Μια αγνώριστη, πολύ μέτρια ΑΕΠ ΚΟΖΑΝΗΣ, γνώρισε την Κυριακή την πρώτη ήττα της εντός έδρας, από τον ψυχωμένο Μέγα Αλέξανδρο Ημαθίας με 1-2.
Παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε με τέρμα του Κοτταρίδη στο ξεκίνημα του αγώνα, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά το παιχνίδι, δέχθηκε γρήγορα δυο εύκολα τέρματα και η ήττα ήρθε αναπόφευκτα.
Το γεγονός ότι -τι κρίμα, αλήθεια- στα περισσότερα φετινά παιχνίδια που αγωνίζεται η ΑΕΠ ΚΟΖΑΝΗΣ, παίζεται μόνο αντί-ποδόσφαιρο από τους αντιπάλους, δεν βοηθάει και δεν ειναι δικαιολογία για τη χθεσινή ήττα.
Το θέαμα, να πέφτουν κάτω ποδοσφαιριστές και να μην σηκώνονται, οι τερματοφύλακες να…φτιάχνουν τις κάλτσες τους για πολύ ώρα, μπάλες να απομακρύνονται μονίμως, δεν είναι κάτι που βοηθάει το ποδόσφαιρο μας. Η Γ Εθνική, μια ερασιτεχνική κατηγορία, θα έπρεπε σίγουρα να είναι σαλόνι προετοιμασίας σωστού και όμορφου ποδοσφαίρου και όχι καθαρά και μόνο διαχείριση αποτελέσματος.
Η αναφορά αυτή βέβαια, δεν αποτελεί μομφή προς την άξια νίκη του Μ. Αλεξάνδρου ούτε προς το άριστο χθες διαιτητικό τρίο.
Το μόνο ίσως θετικό, από το χθεσινό αγώνα για την ΑΕΠ ΚΟΖΑΝΗΣ, ήταν το γεγονός ότι έγιναν από την ομάδα μας τόσα πολλά λάθη μαζεμένα, όσα δεν είχαν γίνει σε όλους τους αγώνες της…από το καλοκαίρι.
Μια πολύ κακή μεέρα που την ξεχνάς άμεσα, γυρίζεις σελίδα, κερδίζεις τον επόμενο εκτός εδρας αγώνα και επανέρχεται η κανονικότητα στην ομάδα μας.
Το να ξέρεις να χάνεις είναι καλύτερο του να μάθεις να κερδίζεις κα βοηθά να βεκτιωνεσαι
Ναι καλα, θα σε δουμε εχει πολυ ψωμι ακομη!!!!!
Μεγάλη νίκη….. μάθετε να χάνετε.
Το ότι η ΑΕΠ Κοζάνης έχασε μόνο μια οργανωμένη κλασική ευκαιρία στα 90′ λεπτά δεν λέει κάτι??( Λέει πολλά).
Από τις καλύτερες ομάδες η ΑΕΠ και τα Τρίκαλα.