Πιστεύουμε ότι μας επιτρέπουν οι Ιστορικοί να γράψουμε πολύ λίγες γραμμές, με αφορμή την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, από Μουσείο, συνδέοντας αυτό με την άλωση της Πόλης και τα σύμβολα της σημαίας της Τουρκίας, έτσι για να στηρίξουμε την ουσία του θέματος, στο παρόν άρθρο, κάνοντας και μια μικρή επέκταση εξέλιξης, ως τα σημερινά δεδομένα.
… Την επόμενη λοιπόν μέρα της 30ης Μαϊου 1453, το απόγευμα, μπήκε μεγαλοπρεπώς στη Πόλη ο 24χρονος Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, καβάλα στο αράπικο άλογό του και περιηγήθηκε.
Κάποια στιγμή κατέβηκε από το άλογο, κάθισε κάτω σταυροπόδι, σε αρεστό σημείο και αγνάντεψε τη χρυσαφένια δύση του ήλιου, λέγοντας στους ανθρώπους του :
-«Με τη βοήθεια του Αλλάχ πήραμε την Πόλη και θα μεγαλώσουμε στο μέλλον πολύ περισσότερο. Χωρίς τους Ρωμιούς δεν γίνεται να προκόψουμε».
Εκτός των πολλών που αντίκρισε και θαύμασε, ο Σουλτάνος, τον εντυπωσίασε το ότι οι δημόσιες οικοδομές της Βασιλεύουσας, όπως του είπαν οι συνοδοί ότι επρόκειτο, είχαν στη στέγη τους το μισοφέγγαρο και ρώτησε τον Κριτόβουλο (νεαρό γραμματικό) τι σήμαινε. Εκείνος γνωρίζοντας, εξήγησε:
-« Όταν ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Φίλιππος ο Μακεδόνας, πολιόρκησε το Βυζάντιο, στα 340 π.Χ και δεν κατάφερε να το υποτάξει, οι κάτοικοι απόδωσαν τη λύτρωσή τους στη θεά Εκάτη, που είχε σύμβολό της το μισοφέγγαρο.
Αφού ο πρώτος αυτοκράτορας έκαμε πρωτεύουσα των Ρωμαίων την Πόλη, διατήρησε το έμβλημα αυτό, με την ιδέα πως είχε δύναμη ν αποκρούει τους εχθρούς.
Έτσι το μισοφέγγαρο, που οι Βυζαντινοί το ονόμαζαν σεληνίσκο, στήθηκε παντού, ακόμα και στις εκκλησιές.
Άρεσε του Μωάμεθ αυτό το σύμβολο. Πρόσθεσε το δικό του αστέρι και όρισε από τότε, να τα βάλουν στην κόκκινη Τούρκικη σημαία…» ( Χρ. Ζαλοκώστας).
Μετά και από αυτό το ιστορικό γεγονός, οι Τούρκοι κατακτητές Ελληνικών εδαφών, του Βυζαντίου, έκαναν κράτος, αφού δεν είχαν και ακόμα και τώρα θέλουν να έχουν στη σημαία τους τον σεληνίσκο, προς τιμή της Θεάς Εκάτης, που όμως η φυλή τους δεν γνώριζε καν αυτή τη θεότητα , ήταν άγνωστη σ αυτούς και παρ όλα αυτά, αυτό το μισοφέγγαρο καθιερώθηκε , επειδή το σήμα άρεσε στον Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή. Απλά άρεσε, αλλά δεν εξέφραζε.
Αυτό το Βυζαντινό, Ελληνικό σήμα, λοιπόν, έχουν στη σημαία τους. Αυτή είναι η αλήθεια που συμπεραίνεται από την παραπάνω περιγραφή. Τι να κάνουμε. Έτσι είναι.
Επίσης οι Τούρκοι, επίμονα θέλουν να προσεύχονται, εντός και εκτός του Ιερού Ναού της Χριστιανοσύνης και της Ορθοδοξίας, την Αγία Σοφία, της Ύπατης Σοφίας του Ένσαρκου Λόγου του Θεού, λεγόμενης, μετατρέποντας την σε τζαμί. Και αυτό είναι παράξενο.
