Ο Κισλά , το Οθωμανικό στρατόπεδο πυροβολικού στα Σέρβια μετά το 1897 , υπερσύγχρονο και με άρτια οργάνωση όπως μας διηγούνται δυτικές πηγές . Το διήμερο 9 – 10 Οκτωβρίου 1912 ο Διοικητής του στρατοπέδου Ταλαάτ μπέης ενώ αρχικά τάχθηκε εναντίον της σφαγής , τελικά ενέδωσε στις πιέσεις μιας μειοψηφίας ντόπιων μουσουλμάνων μπέηδων και συμμετείχε στο τραγικό συμβάν . Η θέση του ήταν 500 μέτρα πιο κάτω απ το ” τούρκικο σχολείο “.
Για τη σφαγή των Σερβίων 10 Οκτωβριου 1912 και τους οθωμανούς μπέηδες των Σερβίων που συμμετείχαν και δικάσθηκαν .
Φουάτ Σελήμ Βέης ήταν ένας εκ των τριών πιο πλούσιων μπέηδων των Σερβίων , οι άλλοι δύο ήταν ο Χουσνή ( Χουσείν ) Βέης και ο Ομέρ Βέης . Είχαν τσιφλίκια : ο πρώτος τμήμα του Ρυμνίου και το Ντριάνοβο ( Δρυμός ) Ελασσονας , ο δεύτερος το Ορτάκιοι ( Πλατανόρρευμα ) και ο τρίτος το Κρανλίκ ( Κρανίδια ).
Ο Σελήμ ήταν ο τελευταίος Δήμαρχος Σερβίων ως το 1912 ,τον οποίο οι χριστιανοι των Σερβίων τον έλεγαν Σαλήμπεη . Γνώμη μου είναι ότι ο Αλή Βέης [ ( Σ )αλήμπεης ] που συνελήφθη ως Δήμαρχος Σερβίων στο Βόλο είναι ο Φουάτ Σελήμ Βέης .Η πολυτελής οικία του Σελήμ ήταν όπου είναι σήμερα η οικοδομή Χλιούμπη στην οδό αγίου Γεωργίου , δίπλα απ την οικία Αντώνη Παπαναστασίου .
Οι 18 συλληφθέντες ( αρχικά 20, αλλά γρήγορα απελευθερώθηκαν ο Ιμπραήμ Βέης , αδερφός του Ομερ – οικία όπου σήμερα η οικοδομή Τσιγκόιδα και ανατολικά , και ο Καντρή Βέης – οικία όπου πριν χρόνια ο Παιδικός Σταθμός Σερβίων και σήμερα του ” Πιτσιώνη” , διασταύρωση Φιλίππου και Καρατάσου ) οδηγήθηκαν στη φυλακή της Θεσσαλονίκης και εκεί απεβίωσε ο Μουσταφά Μπασδάρ Μεχμέτ πριν την απόφαση του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης της 6ης Αυγούστου 1913 , με την οποία δικάστηκαν εις θάνατο.
Μετά όμως την υπογραφή της ελληνοτουρκικής συνθήκης , τέλη Νοεμβρίου 1913 , με βασιλικό διάταγμα απονεμήθηκε χάρη στους 17 φυλακισμένους και αφέθηκαν ελεύθεροι . [ Απ τους 15 μπέηδες των Σερβίων κατηγορήθηκαν και καταδικάσθηκαν 5 : 1 ) Αλή ( Σελήμ ) , 2 ) Ταλαάτ , Διοικητής της Μεραρχίας Πυροβολικού Σερβίων 500 μέτρα πιο κάτω απ το Οθωμανικό Γυμνάσιο Σερβίων – Ιταντιέ / Τούρκικο Σχολείο , 3 ) Τζεβρή ( Δερβής ) με τσιφλίκι τις Αυλες και όχι τη Λαβανίτσα , 4 ) Τσεβδέτ ( Ιζέτ ) , γιος του Καντρή , με τσιφλίκι τις Καλντάδες ( Προσήλιο ) και 5 ) Χαλίλ Χασίμ ( Ασίμ ή Κασίμ ) με τσιφλίκι τη Λαβανίτσα ] .
Το μεγάλο αρχοντικό του Σαλήμπεη, επί της αγίου Γεωργίου , χρησιμοποιήθηκε στο μεσοπόλεμο ως Παρθεναγωγείο ,αλλά και ως χώρος συνεστιάσεων και χοροεσπερίδων ( για την Κοινότητα , την Αναγέννηση , τον Τιτάν κ.α ) . Κατά την έναρξη της κατοχής και τον βομβαρδισμό των Σερβίων τον Απρίλιο 1941 κάποια σπίτια καταστράφηκαν , ένα εκ των οποίων και του παππού μου Ευριπίδη στο Ισνάφι , δίπλα απ του Ματάνα . Τότε μαζί με άλλες 5-6 ομοιοπαθείς οικογένειες στεγάσθηκαν στο ” Σεράι του Σαλήμπεη ” όπως έλεγε η γιαγιά μου Ευγενία , τόσο μεγάλο ήταν.
Αξιότικε κ. Μπουκουβάλα
Οι Τούρκοι υποχωρώντας από τη μάχη του Σαρανταπόρου έσφαξαν 117 κατοίκους της πόλης ανάμεσα στους οποίους πολλούς κληρικούς και δασκάλους. Τούρκοι αξιωματικοί, μη εξαιρουμένου και του Αρχιστρατήγου Χασάν Ταξίν πασά, βεβαίωσαν ένορκα ότι τη σφαγή των 117 χριστιανών γερόντων, γυναικών και παιδιών στα Σέρβια δεν μετείχαν Τούρκοι στρατιώτες , αλλά ότι η πράξη αυτή διεπράχθη από Αλβανούς εθελοντές .
Νικολαϊδης (1915)Ιστορία του Ελληνοτουρκικού πολέμου,σ.89.Εν Αθήναις