Πριν πολεμήσουμε την εκκλησία, ας μάθουμε τι είναι αυτή (του Απόστολου Παπαδημητρίου)

               Αγαπητέ Αθανάσιε, χαίρε.

               Συ υπογράφεις ως Θανάσης, όμως η απαλοιφή του στερητικού α από την αρχή, σου στερεί και την αθανασία. Και δεν πιστεύω πως δεν την ποθείς.

               Διαβάζοντας την απάντησή σου, σκέφθηκα αρχικά να είμαι δριμύς στην ανταπάντησή μου, καθώς παρέκαμψες επισημάνσεις και ερωτήματα και απάντησες με έκθεση ιδεών, λησμονώντας ότι η αντιπαράθεση γίνεται στον χώρο της ιστορίας. Ψυχραιμότερα σκεπτόμενος μετέβαλα άποψη. Κατ’ αρχήν τόλμησες να αναγράψεις το όνομα, που έλαβες κατά την είσοδό σου στην Εκκλησία με το μυστήριο του Βαπτίσματος, αν είναι ορθή η διαπίστωσή μου της ταυτοπροσωπείας. Ο Χριστός μας δίδαξε τη συγκατάβαση στις αδυναμίες των συνανθρώπων μας. Οφείλω όμως να επισημάνω ότι δεν πρέπει να καυχώμαστε γι’ αυτές, αλλά να ταπεινοφρονούμε.

               Δεν περίμενα να απαντήσεις επί της ουσίας, καθώς δεν έχεις ασχοληθεί με την ιστορία. Αυτό είναι προφανές. Περίμενα όμως να ζητήσεις συγγνώμη για κάποια ψεύδη άλλων, που συ, άκριτα, θεώρησες καλό να διαδώσεις.  «Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορι- κόν, το μετανοείν θείον» (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος).

            Αγαπητέ Αθανάσιε, ούτε και εγώ θέλω να προσηλυτίσω, καθώς γνωρίζω καλά ότι οι άνθρωποι δεν πείθονται με λογικά επιχειρήματα. Διάβασα σε εργασία του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά:  «Πας λόγος (=λογικό επιχείρημα) παλεύει προς λόγον». Αλλά το θέμα μας δεν είναι πίστη στον Θεό ή απιστία. Είναι ιστορικά συμβάντα. Βέβαια, πέρα από την ανωνυμία των επιτιθεμένων κατά των απόψεών μου, αυτοί καλύπτουν με επιμέλεια και τις ιδεολογικές τους απόψεις, ώστε να μη γνωρίζω, αν μου επιτίθενται αστοί, μαρξιστές, νεοεποχίτες, νεοειδωλολάτρες, λάτρεις της εξουσίας με το αζημίωτο ή κάτι άλλο. Δεν νομίζω ότι συνιστά ντροπή να αποκαλύπτουν την ιδεολογία τους, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ποιόν αντιμάχονται.

            Αγαπητέ Αθανάσιε. Από το θέμα μας, που παρακάμπτεις πλήρως, περνάς ακροθιγώς στο Βυζάντιο για να με επικρίνεις, επειδή σε άλλα κείμενά μου είμαι επικριτικός για την υιοθέτηση του δυτικού τρόπου βίου από τον Νεοέλληνα, που δεν θαυμάζει το αυτοκρατορικό μεγαλείο του παρελθόντος. Το τελευταίο είναι δικό σου, καθώς στα κείμενά μου προβάλλω την ασκητική θεώρηση του βίου, που διδάσκει η Εκκλησία. Όσο για το αυτοκρατορικό μεγαλείο, έγραψα πλήθος άρθρων για την πτώση της Ρωμανίας (=Βυζαντίου) λόγω των κριμάτων αρχόντων, μηδέ των εκκλησιαστικών εξαιρουμένων, και λαού. Μην αυθαιρετείς λοιπόν.

