Στην τελική ευθεία μπήκε η προετοιμασία για «Το κτήμα», η παράσταση της κεντρικής σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης. Οι πρόβες συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς και σε λίγες μέρες θα ανοίξει για πρώτη φορά η αυλαία.
Με την υπογραφή του Λάκη Λαζόπουλου, επεξεργασία κειμένου του Κώστα Τσιάνου και σκηνοθετική ματιά της Αναστασίας Κουμίδου, «Το κτήμα» έρχεται να χαρίσει γέλιο και ευεξία με καταιγιστικό χιούμορ και διονυσιακό οίστρο, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας της ελληνικής επαρχίας.
Ο μεγαλοκτηματίας Ευάγγελος και η σύζυγός του Ιφιγένεια έχουν τρία παιδιά, τον Λάμπρο, την Όλγα και τον Στέφανο, κτήματα, καταθέσεις, λίρες αλλά και πολλά ένοχα μυστικά. Όταν πεθαίνει ο γείτονάς τους, η διεκδίκηση ενός προσοδοφόρου κτήματος γίνεται ευκολότερη. Ποιός όμως θα είναι ο κληρονόμος; Τι ορίζει στην διαθήκη του ο Ευάγγελος; Ποιός είναι ο άγνωστος Χ που αλλάζει τις ισορροπίες της οικογένειας;
Τα κωμικά γεγονότα εναλλάσσονται με την σκληρή πραγματικότητα των έξι χαρακτήρων του έργου, για να οδηγηθούν σε ένα αναπάντεχο φινάλε.
Από τις 5 Νοεμβρίου, «Το κτήμα» του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης θα γίνει …κτήμα του θεατρόφιλου κοινού αρχικά της Κοζάνης και στη συνέχεια της Δυτικής Μακεδονίας.
Κάτσε να γελάσω από τώρα χαχαχαχαχα
Η παιδικη παρασταση που υποτίθεται θα παιζοταν στα σχολεια γιατι γινεται συνεχως στη βιβλιοθηκη; και μην μου πειτε δεν εχουν χωρους τα σχολεια. Δεν το ηξεραν αυτο απο το δηπεθε που την παρουσιασαν ως “περιοδεύουσα”; Με τα ποδια τα πηγαν τα παιδια μας τοση αποσταση και το τμημα του μικρου μου (και ενα ακομα τμημα), δεν ηθελαν να πανε και τους αναγκασαν επειδη θα πηγαινε το υπολοιπο σχολειο. Φυσικα και δεν απεκλεισα το παιδι αν και ηταν μετριοτατη η παρασταση.
Από το δελτιο τυπου φαίνεται μέτριο. Αλλά ας το δωσουμε μια ευκαιρια εμεις πρεπει να στηριξουμε το δηπεθε γιατι αν περιμενουμε απο το ΔΣ του κςι την 3μελη επιτροπη…το εχουμε χαμένο
Με κεφαλο και γιωτη βασιλειαδη το δηπεθε πεταει……οτι να ναι…φτωχια θλιψη και εξαθλιωση
Μάλλον δεν είδαμε την ίδια παράσταση με τους προηγούμενους σχολιαστές – κριτικούς – τιμητές των πάντων…
Παρουσιάστηκε στο σχολείο μας. Την παρακολούθησαν 200 παιδιά (σε δύο παραστάσεις. Διευκρινίζω, γιατί δεν το έχουν τίποτα να σχολιάσουν ΚΑΙ γι αυτό). 200 παιδιά που χειροκρότησαν με ενθουσιασμό. Κι έχουν αυστηρό κριτήριο τα παιδιά. Ξέρουν τι τους αρέσει και δε χαρίζουν κάστανο αν δεν…
Είδαμε ένα κλασσικό παραμύθι δοσμένο με απίστευτη ζωντάνια. Το λιτό αλλά απόλυτα λειτουργικό σκηνικό, η μουσική, η ενέργεια τριών νέων ταλαντούχων κοριτσιών, η γρήγορη ροή, η αμεσότητα και η διάδραση με τους μικρούς θεατές… όλα αυτά μας χάρισαν μια απολαυστική παράσταση.
Δε με νοιάζει αν στο τιμόνι του ΔΗΠΕΘΕ είναι ο ένας ή ο άλλος. Αυτό που είδαμε είναι ένα μικρό φως στο τούνελ για να τραβήξει πάλι το θεατρόφιλο κοινό της πόλης στις θεατρικές αίθουσες.
Όσο για τους πικρόχολους εμπαθείς… βάζω στοίχημα ότι ούτε καν είδαν την παράσταση. Η μικρόνοιά τους αποδεικνύεται για άλλη μια φορά.
Καληνύχτα σας!