Ελλάδα: 200 χρόνια αγώνας για ελευθερία – Σήμερα πόσο ελεύθεροι είμαστε οι Έλληνες; (του Ιωάννη Ρόνα)

    

          ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ

         ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ-ΕΛΛΗΝΕΣ

                                     « ΑΠ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΑ ΙΕΡΑ » 

 

             Φέτος, το 2021, γιορτάζουμε οι Έλληνες τα διακόσια χρόνια από την κήρυξη της επανάστασης κατά των Οθωμανών κατακτητών, στην Αγία Λαύρα, από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, την 25η Μαρτίου του 1821, γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, παρουσία οπλαρχηγών, καπεταναίων και άλλων παραγόντων , χωρίς όμως ηγέτη, που συναθροίστηκαν εκεί για τον σκοπό αυτόν και ορκίστηκαν εν ονόματι της Αγίας και αδιαιρέτου Τριάδος, σηκώνοντας ψηλά τα λάβαρα της λευτεριάς.

Ιστορικά ντοκουμέντα αναφέρουν ότι στις 17 Μαρτίου 1821 έγινε η ορκωμοσία αγωνιστών στον Ι. Ναό των Ταξιαρχών στην Αρεόπολη της Μάνης. Όμως ο εορτασμός της επανάστασης για την 25^η Μαρτίου, καθιερώθηκε το έτος 1838 με Βασιλικό Διάταγμα.

                                        « ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΨΗ…»

        Έχουμε όμως την περιέργεια για να δούμε πως θα γιορτασθεί η επέτειος κατά την διάρκεια του έτους κι όχι μόνο την ημέρα της 25ης Μαρτίου. Να δούμε πως έχουν σκεφθεί και πως προγραμμάτισαν  οι οργανωτές, αλλά και πως ανταποκρίθηκαν φίλοι μας στην πρόσκληση. Βέβαια ο κορωνοϊός σίγουρα δημιουργεί τροχοπέδη στον τρόπο και την έκταση του εορτασμού.

Την 25^η Μαρτίου 2021 γιορτάσαμε, λένε, μεγαλοπρεπώς την επέτειο της απελευθέρωσης. Ποιοί γιόρτασαν; Ο λαός ήταν στις τηλεοράσεις. Τα παιδάκια δεν ανέμισαν τις σημαίες των για να χαρούν και να αναπτερωθεί το Εθνικό τους φρόνημα. Χωρίς ζήτω γίνεται εορτασμός; Τα κορναρίσματα μέσα από τα αυτοκίνητα δεν υποδηλώνουν επετειακό εορτασμό. Υπό άλλες συνθήκες θα φαινόταν ως αποχή του λαού. Ούτε να προσευχηθούν οι Ορθόδοξοι στην Εκκλησία, για τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, δεν κατάφεραν. Παντού μούγκα. Του χρόνου θα γιορτάσουμε. Τι να κάνουμε, λένε μερικοί οι καταστάσεις επιβάλλουν τον λαό να είναι μέσα.

Αυτοί όμως που συναθροίστηκαν και  παρέλασαν στην Αθήνα, έξω δεν ήταν;  Αυτοί που τους χειροκρότησαν (οι επίσημοι), έξω δεν ήταν;  Δεν παραμόνευε εκεί ο κορωνοϊός;