            Επισήμανες ότι έκανα διάκριση μεταξύ ανωτέρου και κατωτέρου κλήρου και τη βρήκες ορθή. Δεν έκαναν ποτέ τέτοια διάκριση, καθώς εκκλησιαστικά κλήρος και λαός είναι μέλη του σώματος του Χριστού. Η διάκριση αυτή εισήχθη από τη Δύση, στην οποία, υπό καθεστώς φεουδαρχίας, ο ανώτερος λεγόμενος κλήρος (επίσκοποι, καρδινάλιοι, πάπες) εκλέγονταν αποκλειστικά από την τάξη των «ευγενών». Τη δική μας αυτοκρατορία, της Ρωμανίας, δεν τη σημάδεψε πότε αυτή η κοινωνική λέπρα. Συνεπώς και κατά την Τουρκοκρατία, οι επίσκοποι και οι πατριάρχες ήσαν παιδιά του πονεμένου λαού. Η εξέταση των εδώ συμβάντων στην προκρούστεια κλίνη της δυτικής ιδεοληψίας έδωσε πικρά αποτελέσματα.

Στη συνέχεια, Αθανάσιε, εμμένεις στην αυθαιρεσία γράφοντας ότι οι επίσκοποι (δεσποτάδες, γράφεις χλευαστικά) άργησαν πολύ να χαιρετήσουν την επανάσταση, επειδή αυτή εμπνεόταν από τα δυτικά ιδανικά! Δεν καταγράφεις ιστορικά συμβάντα, αλλά παραθέτεις ιδεολογήματα. Σχεδόν όλοι οι επίσκοποι της Πελοποννήσου του 1821 υπήρξαν μέλη της Φιλικής Εταιρείας. Γιατί τους μύησαν; Πέντε απεβίωσαν φυλακισμένοι στην Τριπολιτσά. Έναν, τον Μεθώνης, τον κατέκοψαν κομμάτια οι Τούρκοι. Δύο πολέμησαν ευθύς (Πάτρας και Καλαβρύτων). Φτάνει πια η λάσπη. Όσο για τα δυτικά ιδανικά της επανάστασης, ομολογώ ότι η ελαφρότητα του επιχειρήματος με εντυπωσιάζει. Οι αγράμματοι Κλέφτες, με εξαίρεση τους καταφυγόντες στα Επτάνησα αγνοούσαν κάθε τι πέρα από τα συμβαίνοντα στη Οθωμανική αυτοκρατορία και βροντοφώναξαν «Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Αν επιμένεις θα σου φέρω πλήθος πηγών. Μήπως η διδασκαλία της ιστορίας έχει υποβιβασθεί σε παπαγαλία των δυτικόφρονων απόψεων; Το να ενοχοποιείς την Εκκλησία για τους εμφύλιους που ακολούθησαν είναι αστείο. Ποιοι υπήρξαν πρωτεργάτες αυτών; Οι εκπρόσωποι των ξένων συμφερόντων, Αγγλίας και Γαλλίας, οι όντως προσκυνημένοι. Αυτοί πλήρωσαν τους Κλέφτες της Στερεάς να αιματοκυλίσουν την Πελοπόννησο. Και ο μέγιστος φωτιστής των υποδούλων προγόνων μας, ο άγιος Κοσμάς είχε τονίσει: «Το Γένος μας αγρίεψε». Είχε αγριέψει, επειδή είχε άγνοια του θείου λόγου.

