Η Ελένη Δεληβοριά, από την Κοζάνη, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης μοιράζεται μαζί μας το ποίημά της “Νυχτερινή προσευχή” που βραβεύτηκε με Α΄ βραβείο στο 10ο Παγκόσμιο λογοτεχνικό διαγωνισμό, ΕΠΟΚ τον Απρίλιο του 2020.
Νυχτερινή προσευχή
Στα σεντόνια τ’ ουρανού
κοιμάται η γη.
Τ’ αστέρια μένουν ξάγρυπνα
να λάμπουν σιωπηλά στις λέξεις μου.
Ένας ασίγαστος καημός
μες στη νύχτα το φεγγάρι
ξεπροβάλλει απ’ την πλέξη της ομίχλης
να φωτίσει της ανάσας μου το θρόισμα.
Μια βουβή προσευχή σαλεύει
στα αμέτρητα φύλλα της νύχτας.
Τα διαπερνά,
φτάνει στ’ αστέρια.
Ταξιδεύει εκεί ψηλά
μια σιωπηλή συνομιλία με το Θεό.
Ασημένια θραύσματα οι λέξεις
σχίζουν το μαύρο τ’ ουρανού…
Η Ελένη Δεληβοριά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη, όπου και κατοικεί. Έχει κάνει σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών, του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου και στη Δημιουργική Γραφή με κατεύθυνση τη συγγραφή στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικών στον ιδιωτικό τομέα από το 2000. Έχει πάρει μέρος σε επιστημονικά συνέδρια και έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Κείμενά της φιλοξενούνται στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
“Νυχτερινή προσευχή”
μια σιωπηλή συνομιλία με το Θεό……..
Με την μνήμη του Θεού και την προσευχή ο άνθρωπος φανερώνει την αληθινή ευγένεια της φύσεώς του, που είναι μεθόριο μεταξύ ορατού και αοράτου κόσμου και «ζώον θεούμενον»· ξεπερνά την φυσική αναγκαιότητα, εκτείνει την ύπαρξή του μέχρι τον Θεό, αισθάνεται ελεύθερος από ό,τι τον κρατά αιχμάλωτο στην γη.
μια σιωπηλή συνομιλία με το Θεό…..μεγαλείο ψυχής !
Η μόνη σταθερή δύναμη που είναι ικανή να διατηρήσει αρμονία στον άνθρωπο είναι η προσευχή που μας επανασυνδέει με το Θεό και με τα αναλλοίωτα και αμέτρητα πλούτη της Θεότητας.