Ρυθμό, τόνο και πνοή στα μαγαζιά δίνει αναμφίβολα η προσωπικότητα του καταστηματάρχη. Ιδίως η μενταλιτέ του αφεντικού διαχέεται σε κάθε γωνιά, σαν μυστικός ιστός, καθορίζοντας τον διάκοσμο, τη μουσική, το μενού –ό,τι βλέπουμε, ακούμε και γευόμαστε δηλαδή–, παγιδεύοντας ταυτοχρόνως τους θαμώνες στον κώδικα επικοινωνίας, την ατμόσφαιρα και το φως που πηγάζει απ’ την ψυχή του –ό,τι νιώθουμε, μ’ άλλα λόγια. Ο Στέργιος και η Γλύκα έχουν πλήρη συναίσθηση της άνωθεν αρχής. Προτού προικίσουν το μαγαζί με τον χαρακτήρα τους είχαν φροντίσει να ταυτιστούν απολύτως μ’ αυτό, αν εννοείται
Το καφενείο στην Κορυφή ήταν κλειστό και το χωρίο είχε μαραζώσει. Δεν έβλεπες άνθρωπο στο δρόμο. Για να συναντήσεις κάποιον έπρεπε να τον επισκεφθείς στο σπίτι του. Τελικά το ζευγάρι αυτό αποφάσισε να εγκαταλείψει την πόλη και τίς ανέσεις του και να έρθει στο χωρίο για να αναστήσει το καφενείο. Και πραγματικά παρά το κυνηγητό και τον φθόνο τα κατάφερε και δεν ανέστησε μόνο το καφενείο αλλά ΄έδωσε και « το φιλί της ζωής» στο χωριό
Η Γλύκα και ο Στέργιος είναι ένα ζευγάρι που εν επιγνώσει επέλεξε να φυλάξει « Θερμοπύλες».
Συνειδητά επίσης δεν έδωσαν όνομα στο μαγαζί. Σπάω το κεφάλι μου, αλλά δεν θυμάμαι ταμπέλα. Το ίδιο κι οι φίλοι στους οποίους απευθύνθηκα. Δεν χρειαζόταν άλλωστε. «Πάμε στης Γλύκας και του Στέργιου», λένε όλοι από τα γύρω χωριά
Ανοίγουν το πρωί. Σκουπίζουν και καθαρίζουν σχολαστικά. Ο χώρος παραμένει ανέκαθεν επιμελώς περιποιημένος. Από στιλ.
Η πρωινή πελατεία απολαμβάνει το καφεδάκι της ή το τσιπουράκι της καπνίζοντας και συζητώντας. Το μεσημέρι όλο και κάποια παρέα θα σκάσει για να απολαύσει την εκλεκτή κουζίνα του μαγαζιού
Ιεροτελεστία την οποία σέβεται η απογευματινή πελατεία, που κατέφθανε σιγά σιγά. Άνδρες μεγαλούτσικοι στη ηλικία πίνουν τον καφέ τους η καταπιάνονται με την «βιδα» Γύρω στις 8 το βράδυ οι ηλικιωμένοι αποχωρούν και τίς καρέκλες καταλαμβάνουν οι νεότερες και πιο θορυβώδεις ηλικίες Ο Στέργιος να ψήνει σουβλάκια πανσέτες κοντοσούβλία στα κάρβουνα Να σου φεύγει η μύτη. Επανερχόταν στη θέση της μ’ ένα τσιπουράκι. Οι χωριανοί θεωρούν την Κορυφή ομφαλό της Γης. Τόπος πράγματι ειδυλλιακός με ισχυρό μαγνητισμό μάλιστα.
Στην Κορυφή λόγω της φήμης που απέκτησε το καφενείο μέσα σε λόγο χρονικό διάστημα γίνεται χαμός. Οι ξένοι δεν έχουν που να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους .Πολλές φορές δεν χωράει να κάτσεις
Τούς έλκει το καλό φαγητό, η περιποίηση και η άμεση εξυπηρέτηση, το χαμόγελο και η ζωντάνια της Γλύκας. Δεν ξέρω Ϊσως όλα μαζί.
Στο μαγαζί γίνονται κάθε τόσο τρικούβερτα γλέντια
Λαμποκοπώντας ο Στέργιος ετοίμαζει μεζέδες και τους σέρβιρει η Γλύκα ή τα παιδία (όλοι δίνουν παρών) μαζί με τα ποτά αλλά πάντα με χαμόγελο.
Το ίδιο γίνεται και τον χειμώνα με λιγότερο κόσμο αλλά με την ίδια επαγγελματική προσήλωση.
Αυτό είναι το Καφενείο της Κορυφής ….Κορυφή όνομα και πράγμα
Η έκφραση “το καλύτερο”, η οποία είναι πέρα για πέρα αληθινή, εμπεριέχει την ποιότητα, τη φιλική διάθεση και βεβαίως την ανθρώπινη προσέγγιση των ιδιοκτητών. Όποιος περνάει ή θέλει να “περάσει” από το Άνω Βόϊο, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να επισκεφτεί την πανέμορφη Κορυφή και το εξαιρετικό αυτό Καφενείο – Ψησταριά.
Πραγματικα εξαιρετικο το καφενειο του Στεργιου και της Γλυκας στο χωριο Κορυφη. Εδωσε μεγαλη ζωντανια στο χωριο γιατι με την αγαπη τους και το μερακιεχει πλεον ζωη ενα χωριο που δεν ειχε ζωη. Τους αξιζουν πολλα συγχαρητηρια γιατι αφησαν την πολη και δωσανε το στιγμα τους στην ωραια Κορυφη. Αν θελει καποιος να φαει σωστα και σπιτικα απο ολα τα γυρω χωρια στην Γλυκα πρεπει να παει. Εμεις φιλοξενουμστε στο σπιτι του Παπαδημουλη και της δωσαμε τα ευσημα. Χιλια μπραβο!!!!