Άραγε η Κοζάνη είναι μια τέτοια πόλη; (του Στέλιου Α. Μήλιου*)

Δεν είχα σκοπό να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο αλλά κάποια γεγονότα με οδηγούν αναγκαστικά να εκθέσω κάποιες σκέψεις μου.

Με συγχωρείτε για τη μακροσκελή ανάρτηση.

Οι λόγοι που θα διαβάσετε το παρακάτω κείμενο είναι γιατί πιστεύω και υποστηρίζω μια κοινωνία με αξίες και προοπτικές της προόδου της ανάπτυξης, της αξιοκρατίας, των συλλογικών αποφάσεων, και φυσικά της δημοκρατίας. ( Σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι δεν ανήκω σε κανέναν κομματικό πυρήνα, το αναφέρω γιατί υπάρχουν πολύ καχύποπτοι). Αν δεν εκφράζουμε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας για αυτά που μας ανησυχούν η χώρα μας θα πάει ακόμη πιο πίσω.

Φυσικά ο τρόπος για να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας δεν είναι απλώς ένα ωραίο κείμενο εντυπωσιασμού, ούτε να φωνάζουμε χωρίς να προτείνουμε τίποτα ( δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία). Ο τρόπος για να αποδείξουμε όλες τις παραπάνω αξίες, απαιτεί μελέτη, αφοσίωση, και καινοτόμες δράσεις με σύγχρονα πρότυπα και μέσα.

Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν πολλοί νέοι που τα σκέφτονται αυτά και ακόμη περισσότερα.  Ίσως με αυτό το κείμενο καταφέρω να αφυπνίσω κάποιους. Ακόμη και τους αρμόδιους.

Αρκετά με τον πρόλογο, ας περάσουμε στο κυρίως θέμα. Στην ουσία θα προσπαθήσω να προτείνω πως γίνεται μια πόλη να είναι αγαπητή στους νέους και στους μελλοντικούς επιστήμονες της, πως γίνεται μια πόλη να δίνει ευκαιρίες, πως γίνεται μια πόλη να ακούει τους νέους και τους πολίτες της;  Άραγε η Κοζάνη είναι μια τέτοια πόλη;

Στο Πανεπιστήμιο που σπουδάζω ( Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας) τυγχάνει να είμαι Πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου.  Το αναφέρω αυτό γιατί στις 15 Μαΐου αποφασίζουμε να στείλουμε μια επιστολή σε όλους τους Δήμους της χώρας για την Γνωστοποίηση του τμήματος που ανέφερα πιο πάνω. Αφορμή αυτής της επιστολής στάθηκε το πρόβλημα πολλών φοιτητών να βρούμε φορέα για κάνουμε την Πρακτική Άσκηση μέσω ΕΣΠΑ. Θέλω να τονίσω το “μέσω ΕΣΠΑ” γιατί στην ουσία κανένας φορέας δεν επιβαρύνεται οικονομικά. Σκοπός αυτής της κίνησης ήταν να ανοίξουμε θέσεις πρακτικής στο αντικείμενο που σπουδάζουμε. Το ενδιαφέρον κάποιων Δήμων ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό. Ναι το γνωρίζω δεν έχει τόση μεγάλη σημασία για εσάς που το διαβάζετε τώρα, αλλά πιστεύω σας ενδιαφέρει να μάθετε αν λάβαμε απάντηση από την πόλη μας.

Απάντηση δεν πήραμε ΠΟΤΕ. Και σκέφτομαι τώρα εγώ, πως γίνεται μια πόλη σαν την δική μας (με πλούσια ιστορία, με αρκετές δημόσιες υπηρεσίες, με απίστευτη παραγωγή αρχείων και όχι μόνο), να μην έχει ανάγκη από νέους επιστήμονες να προσφέρουν και να αναβαθμίσουν κάποιους κλάδους στα πλαίσια του δυνατού ενίοτε (Να αναφερθώ πως η Δημοτική Βιβλιοθήκη δέχεται φοιτητές για Πρακτική Άσκηση και αυτό την τιμά ιδιαίτερα). Το παραπάνω είναι ένα απλώς ένα παράδειγμα, σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλα πολλά..

Πράγματι υποστηρίζω ακράδαντα ότι αν οι νέοι γνώριζαν πως τους δίνονται ευκαιρίες στη πόλη τους, θα ήταν πολύ χαρούμενοι και πολύ περήφανοι.

Είμαι απόλυτα σίγουρος πως κάποιοι από τους συμπολίτες μας που ασχολούνται με τα κοινά έχουν τις ίδιες απόψεις. Αν όντως ισχύει δεν έχουν παρά να πιέσουν για τον εκσυχρονισμό της πόλης μας.

Να δημιουργηθεί ένας σχεδιασμός με κύρια χαρακτηριστικά την πρόοδο και τις ίσες ευκαιρίες.

Να ενισχυθεί ο ρόλος των Τοπικών Συμβουλίων και να δημιουργηθούν ομάδες νέων που θα ασχολούνται με τα σημαντικά προβλήματα της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο.

Ποιο είναι λοιπόν το κλειδί για μια πόλη με τα χαρακτηριστικά που ανέφερα πιο πάνω;

ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ.

Με τα λάθη και τις αδυναμίες τους. Αλλά προπάντων με όρεξη για δημιουργία και κοινωνική και οικονομική πρόοδο.

Συμπολίτες μου και μη, αυτός είναι ένας από τους τρόπους όπου μια πόλη μπορεί να διαμορφώσει τα θεμέλια για να είναι ισχυρή, έξυπνη και σύγχρονη.

Αλλιώς πολύ φοβάμαι πως η Κοζάνη μας θα γίνει μια πόλη φάντασμα σε λίγα χρόνια…

Στέλιος Μήλιος, προπτυχιακός φοιτητής Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας & Μουσειολογίας Ιονίου Πανεπιστημίου.