Το πρώτον, περιμέναμε να τιμήσουν, δια της παρουσίας των, τον εορτασμό της επετείου της 25η Μαρτίου , φέτος δηλαδή, εκπρόσωποι κρατών – μελών της Ε.Ε (πρόεδροι ή πρωθυπουργοί) , εκτός βέβαια των αδελφών Κυπρίων, αλλά των άλλων 25 κρατών, εννοούμε, ακόμα και εκπρόσωποι του ίδιου του Eurogrοup, λεγόμενου, που μας έχει σκλαβώσει με τα παράνομα μνημόνια. Όμως  ήταν όλοι απόντες. Και   τα 24 κράτη, γιατί η  Γαλλία  μας έστειλε την Υπουργό Άμυνάς της. Πάλι καλά. Τέτοια τιμή λοιπόν  μας έκαναν. Εκτός αν δεν τους προσκαλέσαμε. Τολμούν όμως να δικαιολογηθούν ότι την 25^η Μαρτίου είχε ορισθεί σύνοδος κορυφής  των κρατών- μελών της Ε.Ε, γι αυτό δεν μπόρεσαν. Σύνοδος  διαδικτυακή και όχι διαζώσης. Μπορεί και να φοβήθηκαν όμως τον Αγγλικό μεταλλαγμένο κορωνοϊό, αφού η Αγγλία δεν ανήκει πλέον στην Ε.Ε. Και εμείς τους απαντούμε Κοζανίτικα « Αλλού, ρα!!! ».  Να τα λέμε και αυτά και να χαιρόμαστε μόνο αυτούς που μας τίμησαν, όπως  τον Διάδοχο του Αγγλικού θρόνου, Ελληνικής καταγωγής, εκπρόσωπο του Ενωμένου Βασιλείου, που είναι εκτός της Ε.Ε, που είπαμε   και τον επίσης εκτός Ε.Ε Πρωθυπουργό της Ρωσίας. Τιμή μας. Λάβαμε βέβαια μελιστάλακτα μηνύματα από πολλούς. Δεν είχαν όμως το πολιτικό σθένος να απολογηθούν για το τι έκαναν οι χώρες των σ αυτά τα 200 χρόνια για την ταλαίπωρη Ελλάδα, έτσι που την κατάντησαν, ως οι σταυροφόροι. Την σκλάβωσαν οικονομικά, αφού της στέρησαν την Εθνική Κυριαρχία με τα παράνομα μνημόνια, οι φίλοι και εταίροι. Και τώρα καλούνται πάλι να συμβάλλουν , όπως τότε, η Εκκλησία ( με τον δικό της τρόπο ) και ο λαός, επίσης( με τον δικό του τρόπο )και κανείς άλλος.

                                  « ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑΣ »

       Ήδη άρχισαν να συζητούν και να προβάλλονται  μέσω του τύπου, του ραδιοφώνου, του διαδικτύου και όχι μόνο, διάφορα για την απελευθέρωση, μεταξύ αυτών και φαιδρά.

Εμείς εορτασμό εννοούμε και την θύμηση των αγώνων των Ελλήνων κατά των Οθωμανών από το 1453 ως το 1821 της επανάστασης και πέραν αυτού. Τα γεγονότα των αγώνων δηλαδή, από διάφορες πλευρές.

Μας εκφράζουν τα Δερβενάκια, το Σούλι, το Χάνι της Γραβιάς, η Αραπίτσα της Νάουσας, ο Παπαφλέσσας, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Διάκος, ο Κανάρης, ο Νικηταράς και όλοι οι αγωνιστές για την ελευθερία της πατρίδας. Ακόμα ο Καποδίστριας, ο Ρήγας, ο Αλέξ, Υψηλάντης, ο λόρδος Βύρων, οι Κασομούληδες, οι Μαρκίδες Ποϋλιου, ο Τουρούντζας, οι αδελφοί Εμμανουήλ. Θέλουμε να θυμηθούμε αλλά και να μάθουμε κάτι παραπάνω, από αυτά που διδαχθήκαμε, για τα κατορθώματα δηλαδή του τότε σκλαβωμένου Έθνους και την αποτίναξη, στη συνέχεια του ζυγού.  « Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος », έλεγε ο Αλέξ. Υψηλάντης.

Ο εορτασμός πρέπει να επαναφέρει μνήμες της ιστορίας του γένους των Ελλήνων.

Γι αυτό, θέλουμε να ακούσουμε σχετικά για την σημασία της απελευθέρωσης σ αυτά τα 200 χρόνια. Την εξέλιξη του Ελληνικού Έθνους. Την συμβολή του στο Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Διερωτόμαστε εάν τυχόν υπήρχε η επικράτηση του βάρβαρου- πολεμοχαρή κατακτητή, για πέραν των 400 χρόνων,  θα υπήρχε και οπισθοδρόμηση του πολιτισμού; Καθ ότι ο Ελληνικός πολιτισμός επέδρασε κατά πολύ στους Ευρωπαϊκούς λαούς, γενικότερα. Οπότε, οι τότε μεγάλες δυνάμεις Αγγλία, Ρωσία και Γαλλία, που συνέβαλλαν στην απελευθέρωση Ευρωπαϊκής χώρας , της Ελλάδας (ναυμαχία του Ναυαρίνου), απεκόμισαν οφέλη, τουλάχιστον πολιτιστικά και όχι μόνο.

