Aνακοίνωση για την έναρξη εργασιών εγκατάστασης αιολικών πάρκων στον ορεινό όγκο του Βερμίου

Η πολιτική της απολιγνιτοποίησης με γρήγορους ρυθμούς κλείνει τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και τα ορυχεία από την άλλη μετατρέπει την Δυτική Μακεδονία σε ένα απέραντο αιολικό και φωτοβολταϊκό πάρκο. Επιχειρείται αλλαγή του ενεργειακού μείγματος της χώρας, με πρόταξη του φυσικού αερίου και των διαφόρων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Τα σχέδια αυτά δεν είναι για την προστασία του περιβάλλοντος

Τα σχέδια αυτά εξυπηρετούν την ανάγκη κερδοφορίας των μονοπωλιακών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στο χώρο, αυτό το ξέρει πολλά καλά ο λαός της περιοχής μας και αποτυπώθηκε άλλωστε και σε πρόσφατη δημοσκόπηση. Εταιρίες και πολυεθνικές αδιαφορούν παντελώς για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχουν για το περιβάλλον και τις ζωές των κατοίκων της περιοχής του Βερμίου και γενικότερα από την άναρχη διασπορά ανεμογεννητριών.

Οι επενδύσεις στις ΑΠΕ είναι κολοσσιαίες επεμβάσεις στους ορεινούς όγκους με πολλαπλές και συνδυασμένες επιπτώσεις σε οικονομικό – κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο:

• Ιδιωτικοποιείται ο φυσικός πλούτος της περιοχής, το ενεργειακό – αιολικό δυναμικό.

• Εξασφαλίζονται τεράστια κέρδη για τους επενδυτές μέσα από την προκλητική κρατική επιδότηση – φοροαπαλλαγές, τόσο της εγκατάστασης όσο και της πολιτικής των εγγυημένων τιμών για τους παραγωγούς ΑΠΕ.

• “Πράσινα” κέρδη για τους ενεργειακούς ομίλους, “πράσινα” χαράτσια για το λαό μέσα από την επιβολή τέλους ΑΠΕ, σε συνθήκες εκτεταμένης ενεργειακής φτώχειας.

• Εκτεταμένη καταστροφή του περιβάλλοντος, της φυσιογνωμίας των ορεινών όγκων που δεν αναιρείται από τις δήθεν φιλοπεριβαλλοντικές δικλείδες των μελετών και εγκρίσεων, των υποσχέσεων για υπό όρους αποκατάσταση του βουνού μετά την παύση της λειτουργίας. Τα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος παίρνονται με γνώμονα να είναι αειφόρος η κερδοφορία της επένδυσης. Είναι τα ελάχιστα αναγκαία για να μπορούν να εκμεταλλεύονται για πολλά χρόνια το βουνό και παράλληλα να κερδίζουν τη λαϊκή συγκατάθεση σε άλλο ένα έγκλημα.

• Το ποσοστό κάλυψης εδάφους από την αιολική εγκατάσταση δεν αφορά μόνο τις ανεμογεννήτριες, αλλά και τη διάνοιξη νέων οδών, καθώς και τα έργα διασύνδεσης, την εγκατάσταση σταθμών κλπ. Όταν αποσβεστεί η επένδυση, θα απομείνουν τα κουφάρια των παλιών ανεμογεννητριών μαζί με όγκους τσιμέντου στην περιοχή.

• Η οπτική και η ακουστική όχληση από τις ανεμογεννήτριες θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες στους κατοίκους της περιοχής, στις μόνιμες κατοικίες, αλλά και σε μια σειρά εγκαταστάσεις που αφορούν την τοπική οικονομία (κτηνοτροφικές και αγροτικές μονάδες, μελισσοκομία, τουριστικές εγκαταστάσεις, αξιοποίηση υδάτινων πόρων κλπ.).

• Οι όποιες θέσεις εργασίας, για τις οποίες πανηγυρίζουν αφορούν αποκλειστικά τη φάση κατασκευής, ενώ οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν θα είναι πολύ λιγότερες.

• Τα ανταποδοτικά οφέλη για την τοπική κοινωνία είναι ψίχουλα μπροστά στα κέρδη του μονοπωλίου και εξανεμίζονται από τις συνδυασμένες αρνητικές επιπτώσεις που περιγράψαμε παραπάνω.

