Δημόσια τέχνη και μνήμη. Μία σχέση σε αμφισβήτηση (της Κορίνας Χατζηπαναγιωτίδου – Πολιτιστική Διαχειρίστρια, MSc Πολιτιστικό Management

30 Απριλίου 2020
07:29

Ως τέχνη του δημόσιου χώρου ή αλλιώς δημόσια τέχνη, ονομάζεται η κάθε μορφή τέχνης η οποία τοποθετείται μόνιμα σε έναν υπαίθριο τόπο. Τα έργα της έχουνε τόπο αναφοράς και σχετίζονται με τον χρόνο. Η δημόσια τέχνη αποτελεί ένα μέσο μνείας, καθοδήγησης και άτυπη μορφή μάθησης. Μέσα απ’ αυτήν εντυπώνεται η κοινωνική σύσταση της περιοχής (Becker, 2004).

Μορφές δημόσιας τέχνης αποτελούν τα μνημεία, τα αγάλματα, οι ανδριάντες κοκ. και εντοπίζονται κυρίως σε πλατείες και σε μέρη όπου οι καλλιτέχνες εμπνέονται και δημιουργούν. Μέσα από την τέχνη μεταδίδονται οι ηθικές αξίες με θετικές συνέπειες στο κοινωνικό σύνολο. Διαμορφώνονται συνειδήσεις. Ενδυναμώνεται η αξιοπρέπεια, η ανθρώπινη δημιουργικότητα κ.ά. (Γέμτου,2015).

Ο ρόλος των μνημείων είναι να περάσουν στους πολίτες κυρίως τις μνήμες από διάφορα σημαντικά γεγονότα (γενοκτονίες, νίκες, πόλεμοι κ.ά.). Βέβαια η τοποθέτησή τους δεν είναι τυχαία. Συνήθως τα συναντάμε σε μνημειακούς χώρους, τόσο για την ανάδειξη της πολιτισμικής τους ιδιοκτησίας όσο και για την αναγνώριση της ταυτότητάς τους. Τα μνημεία έχουν την δυνατότητα να μετατραπούν σε ισχυρά γνωρίσματα πολιτιστικού περιεχομένου τα οποία σχετίζονται άμεσα με τις μνήμες, τα ιστορικά γεγονότα, τις αξίες κ.ά. Αν και η μνήμη μπορεί να μετασχηματιστεί, να αφαιρέσει ή να προσθέσει στοιχεία, τα μνημεία παραμένουν στην θέση τους για να υπενθυμίζουν τα ιστορικά γεγονότα.
Στην χώρα μας, την δημόσια γλυπτική, την συναντάμε από τα κλασικά χρόνια έως και σήμερα (Miles,2002 •Γιαλούρη,2010 •Βαϊνά,1997).

Τα δημόσια γλυπτά τοποθετούνται συνήθως σε πλατείες. Συνεπικουρούν στην διδασκαλία της τοπικής ιστορίας, δίνοντας την δυνατότητα στους πολίτες να μάθουν άμεσα μέσω της οπτικής και της αφής. Με αυτόν τον τρόπο η διάδοση και η διατήρηση της τοπικής ιστορίας επιτυγχάνεται αποτελεσματικά (Μπαντιμαρούδης,2011).

Πριν από λίγες μέρες, στην πόλη της Κοζάνης, τέθηκε το ζήτημα περί τοποθέτησης του ανδριάντα του Μητροπολίτη Ιωακείμ κοντά στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης.

Αυτό που ίσως προβληματίζει είναι κατά πόσο θα συντελέσει η τοποθέτηση του ανδριάντα στον νέο χώρο, τα παραπάνω;

Με την σωστή διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς από τους αρμόδιους φορείς, με σεβασμό στο παρελθόν, με την ορθή αντιμετώπιση του παρόντος και με τον σωστό σχεδιασμό του μέλλοντος, θα επιτευχθεί η διατήρηση της ιστορικής μνήμης.