Στην πορεία, και στην Ευρώπη θα επικρατούσαν άλλες συνήθειες και  εξ αιτίας του επηρεασμού εκ του θρησκεύματος του κατακτητή.

Αυτά όλα από τη μια μεριά. Από την άλλη, γνωρίζουμε την εξέλιξη της Ελλάδας, δια μέσου των δεκαετιών, ως σήμερα.

Βγάζουμε ένα συμπέρασμα,  ότι το κράτος μας στην πορεία των 200 ετών, που είπαμε, δεν βοήθησε όσο ήταν υποχρεωμένο. Δεν υπηρετεί ακόμα τους πολίτες. Δυστυχώς, οι πολίτες υπηρετούν το κράτος. Όλα τα χρόνια επικρατεί ο κομματισμός με τα συμφέροντά του . « Αν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη..!». Πρωτίστως δε στον οικονομικό τομέα πάντα το κράτος δημιουργεί ασφυξία στους πολίτες με πολλές δαπάνες, σπατάλες, χρέη.

                          «   ΘΑ ΑΠΟΘΑΝΟΜΕΝ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑΣ  »

 

       Από την πτώση της Πόλης το 1453 μέχρι την επανάσταση του 1821 μεσολάβησαν δεκάδες μικρές και μεγαλύτερες εξεγέρσεις κατά των Οθωμανών. Ο λόγος; Ασφαλώς η καταπίεση και η έλλειψη ελευθερίας. Ο Ελληνικός λαός ήθελε να απαλλαγεί το συντομότερο από τη σκλαβιά. Ο Κολοκοτρώνης είχε πεί « Δεν κάναμε καμιά συνθήκη με τους εχθρούς μας… », τους Τούρκους. Δεν υπήρξε καμιά δέσμευση εφαρμογής διεθνών συμβάσεων  και η εκδίωξη του τύραννου ήταν υποχρέωση. Διακηρύσσονται άλλες απίθανες ιδέες, ότι το Ελληνικό Έθνος δημιουργήθηκε μετά το 1821. Το παρουσιάζουν δε ως θεωρία, ενώ πρόκειται ως συνέχεια του υπάρχοντος προ του 1453 Έθνους. Πρόκειται για ένθερμους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης. Η άλωση της Πόλης είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επανάσταση του 1821.  Ο Κολοκοτρώνης είχε πει : “ O δικός μας βασιλιάς σκοτώθηκε πολεμώντας…», αναφερόμενος στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.  Μα, με την επανάσταση μιλούμε για Εθνεγερσία (Εθνική Παλιγγενεσία) των Ελλήνων. Άρα υπήρχε το Ελληνικό Έθνος και δεν δημιουργήθηκε μετά το 1821.

Πιστεύουμε λοιπόν ακράδαντα, ότι η επανάσταση του 1821 ήταν ένας ξεσηκωμός του Γένους για να αποτινάξει τον Οθωμανικό καταπιεστικό ζυγό. Μια επανάσταση που μετέβαλε καθοριστικά ένα τυραννικό καθεστώς, δημιουργώντας μια πολιτειακή αλλαγή, θα λέγαμε, όνειρο πολλών Ελλήνων κατά την πορεία των 400 χρόνων  σκλαβιάς.

Υπενθυμίζουμε στους πάντες το γνωστό του Ανδρέα Κάλβου: « Ο τράχηλος του Έλληνα ζυγό δεν υπομένει». Ως εδώ!   

