Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουάτσον! (Γράφει ο Πάρις Κουκουλόπουλος)

Χρειάστηκαν κάτι λιγότερο από 17 λεπτά της ώρας για να καλυφθεί ο προϋπολογισμός του προγράμματος ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ-ΑΥΤΟΝΟΜΩ για τη Δυτική Μακεδονία. Ήταν αναμενόμενο αφού το ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη δράση ξεπερνά κατά πολύ το ποσό που διατέθηκε στην περιφέρεια μας. Σε ορατό χρόνο μερικών μηνών ένα ποσό 80 εκ ευρώ θα έχει επενδυθεί στην περιοχή δίνοντας δουλειά σε εκατοντάδες επαγγελματίες, επιστήμονες και εργαζόμενους, εξασφαλίζοντας παράλληλα πολυετές οικονομικό όφελος στους ιδιοκτήτες των ακινήτων που μπήκαν στο πρόγραμμα. Δύσκολα θα βρούμε δράση με τη μόχλευση στην πραγματική οικονομία, την αποτελεσματικότητα στην απορρόφηση και τα μόνιμα οφέλη του συγκεκριμένου προγράμματος. Το πλέον σημαντικό χαρακτηριστικό της εν λόγω δράσης είναι η αμεσότητα της ή διαφορετικά ο ελάχιστος χρόνος που χωρίζει την απόφαση πραγματοποίησης της επένδυσης από την πλήρη υλοποίηση της.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης αρκεί η αναφορά σε ένα έργο ζωτικής σημασίας όπως το Αρδευτικό Βόρειας Ζώνης Πολυφύτου. Η προμελέτη με τις βασικές επιλογές ολοκληρώθηκε αρχές δεκαετίας ´80 και έκτοτε ξεχάστηκε μέχρι το 2014 που το φέραμε ξανά στο φως. Μεσολάβησε μια 5ετία «ανατροπής» όπου θάφτηκε εκ νέου, για να ανατεθεί τελικά η οριστική του μελέτη το 2020 και αν το έργο λειτουργήσει τέλος του 2024, δέκα χρόνια μετά την ανάσυρση του, θα πρέπει να νιώθουμε ευτυχείς.

Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο και δυστυχώς καθόλου ασυνήθιστο καθώς αυτή είναι κατά κανόνα η μοίρα των μεγάλων έργων στη χώρα. Η φέρουσα ικανότητα των δομών που σχετίζονται με την παραγωγή έργων είναι προβληματική και οι φωτεινές εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Με αυτά τα δεδομένα η καθολική εφαρμογή του ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ-ΑΥΤΟΝΟΜΩ στα 80.000 κτήρια της Δυτικής Μακεδονίας τα επόμενα δέκα χρόνια είναι το μεγάλο έργο που όλοι ψάχνουμε. Χωρίς ακριβοπληρωμένους συμβούλους, πανάκριβες μελέτες και παράδοση της γης σε μεταπράτες ξένους με την περιοχή, κυρίως όμως και πάνω από όλα χωρίς καθόλου χρόνο ωρίμανσης.

Στα οφέλη που ήδη αναφέρθηκαν επιβάλλεται να προστεθεί η εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας με δημιουργία τοπικού χρηματοδοτικού εργαλείου των οικονομικά αδύναμων ώστε να μην αποκλειστεί κανένας. Σε απλά Ελληνικά να κόψουμε στη ρίζα τους απαράδεκτες καταστάσεις όπως η διακοπή ρεύματος από τον άνεργο και καρκινοπαθή συμπολίτη μας σήμερα.

Το άυλο αλλά πολύτιμο και ξεχωριστό όφελος της πρότασης είναι ότι αναδεικνύει τη Δυτική Μακεδονία σε ένα προπύργιο ενεργειακής δημοκρατίας, διακριτό σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Δείχνοντας το δρόμο της ενεργειακής μετάβασης σε όλη την Ελλάδα είναι βέβαιο ότι θα περισώσουμε χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης εδώ και εκατομμύρια σε όλη τη χώρα.

Έχει σημασία να τονισθεί ότι η υιοθέτηση της πρότασης δεν αποκλείει καμία από τις προτάσεις που έχουν ακουστεί ούτε αναστέλλει τη βασική μας διεκδίκηση ενός ρεαλιστικού χρονοδιαγράμματος απολιγνιτοποίησης συμβατού με το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Το ίδιο δεν βάζει σε δεύτερη μοίρα τις αναγκαίες σιδηροδρομικές και οδικές υποδομές ή την απαίτηση αποφασιστικής ενίσχυσης του Πανεπιστημίου. Αντίθετα, με τη θετική της επίδραση στο εισόδημα και την απασχόληση, μας δίνει τον απαραίτητο χρόνο να τα ωριμάσουμε με νηφαλιότητα και όχι σε συνθήκες πανικού.

Όσοι υποτιμούν τη μάχη με το χρόνο καλό είναι να αξιολογήσουν τις συνέπειες που επέφερε η μείωση κατά 50% της λιγνιτικής παραγωγής το 2015 προκαλώντας στην ΠΕ Κοζανης ύφεση 21% μέσα σε τέσσερα χρόνια με τη Φλωρινα να ακολουθεί από κοντά…

Όσοι βλέπουν επιφυλακτικά την πρόταση καλό είναι να σταθμίσουν ότι η ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων είναι η υπ αριθμό ένα πρόταση για όλη τη χώρα από τον κ. Πισσαρίδη στο Ταμείο Ανάκαμψης και από εκεί μπορούμε να αντλήσουμε τους αναγκαίους πόρους.

Είναι πολύ συγκεκριμένο και χειροπιαστό αυτό που έχουμε μπροστά μας για να το αγνοήσουμε και να το προσπεράσουμε αδιάφορα ή όπως θα έλεγε και ο Σέρλοκ Χολμς στον αγαπημένο του φίλο: στοιχειώδες, αγαπητέ Γουατσον!