Πριν ξεκινήσω να γράφω για την πόλη του Αρίνταγα, να σας διηγηθώ τι μου είπε χθες το βράδυ ο φίλους μ΄ ο Γιάντς, χρόνια τώρα στ΄Σαλουνίκ΄, που βρέθκιν για καμόσις μέρις σην Κόζιαν.
Μέρις τώρα τριουρνούσιν σην Κόζιαν ένας ημίγυμνος άντρας κι σαν να αραδούσιν κάτ΄, δεν έδωσα και μεγάλη σημασία, μου λέει ο φίλος μου, τον πέρασα για ζητιάνο, ώσπου χθες που επισκέφτηκα την πόλη του Αρίνταγα για να δώ την εξέλιξή της και την θαυμάσια παραλία της, χρόνια είχα να τη δώ, την θυμάμαι ένα μικρό χωριουδάκι. Εκεί που τριουρνούσα, βλέπω καθισμένον σι μια μπιστιρά τον άνθρωπο που έβλεπα και στην Κοζάνη.
Μου έκανε εντύπωση τον πλησίασα και τι να δώ; Ήταν ο Διογένης, αυτός ο αρχαίος ο Έλληνας φιλόσοφος, γνωστός και ως Διογένης ο Κυνικός, ο θεμελιωτής του Κυνισμού και δίπλα του αναμμένο το φανάρι του, ντάλα μεσημέρι.
Αυτός που χρησιμοποιούσε τον αστεϊσμό και το λογοπαίγνιο ως μέσο για τα διδάγματά του και ο οποίος πίστευε πως η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται στη φυσική ζωή και πώς μόνο με την αυτάρκεια, την λιτότητα, την αυτογνωσία και την άσκηση μπορεί κανένας να την εξασφαλίσει.
Η κυνική φιλοσοφία είχε έμβλημα έναν Κύνα (Σκλί) και δήλωνε “ …εμείς διαφέρουμε από τους άλλους σκύλους διότι δεν δαγκώνουμε τους εχθρούς αλλά τους άλλους φίλους για να τους διορθώσουμε”.
Ρε Γιάνν΄, που τα θυμάσαι όλα αφτάια; μι καθήλουσις. Ιγώ τα αστόισα όλα.
Κάτσι να σι πώ κι τ΄άλλα. Τουν πλησίασα, που λές κι φρουντίζουντας να κάτσου παράμιρα για να μην τουν κρύβου τουν ήλιου κι μι αρχινίσ΄ αυτά που έψαλιν κι στουν Αλέξαντρου τουν μέγα, τουν ρώτσα. Δάσκαλε, πώς κι΄έ τσ΄κι απ΄τα μέρη μας; Α,α α, πιδί μ΄, αραδώ να βρώ κάναν λόγιου, αλλά ούδι σην Κόζιαν βρήκα ούδι ιδώια μι φαίνητι τα βρώ!
Δεν κρατήθκα κι γώ, μι λέει ου Γιάνντς: κι τουν λέου, Δάσκαλι κι τι είνι οι Λόγιοι που μι αναφέρς; Σάματ΄είνι τίπουτα κρόκους να του φτέψουμι κι να βγούν “Λόγιοι”, αν είνι να βγούν τα βγούν άλλιώς τα πουρέψουμι μι αφνούς που έχουμι, τι να κάμουμι!
Σουστά τα λές πιδί μ΄, αλλά τόσα χρόνια η διπλανή πόλ΄ η Κόζιαν΄ ήταν η πόλη του βιβλίου κι τ΄ς Ανάγνουσης τι στού καλό δεν μπόρισιν να βγεί καένας; όλ΄μπιστιρές κι κούτσουρα βγήκαν;
-Δάσκαλι, ιδώια μας προυσβάλτς χουντρα!
– Τ΄ν αλήθεια λεου πιδί μ΄! Είστι όλ΄αναλώσιμ΄ influencers τ΄ς συμφουράς!
Τουν ιφχαρίστσα κι έφυγα μι μ τ΄σκέψ΄, που στου καλό έμαθιν κι Κουζιανιώτ΄κα κι Ιγγλέζ΄κα ; Αλλά τα μι πείς τι στου καλό φιλόσουφους είνι κι μάλιστα σκλύσιους!!
Να ΄σι καλά ρα Γιάνν΄
Άιντι πάλι για την πόλη του Αρίνταγα τα γράψου αδέφτιρου, προηγούνται θέματα της επικαιρότητας!
Μήκας Ελίμειος
(Αναλώσιμος influenser της συμφοράς)
5 Ιουνίου 2020 –