Αθανάσιε, κλείνεις «βαθυστόχαστα» με την επισήμανση ότι συμπλέω με τους χουντικούς και τους χρυσαυγίτες! Η λασπολογία είναι η καλύτερη επίθεση εκείνων που αδυνατούν να φέρουν επιχειρήματα. Αλλά, αγαπητέ μου, η κοινωνία μας είναι μικρή και γνωριζόμαστε, όσοι θέλουμε να κάνουμε παρεμβάσεις. Αρθρογραφώ επί 40 έτη και διευθύνω τηλεοπτική εκπομπή επί 23 έτη. Συνεπώς οι απόψεις μου είναι αρκούντως γνωστές στην τοπική κοινωνία. Να δεχθώ ότι το ολίσθημά σου οφείλεται στην αλαζονεία της νιότης, αν πράγματι είσαι νέος. Και εγώ κάποτε υπέστην συνέπειες απ’ αυτήν. Η πείρα της ζωής, καθώς εισέρχομαι στο 75^ο έτος, με δίδαξε να είμαι πιο συγκαταβατικός προς τους ολισθαίνοντες συνανθρώπους μου όχι όμως και προς το ψέμμα. Και συ επέλεξες τον ατυχέστερο τρόπο να κλείσεις το μακροσκελές σχόλιό του, με το οποίος απέφυγες να απαντήσεις στον πρόκλησή μου, με λάσπη, δηλαδή, κατά του προσώπου μου!

Αθανάσιε, καιρός να μελετήσεις ιστορία.

Επειδή η πρόκλησή μου έδωσε αφορμή να σπεύσουν και άλλοι προς υποστήριξη των ανιστόρητων θέσεων, προσθέτοντας στις αρχικές και άλλες, προσθέτω λίγα ακόμη για όλους τους σχολιαστές – επικριτές μου.

Κάποιοι μου προτείνουν να διαβάσω κάποια βιβλία, για να ανοίξουν τα μάτια μου. Έχω την εντύπωση ότι στη ζωή μου διάβασα αρκετά και αυτό μαρτυρεί το συγγραφικό μου έργο. Ερευνήσατε λίγο το βιογραφικό μου, πριν μου επιτεθείτε; Σας απευθύνω και εγώ ερώτημα, καθώς διαπιστώνω ότι είστε εμπαθείς εχθροί της Εκκλησίας. Γνωρίζετε τί είναι Εκκλησία; Διαβάσατε από περιέργεια την Καινή Διαθήκη και ένα τουλάχιστον έργο μεγάλου Πατέρα της Εκκλησίας; Μήπως η μελέτη σας περιορίστηκε σε έργα εχθρών της Εκκλησίας;

Όποιος έντιμα θέλει να ασκήσει κριτική στην Εκκλησία, ας την ασκήσει επί του κειμένου της Καινής Διαθήκης και επί του προσώπου του Χριστού. Η επίθεση κατά αναξίων, με εκκλησιαστικά κριτήρια, προσώπων και η ταύτιση αυτών με την Εκκλησία δηλώνει, επιεικώς, ανεντιμότητα. Θα το κατανοήσετε με την επισήμανση: Πλήθος «επαναστατών», κατά τη νιότη, με το μαρξιστικό όραμα αλλαγής της κοινωνίας, σε ώριμη ηλικία, μεταπήδησαν στο αστικό στρατόπεδο και υπηρέτησαν, με το αζημίωτο βέβαια, το αστικό καθεστώς. Ευθύνεται γι’ αυτό ο Μάρξ; Ευθύνεται ο Χριστός, για όλους εκείνους που στο βίο τους παρέβησαν κατά τρόπο προκλητικό και σκανδαλώδη τις εντολές του Χριστού; Και είμαι εγώ, ως μέλος της Εκκλησίας, υποχρεωμένος να απολογηθώ για τις ενέργειές τους και τις παραλείψεις τους; Είμαι υποχρεωμένος να απολογηθώ για τη στάση της Ιεραρχίας κατά την 7χρονη αμερικανοκίνητη χούντα; Χριστιανός δεν επιτρέπεται να είναι οπαδός οποιασδήποτε μορφής ολοκληρωτισμού. Ο Χριστός ορθώνεται 2.000 έτη ανθρώπινης ιστορίας, την οποία διαίρεσε σε ΠΡΟ και ΜΕΤΑ. Οι ιδεολογίες σας αριθμούν όχι πάνω από 2 αιώνες και τελούν υπό κατάρρευση σε κοινωνία άκρως αντιανθρώπινη, στην οποία το 1% του πληθυσμού καρπώνεται το 90% του πλανητικού πλούτου. Και μπροστά σ’ αυτή την τραγωδία παραμένετε απαθείς, όπως και πολλοί «χριστιανοί» βέβαια!

