Είναι δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, να βρεις έναν τομέα όπου έχουν πετύχει οι πολιτικές όλων αυτών που μετά την μεταπολίτευση είχαν στα «χέρια» τους την τύχη αυτού του τόπου, της Δυτικής Μακεδονίας. Η εικόνα που κυριαρχεί, είτε στα θεσμικά, είτε στα αναπτυξιακά είναι αυτή της αποτυχίας και όχι της επιτυχίας.
Στο άρθρο μου θα σταθώ ιδιαίτερα στις μεγάλες ευκαιρίες και προκλήσεις που είχαμε ωσάν τόπος και κοινωνία στον πρωτογενή τομέα και τις χάσαμε.
Σε κεντρικό επίπεδο επί δεκαετίες οι κυβερνώντες είχαν – θεώρησαν τον αγροτικό και διατροφικό τομέα ότι βρίσκεται υπό συρρίκνωση και ότι πρέπει να δώσουμε ένα τέλος. Χωρίς να βλέπουν τις εξελίξεις που είχαμε στις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες και την βαρύτητα που έδιναν στον πρωτογενή τομέα.
Στην Περιφέρεια μας η μονοκαλλιέργεια της Δ.Ε.Η., μαζί με αυτή την γούνας είχε σαν αποτέλεσμα να εγκλωβιστούμε – φυλακιστούμε μέσα σε ένα περιβάλλον καθαρά μη αναπτυξιακό και αντιπαραγωγικό. Τα αποτελέσματα είναι πολύ ορατά τα τελευταία χρόνια και δη αυτά του μνημονίου και της βίαιης απολιγνιτοποίησης. Πλήρης κατάρρευση των πάντων.
Η Δυτική Μακεδονία θα μπορούσε να είναι πρωταγωνιστής σε πολλά στην χώρα. Θα μπορούσε να είχε οικοδομήσει ένα ισχυρό αγροδιατροφικό δίκτυο και να τροφοδοτούσε όλη την χώρα. Αντί αυτού έμεινε ουραγός και απαξιώθηκε στο βωμό ενός μονόδρομου. Αυτόν της Δ.Ε.Η. και της γούνας. Δυστυχώς.
Όλες οι ομάδες που διαχειρίστηκαν διαχρονικά τις τύχες του τόπους μας φέρουν τεράστιες ευθύνες. Στην πολιτική η αποτυχία σε οδηγεί στο «σπίτι», εκεί είναι η θέση σου. Δεν το έπραξαν. Απεναντίας συνέχισαν το καταστροφικό τους έργο και να που έχουμε φθάσει. Αν ήμουν στην θέση τους θα είχα ζητήσει συγνώμη από τους πολίτες και θα είχα αποχωρήσει από τον Δημόσιο Βίο. Αυτό επιβάλει η ηθική.
Ο πρωτογενής τομέας, το αγροτικό κίνημα σήμερα στην Δυτική Μακεδονία, στην χώρα, έχει μια κεντρικότητα κοινωνική, οικονομική και πολιτική και μέσα από αυτήν θα πρέπει να εκφράσει, να αναδείξει το αγροτικό πρόβλημα ως ζήτημα περιφερειακής ανάπτυξης, γιατί περί αυτού πρόκειται.
Επίσης θα πρέπει να προχωρήσει στο να αναδείξει μια ευρύτερη προβληματική και να προσθέσει στις διεκδικήσεις πολλά περισσότερα όπως:
-
Την ανάγκη επικοινωνίας των πόλεων της Δυτικής Μακεδονίας αλλά και των άλλων περιφερειών(Ηπείρου, Κεντρικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης). Η Εγνατία πρέπει να αξιοποιηθεί σε αυτήν την κατεύθυνση.
-
Άνοιγμα με συγκεκριμένες στρατηγικές στην ευρύτερη Βαλκανική (πχ. Σκόπια, Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία κα.)
-
Ε 65. Ο δρόμος. Στις σημερινές συνθήκες οι δρόμοι ενώνουν. Η αναπτυξιακή διάσταση του είναι το ζητούμενο.
-
Αγροδιατροφική Σύμπραξη. Επιτέλους να δημιουργήσουμε τον ΑΤΛΑ της Δυτικής Μακεδονίας. Χάθηκε πολύς χρόνος.
-
Την αναζωογόνηση του ορεινού όγκου της Πίνδου στα πλαίσια νιας αναπτυξιακής πολιτικής που θα έχει χαρακτηριστικά Πολύμορφης Ανάπτυξης.
-
Να ενεργοποιήσουμε το πρόγραμμα “Βέρμιο”.
