Οι δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία αναδεικνύουν για άλλη μία φορά την ιδιαίτερη σημασία της ενεργειακής επάρκειας και αυτοτέλειας. Ενώ παρακολουθούμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες το δράμα που εκτυλίσσεται στην Ουκρανία, ένα άλλο δράμα – αυτό της συνεχούς υποβάθμισης του τόπου μας και της εκμετάλλευσης του πλούτου του – συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο αλλά δεν μας απασχολεί όσο θα έπρεπε…
Αμήχανες και αδρανείς οι τοπικές κοινωνίες των λιγνιτικών περιοχών παρακολουθούν τις εξελίξεις για την μεταλιγνιτική περίοδο και τις αποφάσεις που λαμβάνονται για την περιοχή, ερήμην των κατοίκων και των εκπροσώπων της. Οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν καμία συμμετοχή στο σχεδιασμό του Προγράμματος Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης και δείχνουν να κρατούν μία μοιρολατρική στάση αναμονής για τις προβλεπόμενες χρηματοδοτήσεις του. Παράλληλα, τα δικαιώματα για ανάπτυξη μονάδων παραγωγής εναλλακτικών μορφών ενέργειας και οι δημόσιες γαίες για την εγκατάστασή τους μοιράζονται απλόχερα σε εταιρίες και πολυεθνικές που δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και τους κατοίκους της.
Για άλλη μία φορά είμαστε θεατές σε ένα έργο με σκηνικό τον τόπο μας και πρωταγωνιστές κάποιους άλλους, που δεν έχουν καμία σχέση με τη Δυτική Μακεδονία και ο μόνος στόχος τους είναι να πάρουν τον πλούτο που θα παραχθεί και να μην αφήσουν εδώ τίποτα.
Είναι σαφές πως εάν οι επενδυτές των εναλλακτικών μορφών ενέργειας ήταν κάτοικοι του λιγνιτικού άξονα, τότε τα έσοδα από τα φωτοβολταϊκά πάρκα και τις ανεμογεννήτριες θα διοχετεύονταν στην τοπική κοινωνία και θα υπήρχε τεράστιο κέρδος για τον λιγνιτικό άξονα, αλλά με την τροπή που έχει λάβει η διαδικασία ο τόπος θα συνεχίσει να παράγει ενέργεια με μηδενικό κέρδος για τις τοπικές κοινωνίες. Αντιθέτως, θα έχει μόνο ζημίες…
Η «κακή» ΔΕΗ έφερε ατμοσφαιρική ρύπανση, μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα, αλλοίωση του τοπίου της περιοχής, αλλά και θέσεις εργασίας!
Οι «καλές» εναλλακτικές μορφές ενέργειας φέρνουν:
- υπαρκτούς (αλλά λιγότερους από τη ΔΕΗ) κινδύνους για το περιβάλλον (π.χ. καταστροφές στα δάση με βαριές υποδομές για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών),
- πιθανούς – δεν το γνωρίζουμε, αλλά τίθεται ως ερώτημα – κινδύνους για την υγεία των κατοίκων με τόσα φωτοβολταϊκά που ενδεχομένως δημιουργούν ακτινοβολία,
- σημαντική (αλλά λιγότερη από τη ΔΕΗ) αλλοίωση του τοπίου της περιοχής (τεράστιες εκτάσεις με φωτοβολταϊκά) και
ΚΑΜΙΑ θέση εργασίας!!!
Είναι καιρός που έχω καταθέσει την πρόταση για δημιουργία φωτοβολταϊκών πάρκων από εταιρίες λαϊκής βάσης των κατοίκων της περιοχής του λιγνιτικού άξονα, έτσι ώστε να αμβλυνθούν οι καταστροφικές συνέπειες της απολιγνιτοποίησης στις τοπικές κοινωνίες και να διασφαλιστεί η εισροή κάποιων σημαντικών ποσών στις τοπικές οικονομίες.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα έπρεπε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σιωπά…
Οι πολίτες περιμένουν αδρανείς τις εξελίξεις…
Οι μεγάλες εταιρίες κάνουν την δουλειά τους εκμεταλλευόμενες τον πλούτο μας!
Μάκης Ιωσηφίδης
πρώην Δήμαρχος Αμυνταίου
πρώην Πρόεδρος Δικτύου Ενεργειακών Δήμων
κ. Δημαρχε αν το δράμα της Ουκρανίας είναι ίδιο με το δικό μας του λιγνίτη ,δεν θα έλεγα….οι άνθρωποι δέχονται έναν ΠΟΛΕΜΟ και πεθαίνουν……