Η Εκκλησία, μετά τον Χριστό και την Παναγία, προβάλλει τους Αποστόλους, τους μάρτυρες, τους ομολογητές και τους οσίους. Αυτούς τους έχουν θάψει από την ιστορία οι ιδεολογικοί σας ηγέτες. Χριστιανοί είναι μόνο οι σκανδαλοποιοί. Και υπήρξαν όντως πολλοί βαπτισμένοι. Αλλά βαπτισμένοι είστε και σεις. Να γράψω ότι κατά τον 21^ο αιώνα βαπτισμένοι χριστιανοί πολεμούσαν την Εκκλησία;

Και κάποια συγκεκριμένα:

            Κάποιος σχολιαστής μας καλεί να φανταστούμε τι συνέβαινε κατά τη χιλιόχρονη αυτοκρατορία της Ρωμανίας και κατά την τουρκοκρατία. Άραγε δεν έχει γραφεί τίποτε και θέλει να διεγερθεί η φαντασία μας, για να αναπληρωθεί το κενό; Διάβασε τον βίο των τριών Ιεραρχών; Τον προκαλώ επί του θέματος. Διάβασε πόσοι πατριάρχες δεν υπέκυψαν στις αξιώσεις του αυτοκράτορα και απομακρύνθηκαν από τον θρόνο; Ίσως να διάβασε για τους άλλους, που παρέμειναν στον θρόνο, λέγοντας ΝΑΙ σε όλα, όπως ναι σε όλα λέγουν, υπό «δημοκρατικό» πολίτευμα οι σύγχρονοι πολιτικοί (ινδάλματα).

Κάποιος άλλος γράφει ότι υπάρχουν ερμηνείες που συγκρούονται. Αν τα συμβάντα έχουν καταγραφεί ασαφώς, επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες. Όταν όμως πηγές θάβονται ή διαστρεβλώνονται, όπως συμβαίνει με τη σύγχρονη αποδομητική ιστοριογραφία, δεν υπάρχει η δικαιολογία της ερμηνείας. Ο υλιστής ιστορικός θέλει να δικαιώσει δια της ιστορίας την ιδεολογία του. Αυτό είναι όλο. Όμως την επανάσταση την έκαναν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Για τους εξισλαμισμένους οι εχθροί της Εκκλησίας δεν έγραψαν ούτε μία αράδα. Για τον άγιο Κοσμά, τον μέγιστο της Τουρκοκρατίας, λίγες αράδες. Για τον Βολταίρο, τον άπληστο αστό, τον έκφυλο και με έκδηλη την αντιπάθεια προς τον λαό έχουν γραφεί διθύραμβοι! Έτσι γράφεται η ιστορία;

            Δύο τόλμησαν να σχολιάσουν επωνύμως. Τους συγχαίρω. Βρήκα όμως το ένα σχόλιο αρκούντως ασαφές. Παραθέτω το δεύτερο, που το υπογράφει ιστορικός: Όταν ο Κολοκοτρώνης πήρε στα δοξασμένα χέρια του, τον Αφορισμό του Πατριάχου, ειπε” παπά, μου έδωσες μια κατάρα γραμμένη στο χαρτί, εγώ θα στη γράψω στο κουτελό σου”
Και κλείνει με το θριαμβευτικό σχόλιο:

Όταν Ομιλεί η Ιστορία, η Αλήθεια, όταν ομιλούν τα Λιοντάρια, οι λαγοί τρέχουν προς νερού τους ή για πάνες ακράτειας…