                                          « ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ »

       Περαιτέρω, πιστεύουμε ότι η κήρυξη της επανάστασης έφερε αποτέλεσμα γιατί επήλθαν αλλαγές στους ανθρώπους που αναπτέρωσαν την ελπίδα της λευτεριάς. Ήταν και μια σπουδαία ευκαιρία που πέτυχε, βρίσκοντας τον κατακτητή στα δικά του προβλήματα. Στα δικά του συμφέροντα. Στις δικές του ίντριγκες. Ακόμα, βρέθηκαν άνθρωποι που προετοιμάζονταν, γι αυτό και καλλιέργησαν το επαναστατικό απελευθερωτικό κλίμα στο εσωτερικό και στους οπλισμένους (στρατιωτικούς) του εσωτερικού. Τους καπεταναίους, αρματολούς και κλέφτες. Δημιουργήθηκε έτσι μια πολιτική οργάνωση παρά τα πολλά συμφέροντα και σκοπιμότητες κοτσαμπάσηδων που υποκρύπτονταν και έτσι επεκτάθηκε η οργάνωση δημιουργώντας ομάδες για ένα σκοπό. « Λευτεριά ή θάνατος», το σύνθημα. Αυτό εμπεριέχουν οι επαναστάσεις. Προϋπόθεσή των η επιτυχία του εγχειρήματος αλλά η αποτυχία είναι πάντα στη σκέψη των επαναστατών. Όμως εδώ πέτυχε, αφού η επαναστατική ορμή καταλήφθηκε και από ανθρώπους της μόρφωσης, του εμπορίου, του κλήρου, της πολιτικής, μέσα και έξω της σκλαβωμένης Ελλάδας. Αν οι απ έξω δεν δημιουργούσαν πολιτικά κίνητρα στους ξένους (Φιλική Εταιρεία, Ρήγας, Μαρκίδες Πούλιου, Αλ. Υψηλάντης, Γεώρ. Παπαζώλης) για να συμβάλουν στην ανεξαρτησία της Ελλάδας δεν μπορούσε το «γουρνοτσάρουχο» μόνο του να επαναστατήσει με αξιώσεις λευτεριάς. Δεν φτάνει λοιπόν η ψυχική ορμή αλλά χρειάζεται να συντελέσουν και άλλοι παράγοντες δια της πολιτικής και της διπλωματικής οδού, αλλιώς σύντομα η προσπάθεια καταρρέει. Έχουμε παραδείγματα.

                                         « O ΕΛΛΗΝ ΞΕΣΠΑΘΩΝΕΙ, ΞΕΣΠΑΘΩΝΕΙ..!»

      Τελικά, όταν μιλάμε για λευτεριά, βασικά εννοούμε την απεξάρτηση από οποιονδήποτε τύραννο, κάθε μορφής και οικονομικής ακόμα.

