Αθόρυβα, αλλά αυτόματα και νομοτελειακά, συντελέστηκε η μεγαλύτερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και η χώρα θ’ αρχίσει να προσαρμόζεται στα διεθνή δεδομένα.
Οι ξένοι, ψάχνουν να βρουν τους ελάχιστους, που θα «σώσουν» την ανθρωπότητα, αφήνοντας ορθάνοικτες τις πύλες για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, για ν’ ανθίζουν όλα τα λουλούδια στο πεδίο της επιστήμης, της τεχνολογίας και της προόδου, αλλά εμείς ορθώνουμε φραγμούς, με στιγμιαίους διαγωνισμούς (αντικειμενικούς, αφού είναι κοινοί για όλους, αλλά αναξιόπιστους, αφού το πλαίσιο είναι εικονικό, υποκριτικό και άδικο).
*Πόσα μαθηματικά φαινόμενα π.χ. «χάνονται» και δεν εισάγονται στο μαθηματικό τμήμα, γιατί δεν έγραψαν καλά στη χημεία, ή στα Ελληνικά και πόσοι άλλοι, «άτυχοι», πιέζονται να εισαχθούν π.χ. στην ιατρική, που από το πρώτο εξάμηνο, όταν αντικρίσουν στο εργαστήριο λίγο αίμα λιποθυμούν, ή όταν βρεθούν στο νεκροτομείο, το βάζουν στα πόδια!
*Είναι αμφίβολης αξιοπιστίας το ενδεχόμενο, αν ένας αριστούχος π.χ. της νομικής, διδάκτορας κι επιτυχημένος επαγγελματίας, θα μπορούσε σίγουρα να εισαχθεί για δεύτερη φορά στη σχολή του!
Έτσι, οι νέοι δυστυχούν και οι γονείς ξοδεύονται, αναγκαστικά, γιατί διακατέχονται από το μικροαστικό πρότυπο της πτυχιομανίας και μάλιστα της άτοπης επιλεκτικής (που είναι μοναδικό Ελληνικό φαινόμενο)..
Ο πειρασμός του απαγορευμένου καρπού, λόγω των εξετάσεων, είναι γλυκός και ο κάθε γονιός νιώθει ηθική κοινωνική υποχρέωση, ή έστω από μόδα, για να «σπουδάσει» το παιδί του, ακόμα και με δαπανηρές «ενέσεις». (που, δυστυχώς, υπάρχουν κι άλλοι που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά και διακόπτουν την πορεία του παιδιού τους!)
*Μπορούμε να φανταστούμε τι θα γινόταν ο Αϊνστάιν, αν ήταν Έλληνας και με το δεδομένο ότι αρχικά δεν ήταν καλός μαθητής;
Κι είναι γενικευμένο το φαινόμενο με τους λεγόμενους, «εν υπνώσει Αϊνστάιν», που μένουν στην «επιστημονική αφάνεια».
Ήδη, από φέτος θα μείνουν και πολλές κενές θέσεις στα πανεπιστήμια, οπότε όλοι οι υποψήφιοι, θα εισαχθούν σε κάποια, έστω τυχαία, σχολή κι αυτό δεν είναι κατάντια, γιατί, αφού οι υποψήφιοι δεν διδάσκονται ουσιαστικά τα μαθήματα της συμβουλευτικής και του επαγγελματικού προσανατολισμού στο σχολείο, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να διαγνώσουν τι τους ταιριάζει και βαδίζουν στα τυφλά, ή καθοδηγούνται από τα απωθημένα των δικών τους.
Εξάλλου, για την ύλη των διδασκόμενων μαθημάτων του σχολείου δεν ρωτήθηκαν ποτέ οι μαθητές με τις προτιμήσεις τους, αλλά ακόμα και τα σημερινά δεδομένα της ζήτησης είναι σχεδόν σίγουρο ότι μεταβάλλονται, φυσιολογικά, στη διαχρονική πορεία.
Ευχόμαστε, ο κάθε υποψήφιος να εισαχθεί σε σχολή των πρώτων «προτιμήσεών» του και προπαντός να είναι πιο κοντά στη μόνιμη κατοικία του, για οικονομικούς, κυρίως, λόγους.
