O ιατρός (καρδιολόγος) Σ. Κουλούρης για την εμπειρία που βίωσε χθες στην Καρδιολογική Κλινική του Γ.Ν. Φλώρινας την ώρα του σεισμού

Δυστυχώς το έζησα και αυτόν…όπως και τον σεισμό στην Κοζάνη (Μάιος 1995)…! Τότε ήμουν μαθητής λυκείου. Τώρα όμως εφημέρευα ήδη από το Σάββατο στην Καρδιολογική Κλινική του Γ.Ν. Φλώρινας, όπου χθες το βράδυ έζησα τον δυνατό σεισμό που κράτησε αρκετή ώρα στην Φλώρινα. Βγήκα από το γραφείο με πρώτη σκέψη μου στους καρδιοπαθείς ασθενείς μου που πήγα να δω σε τι κατάσταση βρισκόταν. Όλοι με ρωτούσαν, κοιτάζοντας με στα μάτια με αγωνία…”Σεισμός…Τι κάνουμε τώρα γιατρέ???” Αλήθεια, για κάποια δευτερόλεπτα δεν μπορούσα ούτε και εγώ να απαντήσω στο ερώτημα αυτό, σκεπτόμενος τι μπορώ να κάνω για να τους βοηθήσω! Τους καθησυχάσα και τους μετέφερα προς την έξοδο – Τ.Ε.Π. και ανέβηκα πάλι επάνω σε μία ασθενή που δεν μπορούσε να μεταφερθεί. Για περίπου 2 ώρες ήμουν πάνω κάτω. Η σκέψη μου ήταν “Α,να σου…, σε εμένα τυχαίνει αυτό???” Μετά το τηλέφωνο πήρε φωτιά από συγγενικά μου πρόσωπα στην Κοζάνη κι να μου λένε ότι και αυτοί τον αισθάνθηκαν…να προσπαθώ να τους ηρεμήσω και αυτούς…Δεν σταμάτησε όμως εδώ ή περιπέτεια…Στην συνέχεια αισθητοί μετασεισμοί και καρδιοπαθείς ασθενείς που προέρχονταν από την πόλη αναφέροντας ταχυκαρδίες και αρρυθμίες. Φόβος και προσπάθεια να προετοιμάσω τον εαυτό μου για τα χειρότερα! Τους ηρέμησα και αυτούς…Ευτυχώς ΟΛΑ ΚΑΛΑ! Ανέβασα τους εσωτερικούς ασθενείς πίσω στα κρεβάτια τους. Στο τέλος ευτυχώς δεν είχαμε απώλεια από κάποιον συνάνθρωπό μας. Και ένα έχω να πω: “Υπομονή και ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!”