Καμία έκπληξη δεν μας προκαλεί ο διορισμός του μέλους του ΔΣ της ΔΕΗ Π. Καραλευθέρη, εκλεγμένου από τους εργαζόμενους στο ΔΣ της ΔΕΗ, στην «Λιγνιτική Μελίτης ΑΕ». Απλά ο ρόλος του ως κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλιστή είναι ακόμα πιο ξεκάθαρος. Χρόνια άλλωστε ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός κάνει την βρώμικη δουλειά , από την δεκαετία του 90 δήλωσε βροντερό παρόν βάζοντας πλάτη να περάσει η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Σε κάθε βήμα προώθησης της απελευθέρωσης από της εκάστοτε κυβερνήσεις φέραν μαζί και την σφραγίδα του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Άλλωστε μια σειρά από στελέχη των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ πάλευαν να πείσουν τους εργαζόμενους για τον μονόδρομο που χάραζαν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ και η εργοδοσία.
Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΑΔ ή όπως αλλιώς ονομάζονται σήμερα ΔΡΑΣΕ-ΚΟΙΡΙΞΕ-ΑΡΚΕ συμφώνησαν με την μετοχοποίηση της ΔΕΗ και την κατάργηση της ασφάλισης των εργαζομένων που είχαν παρά του εργοδότη με αποτέλεσμα 12δις ευρώ ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων να «χαθούν». Συμφώνησαν με την τριχοτόμηση και το σπάσιμο της ΔΕΗ σε τρία κομμάτια (ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ-ΑΔΜΗΕ) και μάλιστα αυτήν την απόφαση την είχαν πάρει κατά πλειοψηφία μέσα από συνέδριο της ΓΕΝΟΠ το 2010.
Ακόμη και σήμερα αποτελούν τους βασικούς συντελεστές της απολιγνιτοποίησης αφού οι ίδιοι εκπροσωπώντας τους φορείς που είναι εκλεγμένοι συμμετέχουν σε ομάδες εργασιών που έχει στήσει η περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας για την υλοποίηση του σχεδίου «Δίκαιης Μετάβασης» που τις συνέπειες του θα πληρώσουν ο λαός και οι εργαζόμενοι της περιοχής.
Συνάδελφοι,φισσες
Μετά από όλα όσα έχει κάνει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός απορούμε που κάποιοι έχουν εκπλαγεί. Μάλιστα για να πείσουν και να ψαρέψουν σε θολά νερά επικαλούνται και το πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ όπου τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ ήταν οι μόνοι που έδιναν και δίνουν μάχη, και βροντοφώναξαν «έξω οι εργοδότες από τα συνδικάτα». Ενώ αυτοί που επικαλούνται το συνέδριο της ΓΣΕΕ ήταν στα ίδια ψηφοδέλτια με τους εργοδότες είτε τους εργοδοτικούς και παρακολουθούσαν απαθείς τις εξελίξεις. Το θράσος τους δεν έχει όρια. Θα μπορούσαμε να γράψουμε δεκάδες παραδείγματα από τα έργα και της ημέρες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμούς. «Βίος και πολιτεία» η προσφορά τους στους εργοδότες. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του αποπροσανατολισμού. Οι ταξικές δυνάμεις δίνουμε την μάχη να μην κλείσουν τα ορυχεία και οι σταθμοί, για να έχουν οι εργαζόμενοι πλήρη εργασιακά δικαιώματα και μόνιμη δουλειά, να υπογραφή νέα ΣΣΕ με αυξήσεις που να καλύπτουν το κόστος ζωής και τις σύγχρονες ανάγκες. Να δώσουμε την μάχη γα ρεύμα φθηνό για όλο το λαό. Να δώσουμε την μάχη για μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, τώρα που είναι πιο επιτακτικά αναγκαία και λόγο της πανδημίας.
Συνάδελφοι
Οι διαρροές που κάνει το Υπουργείο εργασίας για τον νέο συνδικαλιστικό νόμο, που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως συνδικαλιστικό ιδιώνυμο, δείχνει τις προθέσεις της κυβέρνησης για ενίσχυση της παρεμπόδισης στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων ενάντια στην κατάργηση δικαιωμάτων στην διεκδίκηση αιτημάτων με το τσάκισμα των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Το χτύπημα στην απεργία, η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης που παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, οι εκατοντάδες διώξεις σε βάρος συνδικαλιστών στρώνει το έδαφος για το νέο έγκλημα που ετοιμάζουν σε βάρος των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων. Μια απάντηση υπάρχει σε αυτά τα σχέδια. ΑΠΕΡΓΙΑ