Όλα τα τμήματα είναι πανεπιστημιακά και το καθένα έχει να προσφέρει τη μοναδικότητά του και η καλύτερη σχολή είναι αυτή που θα ακολουθήσεις με επιμέλεια, που λόγω της διασποράς των ιδρυμάτων σε όλη την επικράτεια, μπορεί να προκύψει και η βέλτιστη λύση..
Εξάλλου, δεν υπάρχουν πλέον προνομιακές σχολές και το βλέπουμε με τους γιατρούς, τους μηχανικούς και τους δικηγόρους, που υπάρχει ήδη κορεσμός των αποφοίτων, αλλά, πάντως, λόγω κεκτημένης ταχύτητας, ίσως συνεχιστεί, για λίγο ακόμη το φαινόμενο της προτίμησής τους, η οποία, όμως, έχει ήδη ατονήσει….
Η παραπάνω «κατάσταση των μαζικών πτυχιούχων», θα είναι, βέβαια προσωρινή, γιατί το σύστημα θα ισορροπήσει, αφού θα πάψει ο πειρασμός και ο φραγμός, επειδή η παραγωγή (που κακώς τη λέμε αγορά εργασίας) έχει ανάγκη και από «μεσαία» στελέχη, προερχόμενα κυρίως από την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, η οποία πρέπει να «αναβαθμισθεί», τουλάχιστον ηθικά.
Ας ξεχάσουμε το «μουντζούρη» του παρελθόντος, που ήδη δεν υφίσταται, γιατί όλοι εξοικειωθήκαμε με την τεχνολογία.
Οι ξένοι κατάφεραν να στρέψουν τη ροή του μαθητικού δυναμικού, κυρίως στην ΤΕΕ κι εμείς συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε τα εισαγόμενα ψευτοκλασικά Βαυαρικά συστήματα (που οι ίδιοι αποτίναξαν) κι έχουμε αντίστροφη ροή, διατηρώντας το αντιτεχνολογικό σύνδρομο!
Οι γνώσεις και η μόρφωση που παρέχονται στο Λύκειο, που θ’ αποκτήσει πλέον και την αυτοτέλειά του, είναι αρκούντως πολλές, ως βάση κι απ’ εκεί και πέρα υπάρχει το πτυχίο, ως μία απλή εξειδίκευση, από τις πάμπολλες που υπάρχουν και δεν μπορεί να συγκριθεί a priori και γενικά, ο απόφοιτος του Λυκείου, ως προς τη γενική μόρφωση, με κάποιον πτυχιούχο, για ειδικά θέματα, φυσικά, άλλης ειδικότητας….
Εξάλλου, όλοι, ως άνθρωποι, είμαστε ισότιμοι και απλά αλλάζουν οι ρόλοι μας, κάθε φορά.
Μπορεί να ισχυρισθεί κάποιος (σαθρό επιχείρημα) ότι οι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που θα συνεχίσουν στην τριτοβάθμια δεν λογίζονται στους ανέργους (προσωρινά, φυσικά).
Όσοι, όμως, στραφούν στην ΤΕΕ, είναι και δυνάμει ενεργοί! (ισχυρό πλεονέκτημα).
Δίνουμε τα συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και τους ευχόμαστε καλή συνέχεια.
Αύριο το πρωί, θα ανακοινωθούν οι βαθμοί, αλλά αυτοί είναι στιγμιαίοι και απλά ενδεικτικοί και μη αξιόπιστοι, παρόλο που φαίνονται καθοριστικοί, για μερικούς.
Ελπίζουμε ότι δεν θα έχουμε πισωγυρίσματα και το σύστημα να επανέλθει, αυτοδίκαια, στην ηρεμία του, με την άμεση και πλήρη κατάργηση των εισαγωγικών, τουλάχιστον σε σχολές αμφιθεάτρου, χωρίς εργαστήρια κλπ.
Θα επανέλθουμε κι εμείς με ειδικά θέματα (τράπεζα θεμάτων, θέσπιση της βάσης στα μη βασικά, αξιολόγηση, πρότυπα κλπ). Ευχαριστώ.
Τσολακόπουλος Ανδρέας, Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος και Μαθηματικός..
Εξαιρετικο κείμενο τύποις και ουσίας!!!
Ακριβως έτσι… συμφωνώ και επαυξάνω
Πολυ καλη και ορθη τοποθετηση σε ολα κ. Ανδρεα.
Επιτέλους μία καλή τοποθέτηση-αλήθειες για την παιδεία