Τον μπαρμπα-Βαγγέλη Μπαγκατζούνη, πρέπει να τον γνώρισα πριν 12-13 χρόνια. Μ’ εντυπωσίασε από την αρχή με την ευφυΐα του, την σοφία του και το χιούμορ του. Μ’ εντυπωσίασε που ενώ δεν πολυέβλεπε τηλεόραση, οι επισημάνσεις του πάνω στα πράγματα ήταν πιο ανατρεπτικές κι από τους πλέον «ενημερωμένους».
Με τον μπαρμπα-Βαγγέλη είμαστε γείτονες, στην πιο παραδοσιακή και ιδιαίτερη γειτονιά της πόλης, την Σκρ’κα. Επί ώρες στις συζητήσεις μας, μου περιέγραψε πως κατάφερε μαζί με άλλους, με αγώνα να την κάνουν μια βιώσιμη κι ανθρώπινη γειτονιά, με νερό κι αποχετεύσεις. Ούτε καν δρόμους είχε, αλλά η επιμονή τους και την αγάπη τους, κατάφεραν να την κάνουν λειτουργική, διατηρώντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Οι περιγραφές του με έκαναν να την αγαπήσω ακόμη περισσότερο εάν και ξενόφερτος στην πόλη.
Από την πρώτη στιγμή που έμεινα στην γειτονιά εκείνο που μ’ εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή ήταν η ύπαρξη ενός πλατάνου στην συμβολή των οδών Αετοράχης – Μαραθώνος γιατί ο τόπος φημίζεται ότι είναι σκέτη πέτρα.
Με τον καιρό έμαθα ότι οι σκ’ρκιώτες φημίζονται για δυο πράγματα: τα περιστέρια και την σουρδαμάρα. Συζητώντας με τον μπαρμπα-Βαγγέλη κατάλαβα ότι η παράδοξη ύπαρξη του πλατάνου στην γειτονιά μας, οφείλονταν στο δεύτερο χαρακτηριστικό τους…
Ήταν μια τρελή σκέψη του ιδίου, πριν 40 και μισό χρόνια! Τον έφερε μικρό από την Αιανή και πήρε την απόφαση να τον φυτεύσει εκεί, παρέα με τον Νίκο Γκούτζιο (Κουκόλ’ς). Στην αρχή δεν πίστευε κανείς ότι μπορούσε στην Σκ’ρκα να επιβιώσει ένα τέτοιο δέντρο που έχει μεγάλες απαιτήσεις σε νερό αλλά σιγά-σιγά, μεταξύ σοβαρού κι αστείου, η γειτονιά συμμετείχε στην …παλαβωμάρα, φέρνοντας πίτες, φαγητά και κρασί και καταλήγοντας το βράδυ όλοι μαζί κάτω, στην πλατεία του Σκ’ρκας γλεντώντας μέχρι τελικής πτώσεως με μπροστάρη τον αείμνηστο Δήμαρχο Παγούνη… Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι αρκεί ένας τρελός κι ονειροπόλος να πηδήξει το ποτάμι…
Ο μπαρμπα-Βαγγέλης ήταν σύμβουλος στην παράταξη του μακαριστού Παγούνη και η αγάπη του για την Σκ’ρκα βοήθησε ιδιαίτερα την γειτονιά μας.
Σήμερα 91 ετών, πριν καιρό, είδε τον πλάτανο που φύτεψε με τα χέρια του πριν 40 χρόνια, ν’ αρχίσει να ξεραίνεται και καθημερινά με κουβάδες έρχεται και τον σκαλίζει για να απορροφήσει το νερό που του ρίχνει και να ζωντανέψει ξανά.
Εκτιμά ο ίδιος ότι ο Δήμος θα πρέπει να δημιουργήσει νέο μεγαλύτερο παρτέρι, ώστε να βοηθηθεί το δέντρο, να επιβιώσει και να αναπτυχθεί.
Προσωπικά, θα πρότεινα στον Δήμο Κοζάνης εκτός αυτού, να τοποθετήσει και μια αναμνηστική ταμπέλα όπου να αναγράφεται η ημερομηνία φύτευσης και τα ονόματα αυτών που πήραν την πρωτοβουλία κι ίσως μετά από μερικές γενιές οι απόγονοί μας να πίνουν από κάτω τον καφέ τους όπως στον πλάτανο της Λευκοπηγής και ας έχουμε όλοι χαθεί στον χρόνο. Θα έχει μείνει η ανιδιοτελής αγάπη κι ανθρωπιά αυτών που των φύτεψαν κι αυτών που βοήθησαν να μείνει όρθιος και να προσφέρει τα αγαθά του στους επόμενους…
ΤΟΡΤΟΚΑΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ
Μεγαλύτερο παρτέρι να γίνει, αλλά η όμορφη γωνιά να μην καταστραφεί.
Πολυ καλο!!!Μπραβο,Φιλιππα!!!
Ωραία συνέντευξη. Ο Βαγγέλης Μπαγκατζούνης είναι μία απο τις πλέον εμβληματικές μορφές της Κοζάνης.Συγχαρητήρια Φίλιππα!!!
Συγχαρητήρια για τη συνέντευξη Φίλιππα, καθώς και για την προσπάθεια των δύο συμπολιτών μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και οφείλουμε να τιμούμε αυτούς που προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο!