Γράφει:
«Λίγο πιο πίσω από τον τάφο του Παναγή Τσαλδάρη, βρίσκεται θαμμένος ο Γεώργιος Λασσάνης, από την Κοζάνη, κάτω από το όνομα του οποίου αναφέρονται οι ιδιότητες του : «Φιλικός, Ιερολοχίτης». Δύσκολα παρατηρεί κανείς το μνήμα. Μέλος της Φιλικής Εταιρείας, προσωπικός υπασπιστής του Αλέξανδρου Υψηλάντη, έφτασε στην Ελλάδα το 1828, πολέμησε με τον Δημήτριο Υψηλάντη και μετά την ανεξαρτησία κατέλαβε διάφορα δημόσια αξιώματα έως και υπουργός».
Η φράση «Δύσκολα παρατηρεί κανείς το μνήμα» δείχνει απλή εγκατάλειψη κι αυτό είναι μια αδικία Ιστορική. Ο Γ. Λασσάνης είναι ο τοπικός μας ήρωας. Μήπως ο Δήμος θα μπορούσε σε συνεργασία με το Σύλλογο Κοζανιτών Αθηνών, που φέρει και το όνομα του ήρωος, να φροντίσουν κάπως αυτόν, έτσι ώστε να μπορεί ο περιηγητής της ιστορίας να «παρατηρεί» αυτόν και δι’ αυτού την ηρωική εκδοχή της ιστορίας της Κοζάνης.
Ευστοχη προταση. Ευγε!
Η πρόταση έχει γίνει προ πολλού, νομίζω από τον Μητροπολίτη, αλλά…
Τι κάθεσαι και προτείνεις τώρα! Δεν προλαβαίνουν, έχουν άλλα στο κεφάλι τους, δουλειές με φούντες!
Κ μόνο που ο σύλλογος έχει το όνομα του θα οφειλε στοιχειωδώς να το επιμελείται διαχρονικά.
ανυπαρκτος ο συλλογος, στο πρωην σπιτι του σην πλακα ουτε που αναφερετε