Ο αγροτικός χώρος οφείλει να απελευθερωθεί και να μην μείνει φυλακισμένος σε ότι του επιβλήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Σε διαφορετική περίπτωση το αποτέλεσμα είναι από τώρα γνωστό. Πρέπει να μετεξελιχθεί σε ένα κίνημα δημιουργίας και αναγέννησης. Διαφορετικά θα βλέπουμε τα τραίνα της ανάπτυξης να περνούν χωρίς εμάς να είμαστε στην θέση του οδηγού ή του επιβάτη.
Θεόφιλος Παπαδόπουλος
Δρέπανο, Ιανουάριος 22
Για τον Αρχηγό σου τον Σημανδράκο περιμένουμε να πάρεις Θέση που Υποβαθμίστηκε στην Πολεοδομία.Στο Τέλος τον Βλέπουμε τον Σημανδράκο να κάνει και Πρόεδρος στο Δρεπανο.
Συγγνώμη, αλλά μια έκθεση ιδεών του δημοτικού δεν μπορεί να θεωρηθεί “άρθρο”.
Βαθυστόχαστος και πραγματικός όπως πάντα.
Μην τα γράφετε αυτά. Εσείς νομίζετε πως του κάνετε καλό αλλά το μόνο που καταφέρνετε είναι να βοηθάτε στην αυτοεξαπατηση του
Ναι, ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ του Δρεπάνου. Μεγάλο καμάρι τον έχουμε στο χωριό.
Τόσο βαθυστόχαστος που στείλαμε την έκθεση ιδεών στις Βρυξέλλες. Καταλαβαίνει κανείς διαβάζοντας το άρθρο γιατί η δημοσιογραφία έχει απαξιωθεί τοπικά.
Εσείς γιατί ενοχληθήκατε ;
Εδώ γεμίσαμε από τιποτένους με χρεωκοπημένες ιδεολογίες που θυσιάζουν τα πάντα για να διατηρήσουν την καρέκλα.
Μου θυμίσατε το «Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!»
Και ήρθε ο Θεόφιλος να καθαρίσει τους τιποτένιους με τις χρεοκοπημένες ιδεολογίες μέσω των εκθέσεων του;;; Χαχαχαχαχαχαχα!!! Χαχαχαχαχαχαχα!!! Χαχαχαχαχαχαχα!!!
Μ’ αρέσει που τα προβλήματα τα αποδίδουμε γενικά και αόριστα “στους πολιτικούς” ξεχνώντας πως ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΞΑΜΕ και ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΒΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ. Οι πολιτικοί κάνουν ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΖΗΤΑΝΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Οι αγρότες ζητούσαν να πάρει τα εδάφη τους η ΔΕΗ για να αποζημιωθούνε και να διορίσουν τα παιδιά τους εκεί. Οι αγρότες ζητούσαν από τους πολιτικούς να διοριστούν και οι ίδιοι στη ΔΕΗ. Χάρη στους διορισμούς στη ΔΕΗ οι ντόπιοι πολιτικοί έγιναν μεγάλοι και τρανοί και έκαναν καριέρα.
Να τα λέμε όλα κυρ Θεόφιλέ μου έτσι;
Όλα τα άλλα είναι λαϊκισμοί.
Οι πολιτικοί δεν κάνουν ότι τους ζητάνε οι πολίτες. Οι πολιτικοί, για την Ελλάδα μιλάμε τώρα, είναι άμεσα συνδεδεμένοι με επιχειρηματίες, για αυτό βρισκόμαστε σε πολύ υψηλούς δείκτες αυθαιρεσίας. Επίσης, ο αδερφός μου, που είναι αγρότης, κάποτε γελούσε υποτιμητικά, με ένα γνωστό του που του είπε ότι οι ίδιοι οι γεωργοί θέλουν να τους πάρει η ΔΕΗ τα χωράφια για να αποζημιωθούν. Φοβάμαι αγαπητέ μου ότι είστε βαθιά νυχτωμενος σε ότι συμβαίνει στην κοινωνία.
ένας πολίτης που λέει την άποψή του λέει τις ιδέες του Μπράβο του εσείς οι μορφωμένοι και δήθεν ξερόλες κάθεστε στον καναπέ και σχολιάζετε τα πάντα χωρίς καμία ενέργεια
Ποια είναι τα πτυχία και οι περγαμηνές του κ.Παπαδοπουλου; Πότε τον είδατε σε πορείες και συγκεντρώσεις; Τέλος πάντων, για να το κλείσουμε εδώ το θέμα, άνθρωπος που δεν συμφωνεί σε τίποτα και με κανένα, δεν συμβαίνει επειδή έχει ανυπότακτη καρδιά και επαναστατική ψυχή, κοινωνικά απροσαρμοστος είναι.
Πάρε 10 πρόβατα και βγες στα βουνά Θεόφιλε, αν θες αναγέννηση υπαίθρου.