Με λαμπρότητα γιορτάστηκε (9-12-2016) η Αγία Άννα στο Βελβεντό. Επίκεντρο της γιορτής το όμορφο εξωκλήσι των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης. Το ξωκλήσι βρίσκεται στο τέρμα της ανόδου του περιφερειακού Βελβεντού, μετά τη γέφυρα του ξερόλακκου, ΒΑ στα 200 μέτρα. Περιβάλλεται από ένα μεγάλο αύλειο χώρο.
Όλα, ξωκλήσι και προαύλιο, περιποιημένα, το πρωί της 9ης Δεκ. επικαλυμμένα από πυκνή πάχνη και αραιή ομίχλη, σε θερμοκρασία – 4ο C, με τις κανδήλες αναμμένες να αχνοφέγγουν στο βαθύ χάραμα, με τη μεγάλη ξυλόσομπα κόκκινη από τη φωτιά να τρίζει προσπαθώντας – μάταια – να ζεστάνει ικανοποιητικά τον εσωτερικό χώρο (με τον υψηλό τρούλο), όλα γιορτινά και χαρούμενα, λες και είχαν ψυχή, ανυπομονούσαν να υποδεχτούν τον παπά και τους χριστιανούς για να γιορτάσουν την Αγία Άννα (τη σύλληψη) τη μάνα της Θεοτόκου και την άλλη Αγία Άννα τη μάνα Σαμουήλ του Προφήτη, με τον Αγιασμό, τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία.
Ο φωτισμός στο εσωτερικό του εξωκλησιού είναι ο φυσικός. Από τα παράθυρα του τρούλου και των μικρών παραθύρων μπαίνει το φυσικό (της εποχής) φως. Και ο επιπλέον φωτισμός είναι από τις κανδήλες και τα λίγα κεριά – στην Αγία Τράπεζα και στο αναλόγιο για τους ψάλτες. Κι αυτό το φυσικό φως γίνεται αναβαθμίδα για τη θέα του άλλου φωτός, του καταβαίνοντος άνωθεν ‘’εκ του Πατρός των φώτων’’.
Τη Θεία Λειτουργία τέλεσε ο π. Κωνσταντίνος Κώστας και στο αναλόγιο έψαλαν με υπέροχο χορικό τρόπο – χαιρόσουν να τους ακούς – ο Γιάννης Τζινίκος, ο Γιώργος Καραγιάννης, ο Γιώργος Πιτσιούγκας, η Δήμητρα Κίτση-Βαλωμά, ο Αριστείδης Σταμάτης και ο Κώστας Ρήγας. Η ηχητική του εξωκλησιού, χωρίς να δημιουργεί παρατεταμένη αντήχηση, ενισχύει τον ήχο και ξεκουράζει τη φωνή. Εδώ δεν χρειάζονται μικρόφωνα.
Η απουσία ηλεκτρισμού (από ΔΕΗ και γεννήτριες), προβολέων και μικροφώνων απ’ όσα ακόμα εξωκλήσια της υπαίθρου, διατηρεί τη φυσική ηχητική και τα χρώματα του φωτός και τις σκιές του όρθρου, της μεσημβρίας και του εσπερινού. Ακούγεται το απαλό θρόισμα των φύλλων, το φτερούγισμα των πουλιών, το διπλανό ρυάκι. Το καθένα (όσο μικρό, όσο αθόρυβο) υπάρχει, χαίρεται και αναπτύσσεται ελεύθερα. Δεν υπάρχει ο βιασμός της τεχνικής. Χωρούν όλα. Για όλα υπάρχει χώρος έκφρασης.
Παρ’ όλη τη χαμηλή θερμοκρασία η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη. Στο Ναό υπήρχε το αδιαχώρητο. Χριστιανοί από το Βελβεντό, το Πλατανόρεμα και τα Σέρβια ήρθαν να λειτουργηθούν. Οι εορτάζουσες Άννες παρούσες. Μικρομαμάδες με τα μικρά παιδιά στην αγκαλιά τους για να τα κοινωνήσουν.
Μέσα σε λίγους στίχους ο ι. υμνογράφος Ανδρέας Κρήτης περιγράφει την υπόθεση της γιορτής με τη σωτηριολογική προέκτασή της για τους ανθρώπους:
‘’Η Άννα η ένδοξος, νυν συλλαμβάνει, Αγνήν την τον άσαρκον, συλλαβούσαν Κύριον, τον υπεράγαθον, και τίκτειν μέλλει την σαρκί, μέλλουσαν τίκτειν Χριστόν’’. (Δεκ. 9, Κανών της αγίας Άννης, Ωδή α’, τροπάριο 3ο.)
Το εκκλησίασμα έψαλε πραεία τη φωνή σε ήχο γ’ το Κοντάκιον: ‘’Η Παρθένος σήμερον, τον προαιώνιον Λόγον, εν σπηλαίω έρχεται, αποτεκείν απορρήτως. Χόρευε η οικουμένη ακουτισθείσα, δόξασον, μετά Αγγέλων και των Ποιμένων, βουληθέντα εποφθήναι, Παιδίον νέον, τον προαιώνων Θεόν’’.
Η χαρά της γιορτής είναι γεγονός: ‘’Τα πέρατα της γης, ευφραίνεσθε, ιδού γαρ, του Κτίστου των απάντων, η Μήτηρ εξ ακάρπου, γαστρός φύεται σήμερον’’ (Δεκ. 9, εις τους Αίνους, τροπάριο 6ο).
Και μετά τη διανομή του αντιδώρου και το μοίρασμα των κολλύβων εις μνήμην εορταζόμενου αγίου ακολούθησε και το καθιερωμένο κέρασμα στο αρχονταρίκι του εξωκλησιού. Όλοι και όλα ευφραίνονται.
Στους κτίτορες και εκκλησάρηδες Αναστασία, Αθανάσιο, Βασιλική και Δήμητρα Τσιακμάκη και στους συνεργάτες τους για την όλη προετοιμασία και τη διακονία συγχαρητήρια.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
11-12-2016
