Το ‘’Το Δέντρο που Έδινε’’ του Σελ Σιλβερστάιν, μια επιτυχημένη θεατρική παράσταση από το 2ο Νηπιαγωγείο Βελβεντού. (του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα)

Το 2ο Νηπιαγωγείο Βελβεντού στη σειρά των θεατρικών παραστάσεων (κατάλληλα διασκευασμένων για νήπια) τις οποίες ανεβάζει κάθε χρόνο και τις προσφέρει στο κοινό για ψυχαγωγία (=αγωγή της ψυχής) και γόνιμο προβληματισμό (ημών των μεγάλων), φέτος στην καταληκτική του γιορτή, ανέβασε στο Πνευματικό Κέντρο Βελβεντού (1-6-2017) ένα από τα πιο γνωστά και αγαπητά βιβλία στο ευρύ κοινό ‘’Το Δέντρο που Έδινε’’ του Σελ Σιλβερστάιν, σε θεατρική διασκευή, σκηνοθεσία και μουσική επένδυση των νηπιαγωγών του 2ου Νηπιαγωγείου (Άννας Τσιανάκα, Άσπας Παπαμίχου και Εύας Ζίγκου). Μια θεατρική διασκευή με επιτυχία στην παρουσίασή της, στην οποία συνέβαλαν και τα νήπια-ηθοποιοί-μαθητές του 2ου Νηπιαγωγείου Βελβεντού.

Το εν λόγω θεατρικό έργο είναι μια διασκευή από το ομότιτλο βιβλίο ‘’Το Δέντρο που Έδινε’’ του Σελ Σιλβερστάιν, που έχει κλέψει την καρδιά όσων το έχουν διαβάσει.

Πραγματεύεται την ξεχωριστή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι και ένα δέντρο, μια μηλιά. Το μικρό αγόρι δένεται και γίνεται φίλος με τη μηλιά. Κάθε τόσο επιστρέφει και γεύεται τους καρπούς της και ό,τι άλλο μπορεί να δώσει ένα δέντρο. Στο τέλος το μικρό αγόρι που έχει πια γεράσει, ξαποσταίνει λίγο, γιατί είναι κουρασμένο. Εκείνη του λέει να καθίσει στο τελευταίο που της είχε απομείνει, το γέρικο κούτσουρό της.

Οι έννοιες της άδολης και ανεξάντλητης αγάπης και της φιλίας είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της παράστασης. Και μέσα από το χιούμορ, τις νηπιακές φιγούρες, τη ζωντανή παρουσία και κίνηση των νηπίων-μαθητών (την εμπιστοσύνη τους στις καθοδηγήσεις των νηπιαγωγών-σκηνοθετών τους), τη μουσική επένδυση, τις ερωτο-απαντήσεις (στη ζωντανή επικοινωνία των ηθοποιών-νηπίων από σκηνής με το κοινό), κατόρθωσε, το 2ο Νηπιαγωγείο Βελβεντού, να μεταφέρει σε όλους, όσοι που παρακολουθήσαμε την ωραία παράσταση, τα μηνύματα της αμερόληπτης αγάπης και της αληθινής φιλίας, ως το πιο σπάνιο είδος στον ατομισμό και το ναρκισσισμό, που κατακλύζουν τις σημερινές ‘’κοινωνίες’’ και μεταλλάσσουν την ποιότητά τους.

Σταγόνα γλυκύτητας στην καρδιά μας ήταν η φετινή καταληκτική παράσταση – γιορτή του 2ου Νηπιαγωγείου Βελβεντού. ‘’Το Δέντρο που Έδινε’’ του Σιλβερστάιν έχει δεχτεί πολλές προσεγγίσεις και ερμηνείες.

Παρακολουθώντας στην παράσταση τα βλέμματα των νηπίων – ηθοποιών προσηλωμένα πάνω στα άγρυπνα μάτια των νηπιαγωγών τους, που με τη ματιά τους κατηύθυναν την κίνηση των μικρών ηθοποιών είδα και μια άλλη προσέγγιση: είναι αυτή η μυστική σχέση μαθητή -δασκάλου, που έχει αρχή, αλλά δεν έχει τέλος.

Καθώς κυλούσε αργά και με ρυθμό η παράσταση με το απλό σενάριο και την αθώα ερμηνεία των νηπίων που μας άγγιξαν την καρδιά, ήρθε ασυναίσθητα στο νου μου ο λόγος για την αγάπη του Αποστόλου των Εθνών Παύλου: ‘’και εάν έχω πάσαν την πίστην, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι, …, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, …, η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει’’. (Α’ Κορινθ. 13).

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω και ο αρχιερατικός επίτροπος της Α.Π.Β. ευχαριστούν το 2ο Νηπιαγωγείο Βελβεντού για την πρόσκληση.

Την ευχή του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου μεταφέρει στους συντελεστές της παράστασης ο π. Κωνσταντίνος Κώστας αρχιερατικός επίτροπος της Α.Π.Β. και εύχονται σε όλους (νηπιαγωγούς, μαθητές, γονείς) καλό καλοκαίρι!

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
2-6-2017