Συνάδελφοι, ες
Κατά την διάρκεια της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης υποστήκαμε μεγάλες μειώσεις στους μισθούς μας, όπως και όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Όλες οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν τα μνημόνια μα ζήλο για το κεφάλαιο και αφαίρεσαν μισθούς και συντάξεις, δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες. Αυτά όλα δεν μπορούν ν’ αποτελούν για τους εργαζόμενους περασμένα ξεχασμένα.
Την περίοδο εκείνη πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ και των Α’ Βάθμιων σωματείων της έβαλαν πλάτη να περάσουν τα μνημόνια και να εφαρμοστούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι. Άλλωστε το έγραφαν και σε ανακοίνωση του Σπάρτακου στις 3.12.2011 που έλεγε «όλοι μαζί να βάλουμε πλάτη» αλλά η διαφωνία τους ήταν ποία κατηγορία εργαζομένων θα χάσει περισσότερα. Όπως τότε έβαζαν πλάτη να περάσουν τα μνημόνια, η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας έτσι και τώρα βάζουν για να περάσει η απολιγνιτοποίηση. Η επιστροφή των κλεμμένων δεν αποτέλεσε ποτέ πλαίσιο πάλης για την πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ και των Α’ βάθμιων σωματείων. Έτσι λειτουργεί ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός.
Ενώ η ΣΣΕ του 2012 προβλέπει την επιστροφή των ειδικών επιδομάτων στην κατάσταση που ήταν το 2009 η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ στέλνει τους εργαζόμενους στα δικαστήρια για να διεκδικήσουν αναδρομικά 17 μηνών. Στην αρχή έλεγαν ότι δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε τα αναδρομικά των ειδικών επιδομάτων από 1-1-2019 όπως προβλέπει η ΣΣΕ του 2012 και η διεκδίκηση είναι ατομική υπόθεση του καθενός, για να αναδιπλωθεί και πάλι κάτω από την πίεση των εργαζομένων και να δήλωση ότι η επιλογή της προσφυγής σε δίκες είναι λανθασμένη επιλογή.
Για την Αγωνιστική Συνεργασία τα δικαιώματα και κατακτήσεις δεν κερδήθηκαν σε καμία αίθουσα δικαστηρίου, κερδήθηκαν με αγώνες και πολλές θυσίες.
Καλούμε κυρίως τους εργαζόμενους σε αγώνες με όλες τις μορφές (συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, απεργία κλπ). Να διεκδικήσουν τα αναδρομικά του 33% των ίδιων επιδομάτων, τα 2 χαμένα κλιμάκια και τα δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και το επίδομα αδείας. Να προετοιμαστούν οι δυνάμεις για την νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση ώστε να βγούμε στην αντεπίθεση, ούτος ώστε να μην ξαναπληρώσουμε ο λαός τα νέα βάρη. Τα πρωτοβάθμια σωματεία στο όμιλο της ΔΕΗ Α.Ε έχουν μεγάλες ευθύνες απέναντι στους εργαζόμενους, ειδικά στα μέτρα που πρέπει να πάρουν για την οργάνωση της πάλης και των διεκδικήσεων. Αντί αυτού όμως βλέπουμε πως με ευθύνη των πλειοψηφιών γίνονται οι καλύτεροι υπηρέτες της εργοδοσίας. Η Αγωνιστική Συνεργασία παλεύει αταλάντευτα για να γίνουν τα συνδικάτα των εργατών και όχι των εργοδοτών.
Ακόμη και για τους συναδέλφους που προσέφυγαν στα δικαστήρια τους λέμε ότι δεν χρειάζεται εφησυχασμός, ανεξίτηλο είναι το παράδειγμα των συνταξιούχων με τα αναδρομικά.
ΧΩΡΙΣ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ ΤΙΠΟΤΑ
