«Ένα πράγμα είναι χειρότερο από το να σε εξαπατούν. Να το συνηθίσεις!» (Της Βιολέττας Μπούσιου)

«Ένα πράγμα είναι χειρότερο από το να σε εξαπατούν. Να το συνηθίσεις!» Η ατάκα ανήκει στον Αρκά. Η συνήθεια σ’ όλους εμάς, που στολίζουμε τις νύχτες μας με περσινά φωτάκια…

Ευτυχώς χαίρονται οι συνταξιούχοι. Ο Aϊ Βασίλης θα τους φέρει δώρο. Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτικής εξουσίας βρήκε πάλι προορισμό. Με το αζημίωτο.

Δεν έχει σημασία που μεγαλώνουμε παιδιά χωρίς μέλλον, που χαρίζουμε γλειφιτζούρια στους ηλικιωμένους, που δοκιμάζουμε καθημερινά τις αντοχές του ελεύθερου επαγγελματία, που καταστρέφουμε τα όνειρα.

Σημασία έχει που οι πολιτικοί μας εξασφαλίζουν στον εαυτό τους προσωρινή ευημερία, εφήμερη δόξα, ανησυχητική ματαιοδοξία, επικίνδυνη αυτοπεποίθηση, διασφάλιση μιας καριέρας.

Δεν έχει σημασία που όλοι ξέρουμε την αλήθεια. Αρκεί να μην την φωνάζουμε. Αρκεί να αντέχουμε τις συνέπειες. Αρκεί οι επιτήδειοι να επιπλέουν. Αρκεί να κλείνουμε όλοι τα μάτια μας και τα αυτιά μας, μπροστά στο σύστημα.

Και να ελπίζουμε πως παρόλα αυτά, με κάποιο τρόπο ανεξήγητο, μια μέρα θα γίνει το θαύμα. Και όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Χωρίς κανείς να χάσει τα κεκτημένα. Χωρίς να ματώσει κανείς. Χωρίς να πληρώσει κανείς, το τίμημα της απληστίας.

Και όλα αυτά, επειδή είμαστε ανίκανοι να παραδεχθούμε τα λάθη μας. Γιατί ο εγωισμός αντικατέστησε τις αξίες μας και η αυτοθυσία έγινε για τους περισσότερους, άγνωστη λέξη. Απόμεινε μονάχα η προσωπική φιλοδοξία που, διαχρονικά, καταστρέφει το όραμα για τον άνθρωπο και τον τόπο.

Ευτυχώς έρχονται Χριστούγεννα. Μπορεί η αγάπη, να γαληνέψει τις καρδιές μας!