πραγματικότητα), το όνομα του συνδυασμού μας ΓΕΦΥΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ το καταδεικνύει αυτό.
Όπως σας πρωταντίκρυσα αγόρια και κορίτσια, έτσι και τώρα, σας θέλω άντρες και γυναίκες πια δίπλα μου, χρειάζομαι και πάλι τα νιάτα και τη δύναμή σας, τον αυθορμητισμό και την ελπίδα σας και ίσως …ξανατσιμπίσω και γω πάλι από το χαμόγελο και την αισιοδοξία σας.
Υ.Γ. Δεσμεύομαι απέναντί σας ότι: Δεν θα έχει εξάωρα, θα προσπαθήσω να κόψω τις (γλυκόξινες) παροιμίες, θα κόψω επίσης και τις προσφιλείς φάπες – δεν μπορώ να δεσμευθώ ότι θα κόψουμε τις πίτσες.
Για μένα κρατώ το ότι θα γλιτώσω από το μαρτύριο της αναμονής έξω από τα εξεταστικά κέντρα.
