Γνώρισα τον Παναγιώτη Μύρου από τα παιδικά του χρόνια και αργότερα σαν μαθητή γυμνασίου με τον αδερφό του Κωστάκη.
Από τότε έδειξε την θέλησή του να γίνει λειτουργός του υψίστου.
Τελείωσε το γυμνάσιο με άριστα και επρώτευσε στις εισαγωγικές εξετάσεις στη θεολογική σχολή Θες/νίκης.
Σήμερα αποχαιρετώ τον αρχιμανδρίτη Αυγουστίνο που τόσο πρόωρα έφυγε για τις τάξεις των αγγέλων. Το φτωχό μου όμως λεξιλόγιο δεν μου επιτρέπει να περιγράψω αυτόν τον άνθρωπο. Τι θα μπορούσα να πω γι’αυτόν που είχε τόση κοινωνική δράση χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας. Ο Αυγουστίνος νοιαζόταν κ φρόντιζε τους άλλους.
Πάτερ Αυγουστίνε θα λείψεις από τους αμέτρητους φίλους σου, αλλά κυρίως από το χωριό μας που τόσο αγάπησες και το έκανες γνωστό στο πανελλήνιο. Το μοναστήρι που με τόσο κόπο δημιούργησες έγινε σήμα κατατεθέν του χωριού μας.
Τα έργα σου θα μείνουν να θυμίζουν σε μας και τις επόμενες γενιές τον Αυγουστίνο μας.
Καλό παράδεισο
Ο εξάδελφός σου
Πάνος Συλίκας
Πόσο θα ήθελα να τον αποχαιρετήσω……………………………………………………..
Όλοι μας θα το θέλαμε. Δυστυχώς αλλιώς του έπρεπε κι αλλιώς ο Κύριος επέτρεψε. Οι έξοδιοι των μοναχών είναι ιδιαίτερου κάλλους πνευματικού και τροπαριων ουράνιων.