Βιβλιογραφία:

Βαϊνά, Μ. (1997), Θεωρητικό πλαίσιο διδακτικής της τοπικής ιστορίας για τον εικοστό πρώτο αιώνα, Gutenberg: Αθήνα

Γέμτου (2008). Ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης. Επιστήμη και Κοινωνία: Επιθεώρηση Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας

Γιαλούρη Α. (2010). Πολιτισμός. Η Ανθρωπολογία στη Χώρα των Πραγμάτων. Αθήνα: Αλεξάνδρεια

Μπαντουμαρίδης. Φ., (2011). Πολιτιστική Επικοινωνία, Οργανισμοί, θεωρίες, μέσα. Αθήνα: Κριτική

Miles, M.B. & Huberman, A.M. (2002) The Qualitative Researcher’s Companion. Sage, Thousand Oaks

Becker J, (2004) . In: Richmond, A. (Ed). Handbook of Microalgal Culture: Biotechnology and Applied Phycology, Blackwell Publishing

2 σχόλια

  • Θα προτιμούσα να ταισω με τα ίδια λεφτά αυτόν που τρώει κάθε απόγευμα από τον κάδο αντί για την πληρωμένη τέχνη. Τι πιο ισχυρό από αυτό;

    • Άκυρη συσχέτιση κατά την γνώμη μου…
      Με την ίδια λογική να καταργήσουμε οτιδήποτε αποτελεί πλεονασμό στην ζωή μας και να ταΐσουμε όπως λες αυτόν που τρώει από τον κάδο. Το ότι επιβάλλεται να μην υπάρχουν άνθρωποι σε αυτήν την κατάσταση στο 2020 εννοείται και θέλει αγώνα για να γίνει πράξη και δεν είναι μόνο αυτός που ψάχνει στον κάδο δίπλα μας αλλά και αυτοί που δεν έχουν ούτε κάδο για να ψάξουν σε άλλες χώρες του κόσμου! Ναι ούτε εμένα μου αρέσει να βλέπω τέτοιες εικόνες, ναι και εγώ θα βοηθήσω όποτε και με όποιον τρόπο μπορώ χωρίς να το διαφημίσω αλλά τι συνδέουμε τώρα! Θες να μου πεις πως κάπνισμα, ποτό, διασκέδαση, διακοπές σε βουνά και νησιά, βενζίνη για άσκοπες βόλτες με το αμάξι και άλλα πολλά δεν σε ενοχλούν τόσο που ενώ οι περισσότεροι τα έχουμε δεδομένα άλλοι τρώνε όπως λες από τα σκουπίδια ενώ η τέχνη και η πολιτιστική κληρονομιά σε πείραξαν?
      Με την ίδια λογική γιατί πας και χτίζεις εσύ σπίτι 200τ.μ. ή γιατί να πάρεις και εξοχικό ενώ ο άλλος δεν έχει ούτε μια τέντα να βάλει πάνω από το κεφάλι του?
      Αυτά φιλικά…

Αφήστε μία απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*

Προσοχή!!! Για να δημοσιεύονται, από 'δω και στο εξής, τα σχόλιά σας, θα πρέπει να επιλέγετε, την παρακάτω επιλογή  "Διάβασα και αποδέχομαι τους Πολιτική απορρήτου  " που σημαίνει ότι διαβάσατε κι αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου του kozan.gr. Αν, κάποια φορά, ξεχάσετε να το κάνετε θα λάβετε μια ειδοποίηση ότι δεν το πατήσατε (αρα δεν αποδεχτήκατε την πολιτική απορρήτου). Σε αυτή την περίπτωση, για να μη χαθεί το σχόλιο σας, πατήστε να γυρίσετε πίσω  και ξαναπατήστε "δημοσίευση", τσεκάροντας, προηγουμένως, την προαναφερόμενη επιλογή. Η συμπλήρωση των πεδίων όνομα, Ηλ. διεύθυνση και ιστότοπος, της παραπάνω φόρμας, δεν είναι υποχρεωτική.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Μείνετε συντονισμένοι