Όλα αυτά τα σχέδια είναι στρατηγική πολιτική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων, της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης». Στόχος από την προώθηση της «πράσινης ανάπτυξης» δεν είναι η προστασία του περιβάλλοντος, η αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, η ισόρροπη ανάπτυξη και άλλα εύηχα, με τα οποία βομβαρδίζεται συνεχώς ο λαός από μονοπωλιακούς ομίλους, κυβερνήσεις, αστικά κόμματα και στελέχη της ΕΕ. Αντίθετα, βασικοί στόχοι της «πράσινης ανάπτυξης» είναι:

• Η κερδοφόρα διέξοδος των τεράστιων υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων που έχουν συγκεντρώσει μονοπώλια της Ενέργειας και άλλων κλάδων.

• Το προβάδισμα των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων που ηγούνται στην τεχνογνωσία κατασκευής ΑΠΕ σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους σε ΗΠΑ και Κίνα.

• Η ενεργειακή απεξάρτηση των κρατών – μελών της ΕΕ από το ρωσικό Φυσικό Αέριο και η πρόσδεση τους περισσότερο από τις αντίστοιχες αμερικανικών συμφερόντων πηγές (βλ. ενδιαφέρον ΗΠΑ για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου TAP κ.λπ.).

Κριτήριο των επενδύσεων στο χώρο της αιολικής ενέργειας δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών για φθηνή Ενέργεια και προστασία του περιβάλλοντος, όπως ισχυρίζονται τα μονοπώλια και αναπαράγουν οι εκπρόσωποι της αντιλαϊκής πολιτικής σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, αλλά τα κέρδη, η μεγιστοποίηση του ποσοστού κέρδους.

Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στην παράδοση του φυσικού και ενεργειακού πλούτου της περιοχής στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της Ενέργειας.

Το ΚΚΕ αναδεικνύει ότι το πραγματικό δίλημμα που τίθεται δεν είναι “ναι ή όχι στα αιολικά πάρκα”, αλλά “ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλίων ή για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών;”. Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες. Αυτό που μπαίνει εμπόδιο στην αξιοποίησή τους είναι η εκμετάλλευση και λειτουργία τους με κριτήριο το κέρδος.

Με την ανάπτυξη αιολικών πάρκων στη Δυτική Μακεδονία από τους μονοπωλιακούς ομίλους, το συγκριτικό πλεονέκτημα που αντικειμενικά έχει η περιοχή για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας, δεν αξιοποιείται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού και την εξασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους του κλάδου.

Αντίθετα, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για την κερδοφορία, στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς Ενέργειας, με αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον, αλλά και για τις εργασιακές συνθήκες στον κλάδο και ευρύτερα.

Αυτό που σήμερα μπαίνει εμπόδιο είναι η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Η κατάργησή της και η αντικατάσταση από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα εξασφαλίσουν την κοινωνική ευημερία. Μόνο η εξουσία των εργατών μπορεί να αξιοποιήσει την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος της λαϊκής οικογένειας. Μόνο κάτω από εργατική διεύθυνση μπορεί να υπάρξει πραγματικός επιστημονικός ενεργειακός σχεδιασμός που θα ασχολείται με την έρευνα, την εξόρυξη, την παραγωγή και τη διανομή ενεργειακών αγαθών, με στόχο την παροχή επαρκούς και φθηνής Ενέργειας. Θα αξιοποιεί όλες τις εγχώριες πηγές, τα ορυκτά καύσιμα, το υψηλό ηλιακό, αιολικό και υδάτινο δυναμικό, στοχεύοντας στη μείωση των εισαγωγών και της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Θα λαμβάνει υπόψη και θα σέβεται το φυσικό περιβάλλον και την ανθρώπινη ζωή, παίρνοντας όλα τα σύγχρονα μέτρα για την προστασία τους.

Για να εφαρμοστεί αυτή η λύση πρέπει η εργατική τάξη, ο λαός να πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας και το τιμόνι της εξουσίας, σκοπό της παραγωγής να αποτελούν οι κοινωνικές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Έτσι, το ενεργειακό προϊόν θα αποτελεί πλέον κοινωνικό αγαθό για όλους και όχι εμπόρευμα. Πρόκειται για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές και τα μέσα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της Ενέργειας θα αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, του σοσιαλισμού, ο ενεργειακός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να αξιοποιεί συνδυασμένα όλες τις διαθέσιμες εγχώριες πηγές και όλες τις διαθέσιμες τεχνικές λύσεις για να βελτιώνεται το σημερινό «ενεργειακό μείγμα» της χώρας, για τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. Θα αξιοποιήσει την επιστημονική έρευνα για να προβλέπει έγκαιρα μελλοντικές ανάγκες της κοινωνίας. Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά για να οργανωθεί η πάλη του λαού και να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος της πραγματικής ανατροπής.

Πτολεμαΐδα 1.12.2020