Για την ιστορία, η θεμελίωση αυτού του Ιερού Ναού, που θεωρείται παγκόσμιο Σύμβολο, πραγματοποιήθηκε από τον Άγιο Κωνσταντίνο το 360 μ.Χ. Κάηκε το 404 και ξαναχτίστηκε. Πάλι δε ξανά κάηκε, με τη Στάση του Νίκα. Το έτος 532 ξανακτίστηκε επίσης για τρίτη φορά, με τη μορφή που είναι σήμερα, από τον Χριστιανό βέβαια αυτοκράτορα του Βυζαντίου, τον Ιουστινιανό.
Για τα όσα λοιπόν υπέστη ο Ελληνισμός από τους γείτονες κατακτητές και μετά την άλωση της Πόλης, μήπως πρέπει να πράξουμε το πολύ ελάχιστο; Να μπορέσουμε δηλαδή να στήσουμε ένα μνημείο, ένα άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, για να δείχνουμε στο γείτονα και τον κόσμο ότι το Βυζάντιο δεν είναι ξεχασμένη ιστορία για τους Έλληνες και τους ανήκει, υπενθυμίζοντας το γνωστό « πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θάναι». Οι Πόντιοι εκείνα τα εδάφη τα αποκαλούν «Πατρίδα».
Σήμερα, τα όποια συμβαίνουν με αυτή τη γείτονα χώρα, δεν είναι παράξενα; Μήπως όλα άνωθεν κατευθύνονται και έπεται συνέχεια… κατά τας γραφάς;
Λέγεται, τελευταία, ότι η Κωνσταντινούπολη του Βυζαντίου, προορίζεται να καταστεί πάλι η πρωτεύουσα του Τουρκικού κράτους, αντί της Άγκυρας. Τι είναι πάλι αυτό;
Τα λόγια του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή «… χωρίς τους Ρωμιούς δεν γίνεται να προκόψουμε», αν ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους γείτονες, τότε το κατακτημένο Βυζάντιο από αυτούς (Τουρκικό κράτος σήμερα), πράγματι μπορεί να προκόψει Ευρωπαϊκά. Σκεφθείτε την Τουρκία μέσα στην Ε.Ε, ως εταίρο, που ο Ισλαμικός πληθυσμός της θα είναι μάλλον ο μεγαλύτερος όλων των μελών, ξεχωριστά, και τότε; Νομίζουμε ότι κακώς, γι αυτούς, απομακρύνονται από τον Δυτικό κόσμο και επιζητούν τώρα να είναι οι κυρίαρχοι της Ανατολίας, άσχετα αν η Ελλάδα, ίσως, προβάλλει veto στην περίπτωση της επιθυμίας, της γείτονος, για ένταξη, ως έχει. Μπορεί και άλλα μέλη να τη θέλουν έτσι (μακριά και αγαπημένα), για λόγους ελέγχου των μεταφορών, της οικονομικής γενικά εκμετάλλευσης τους και όχι μόνο.
Μάλλον όμως οι ισχυροί του κόσμου θέλουν την Τουρκία να είναι ο μπαμπούλας των Χριστιανών γενικά, παίζοντας τον ρόλο του φανατικού Ισλαμιστή, αλλά καθηλώνοντας την στην Ανατολία, για να επεμβαίνει στη Δύση, ως εγγυητής- ελεγκτής των μεταφορικών δικτύων της Μεσογείου και του Αιγαίου, που ενδιαφέρουν του βόρειους και στέλλοντας στίφη Ισλαμιστών λαθρομεταναστών, επ αμοιβή, σε κάποιες χώρες που θέλουν. Παιγνίδια ελεγχόμενα που κοστίζουν όμως. Παίζεται πολύ χρήμα από την διεθνή οικονομική μαφία.
Πρόσφατα, η Τουρκία, προετοιμάστηκε για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, αλλά αποφεύχθηκε αυτό με τους κατάλληλους Ελληνικούς Κυβερνητικούς χειρισμούς και την παρέμβαση της διεθνούς οικονομικής μαφίας, που είπαμε, ως και των Ευρωπαίων αποικιοκρατών μας.
Ελπίζουμε να μη επαναληφθεί μια τέτοια ένταση, γιατί ένα λάθος μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια αυτών, των αναφερομένων. Και αυτό δεν επιτρέπεται ή δεν είναι της ώρας!!!
Του κ. Ιωάννη Ρόνα
Φορο-συμβούλου
Αρθρογράφου
