Αποχαιρετώντας τα παιδιά της Γ’ Γυμνασίου με δυο λόγια μέσα από την καρδιά μας….( Γράφει η Μαρία Σακοράφα)

Και να, έφτασε η μέρα που καθίσατε στα θρανία του τμήματός σας, εκεί, στην νότια πλευρά του 3ου Γυμνασίου, αίθουσες Γ1, Γ2, Γ3, Γ4, για τελευταία φορά, που πήραμε παρουσίες με τα ονόματά σας γραμμένα στον κατάλογο για τελευταία φορά, που σταθήκαμε μπροστά σας, στην έδρα, και σας είπαμε «καλημέρα παιδιά!»…για τελευταία φορά.
Περάσαμε τρία χρόνια μαζί…ήρθατε μικρά παιδάκια και φεύγετε έφηβοι, έτοιμοι να ανοίξετε τα φτερά σας και να κυνηγήσετε το μέλλον σας.
Περάσαμε πολλά μαζί…χαρούμενες και δύσκολες στιγμές, όπως ακριβώς συμβαίνει πάντα ανάμεσα στους καθηγητές και τους μαθητές….

Είστε αυτά τα παιδιά που την άνοιξη του 2020, ξαφνικά, όντας πρωτάκια ακόμη, πριν καλά καλά προσαρμοστείτε στο Γυμνάσιο, μάθατε λέξεις και φράσεις όπως «καραντίνα», «κορονοϊός», «lockdown», «περιοριστικά μέτρα», «απαγόρευση κυκλοφορίας», κρούσματα», «πανδημία», «μάσκες», «μέτρα προστασίας», «τηλεκπαίδευση» και κρυφτήκατε πίσω από τις οθόνες PC, laptop, tablet, κινητών κι άρχισατε να παρακολουθείτε μαθήματα μέσω webex και e-class.
Είστε αυτά τα παιδιά που τα μουτράκια σας κρύφτηκαν πίσω από τις μάσκες και η εμφάνισή σας άλλαζε καθημερινά χωρίς να μπορούμε να το βλέπουμε…
Κι όμως, παρόλες τις αντίξοες συνθήκες, κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν να σας προσφέρουμε γνώσεις και εφόδια, να οργανώσουμε δράσεις, περιπάτους και σχολικές γιορτές, να κάνουμε τα μαθήματά μας ενδιαφέροντα και διαδραστικά…μάθαμε κι εμείς μαζί σας!
Καταφέραμε, ευτυχώς, πριν σας αποχαιρετήσουμε για το Λύκειο, να σας προσφέρουμε στιγμές χαράς και να σας αποφορτίσουμε, οργανώνοντας εκδρομές και διδακτικές επισκέψεις, που τόσο σας είχαν λείψει αυτά τα χρόνια. Ως και διήμερη εκδρομή καταφέραμε να σας πάμε!
Εκκρεμεί κι ένα αποχαιρετιστήριο party στις 15 Ιουνίου, την μέρα που θα φύγει από πάνω σας και το άγχος των εξετάσεων!
Ακούσαμε άπειρα «κυρία» και «κύριε» από το στόμα σας, κάποιες φορές σας ξέφυγε και μας είπατε «μαμά» και «μπαμπά». Κρυφογελάσαμε ακούγοντάς σας να μας παρακαλάτε «Αχ, να μην κάνουμε μάθημα σήμερα!». Σας συμπονέσαμε κάθε φορά που με κουρασμένο βλέμμα και γκρινιάρικη φωνή μας είπατε «Πολλά μας βάλατε πάλι»–«Κι άλλο διαγώνισμα;»–«Είναι δύσκολες αυτές οι ασκήσεις». Ακούσαμε τα προβλήματα, τους προβληματισμούς και τις απορίες σας επί παντός επιστητού, γελάσαμε, καβγαδίσαμε, γκρινιάξαμε…έχουμε άπειρες αναμνήσεις από εσάς! Πολλές διασκεδαστικές κι ευχάριστες, κάποιες μουτρωμένες , λίγες γκρινιάρικες…υπήρξαν και οι θυμωμένες, αλλά, τι παράξενο, δεν θυμόμαστε πια ούτε μία!
Και να, ήρθε η ώρα να σας ευχαριστήσουμε για όλα όσα μας προσφέρατε (ναι, μην σας φαίνεται περίεργο, μαθαίνουμε κι εμείς από εσάς), να ζητήσουμε συγνώμη αν κάποιες φορές ήμασταν κάπως πιο αυστηροί απέναντί σας -για το καλό σας ήταν-και να σας πούμε ότι μπορείτε να καταφέρετε τα πάντα, αρκεί να το πιστέψετε! Εμείς, σίγουρα το πιστεύουμε για σας!
Η Διεύθυνση και ο Σύλλογος Διδασκόντων του 3ου Γυμνασίου Κοζάνης σας αποχαιρετά με πολλή αγάπη και μεγάλη συγκίνηση… θα χαιρόμαστε πάντα να σας βλέπουμε κάθε φορά που θα μας επισκέπτεστε, κάθε φορά που τα χαμογελαστά προσωπάκια σας θα προβάλλουν στο γραφείο λεγοντας: «Γεια σας!Ήρθαμε να σας δούμε!»
Καλή συνέχεια στην ζωή σας αγαπημένα μας παιδιά !!!
Και να θυμάστε: «Δεν υπάρχουν βουνά απάτητα, μόνο άνθρωποι που δεν τόλμησαν να τα ανέβουν!»

Συντάκτρια του κειμένου: Μαρία Σακοράφα