Ο στρατηλάτης όμως έγραψε στα απομνημονεύματά του: «Ἡ ἀναφορὰ τῶν Τούρκων συμφωνεῖ μὲ τὰς πληροφορίας τοῦ Καμπινέτου τῆς Γαλλίας, ὅτι νὰ χαλάσουν τοὺς Καπεταναίους, τοὺς λεγομένους κλέφτας, καὶ τοὺς Καπεταναίους τῶν καραβιῶν, διατὶ μία ἡμέρα ἠμποροῦν νὰ κάμουν ἐπανάστασιν. Τότε κάμνει ἕνα φερμάνι ὁ Σουλτάνος νὰ σκοτώσουν τοὺς κλέφτας. Ἀφοριστικὸ ἔρχεται τοῦ Πατριάρχου διὰ νὰ σηκωθεῖ ὅλος ὁ λαός, καὶ ἔτζι ἐκινήθηκεν ὅλη ἡ Πελοπόννησος, Τοῦρκοι καὶ Ρωμαῖοι, κατὰ τῶν Κολοκοτρωναίων». 

Βρήκα στο διαδίκτυο και το ακόλουθο: Ο θρύλος, μάλιστα, θέλει τον Κολοκοτρώνη όταν βρέθηκε κουρσάρος στη Χαλκιδική, να μαθαίνει πως στο Άγιο Όρος βρισκόταν -εξόριστος από τον Σουλτάνο– ο Γρηγόριος Ε΄ και να του στέλνει ένα απειλητικό μήνυμα στο οποίο υπήρχε και η εξής αποστροφή: «Εσύ μου ‘γραψες την προδοσία στο χαρτί αλλά εγώ θα σου τη γράψω στο κούτελο». Λέγεται πως η απάντηση του πρώην αλλά και μελλοντικού Πατριάρχη ήταν πως ότι έγινε ήταν «κατά θείαν παραχώρησιν».

            Με θρύλους γράφεται λοιπόν, ιστορικέ, η ιστορία; Απέφυγες να γράψεις ότι πρόκειται για τον αφορισμό του 1805 και όχι του 1821. Αμφιβάλλω, αν το ονοματεπώνυμο αντιστοιχεί σε πρόσωπο. Η λύσσα κατά του πατριάρχη, που τον έσυραν στους δρόμους της Πόλης και τον πέταξαν στη θάλασσα να τον φάνε τα ψάρια, είναι απύθμενο, από τους κρίνοντες από αναπαυτικές πολυθρόνες. Καλό είναι να αναρωτηθούν: Τι το ηρωικό έχουν κάνει αυτοί στη ζωή τους. Εκείνος τη θυσίασε, ενώ μπορούσε να διαφύγει.

Τέλος κάποιος αποκάλυψε και το ίνδαλμά του, που δοξάστηκε κατά την παρουσίαση σειράς από ιστορικούς της αποδομητικής ιστοριογραφίας. Το ότι τόσο αυτός ο δίαυλος, όσο και οι λοιποί ανήκουν στην εγχώρια πλουτοκρατία, δεν τον ενοχλεί. Του αρκεί να πλήττεται ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, η Εκκλησία! Γιατί άραξε τόσο μένος; Το τί είναι Εκκλησία ήδη ανέπτυξα. Δεν είμαι υποχρεωμένος να απολογηθώ για όσους αστόχησαν στο χρέος τους, ιδίως κληρικούς.

Αν επανέλθετε, δεν θα κουραστώ να σας αντικρούω, επειδή πιστεύω ότι μάχομαι για την αλήθεια, καθώς ο Θεός είναι Αλήθεια. Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται έγραψε ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Προσοχή πάντως στις ψευδολογίες σας. Δεν θα πάψω να τις αποκαλύπτω.

Καλή συνέχεια στα πλαίσια κόσμιου διαλόγου, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.

Με συμπάθεια

Απόστολος Παπαδημητρίου.

ΥΓ. Περιττό να ξαναγράψω τον αρ. τηλ κλήσεως. Δεν περιμένω να επικοινωνήσετε.