Πέρασαν 200 χρόνια από την κήρυξη της ανεξαρτησίας μας. Στην αρχή της ανεξαρτησίας ο πληθυσμός δεν μπορούσε να αυτοδιοικηθεί, αφού δεν διέθετε μέσα διοίκησης και κατάλληλους γι αυτό ανθρώπους. Είχε ανάγκη έξωθεν παρεμβάσεων. Μέχρι να απελευθερωθούν και τα υπόλοιπα γεωγραφικά κομμάτια χρειάστηκαν εκατό χρόνια. Αλλιώς θα ήταν σήμερα η Ευρώπη και η Ελλάδα βέβαια αν δεν υπήρχε η Μικρασιατική καταστροφή. Όμως μεγάλο όφελος ανάπτυξης μας προσέφεραν οι Έλληνες πρόσφυγες της Μ. Ασία. Ένα εκατομμύριο λαού ξεσπιτώθηκε  και μεγάλωσε η Ελλάδα. Αλλά και άλλες πολεμικές καταστροφές πάθαμε όπως ο Α΄και ο Β΄παγκόσμιοι πόλεμοι. Μια συνεχής ακαταστασία . Είναι όμως να θαυμάζει κανείς την Ελληνική εξέλιξη με βάση τα διαθέσιμα μέσα. Πάντα ήμασταν, οι Έλληνες, υποτελείς σε ξένους ισχυρούς που μας υποδουλώνουν και οικονομικά. Πάντα χρωστάμε. Πάντα δεχόμαστε καταπίεση και τώρα. Άρα ακόμα δεν είμαστε ελεύθεροι. Είμαστε πάντα εξαρτημένοι, σκλαβωμένοι, αφού συνέχεια μας θέλουν χρεωκοπημένους. Με τα μνημόνια στερηθήκαμε την Εθνική μας κυριαρχία και με τη βούλα. Ντροπή. Στα Ελληνόπουλα  επίσης κυριαρχούν τα μεθοδευμένα χρέη των που συνοδεύονται με απώλεια της κατοικίας εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειαρχών  που με αγώνα, ιδρώτα και αίμα απέκτησαν για να αισθάνονται ελεύθεροι. Όνειρο κάθε Έλληνα. « Δεν υπάρχει πιο ευχάριστος τόπος από την οικογενειακή εστία », έλεγε ο Κικέρων. Κάποιοι επιδιώκουν να μη υπάρχει εστία στους Έλληνες. Επιτρέπουν στα «κοράκια» αυτή την ανεπαίσχυντη ενέργεια. Οι πολιτικοί μας κατάφεραν να καταστήσουν τη χώρα αποικία. Αποικία ποιών; Των φίλων μας κερδοσκόπων εταίρων στην Ε.Ε. Ο αγώνας λοιπόν για την ελευθερία του Έλληνα συνεχίζεται. Δεν είναι αρκετά τα 200 χρόνια. Ο Έλληνας ζητά την αποτίναξη του ζυγού των αποικιοκρατών, με καταγγελία των παράνομων συμβάσεων δανεισμού και ό,τι απορρέει εξ αυτών, σε βάρος του λαού. Ζητά απομάκρυνση από τη φτώχεια, που συνεχώς αυξάνεται. Δουλειά στους νέους να δημιουργήσουν οικογένειες χωρίς να ξενιτευτούν. Ζητά πάταξη της διαφθοράς και τόσα άλλα γνωστά. Η ακεραιότητα της χώρας να είναι στόχος όλων των πολιτικών. Πιστεύουμε ότι έχουν την δύναμη αρκεί να θέλουν. Έχει αποθέματα η Ελλάδα και χρειάζεται ανθρώπους να τα αναδείξουν. Η Ελλάδα μπορεί να διαφεντεύει στη Μεσόγειοι, ανάμεσα σε τρείς Ηπείρους και τρία συγκοινωνιακά στενά. Το Σουέζ. Το Γιβλαρτάρ. Τα Δαρδανέλια.

                                    « Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ »

        Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι  η Μακεδονία απελευθερώθηκε πολύ αργότερα από τον Μωριά. Περίπου 90-92 χρόνια διαφορά, με πολλούς και μεγάλους αγώνες. Έζησε δύο Βαλκανικούς πολέμους. Μέχρι να συνέλθει και να δει που βρίσκεται την πλάκωσε ο  Α΄ παγκόσμιος πόλεμος. Μετά δυό  εκστρατείες στη Μ. Ασία. Στη συνέχεια  δέχθηκε τη μεγάλη μάζα των Ελλήνων προσφύγων της Μ. Ασίας, του Πόντου. Μετά ήρθε από τα σύνορά της ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος και ο εμφύλιος καπάκι καθάρισε πολλά.

Έτσι, η νότια Ελλάδα έχει τα κλειδιά και τη βούλα του κράτους και σήμερα. Άρα υπάρχει ανισότητα μεταξύ νότιων και βόρειων, όπως είναι σε πολλούς σχετικούς γνωστό.

Και εμείς τώρα μιλάμε για ισότιμη ή ισόρροπη ανάπτυξη των διαμερισμάτων της Ελλάδας. Αυτά πότε θα εξεταστούν και από ποιούς; Μήπως από την Ε.Ε; Αποκλείεται. Αστεία πράγματα.

       Δεν θα είμαστε να βλέπουμε πως θα είναι άραγε η Ελλάδα στον εορτασμό των 300 χρόνων στον τομέα της συγκρότησης και της ανάπτυξης όλου του Έθνους, γιατί Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.  Ο Θεός να ευλογεί την Ελλάδα!         

 

του κ. Ιωάννη Ρόνα

                                                                                                                               φορο-συμβούλου

                                                                                                                               αρθρογράφου