Ο Γιώργος Αδαμίδης δε χρειάζεται συστάσεις και γλαφυρές περιγραφές. Μετά από την μακροχρόνια πορεία του στο συνδικαλιστικό κίνημα έχω πλέον την αίσθηση ότι δεν χρειάζεται ΚΑΝ να αναφέρουμε το επίθετό του. Το όνομά ΓΙΩΡΓΟΣ, από μόνο του, είναι αρκετό όταν έχει χώρο αναφοράς το συνδικαλιστικό κίνημα. Ανδρώθηκε και άνδρωσε το συνδικάτο ανεβάζοντας τον πήχη όλο και υψηλότερα. Δεν του χαρίστηκε τίποτα. Δούλεψε σκληρά και έφθασε ψηλά.

Διάβασε, ενημερώθηκε και απέκτησε περγαμηνές αξιοζήλευτες από πολλούς. Από τις θέσεις που εκπροσώπησε όλους εμάς τους εργαζόμενους, στάθηκε ανώτερος των περιστάσεων και έδωσε τις μάχες. Ακούραστα και ασυμβίβαστα. Για τον εργαζόμενο, την επιχείρηση, τον καταναλωτή ήταν πάντα ΜΠΡΟΣΤΑ. ΠΑΝΤΑ. Διδαχθήκαμε πολλά από τον Γιώργο και σαν εργαζόμενοι ωφεληθήκαμε τα μέγιστα σε δύσκολες εποχές. Για τον Γιώργο δεν υπήρχε «δεν πρόκειται να γίνει». Υπήρχε «θα το προσπαθήσουμε και ας γίνει ότι καλύτερο μπορούσε». Του χρωστάμε πολλά. Πάνω από όλα όμως του χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα μεγάλο συγνώμη για τις φορές που άθελά μας ίσως να τον στενοχωρήσαμε. Ο Γιώργος έδωσα τα πάντα για ΟΛΟΥΣ.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν παρατάξεις, είναι εργαζόμενοι. Με την αυλαία της εκλογικής διαδικασίας στη ΓΕΝΟΠ να έχει πέσει δίνοντας την πρωτιά στη ΔΑΚΕ, εύχομαι στον Γιώργο να είναι πάντα γερός και υγιής. Εύχομαι για πολλά χρόνια ακόμα να συνεχίσει να αποτελεί παράδειγμα δυναμισμού, βέβαιος ότι θα προσφέρει τον καλύτερό του εαυτό, πάντα και παντού. Φίλε Γιώργο, καλή δύναμη και δημιουργική συνέχεια. Να είσαι πάντα καλά. Εύχομαι η νέα σύνθεση της Ομοσπονδίας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων όπως στάθηκε ως τώρα, για το καλό ΟΛΩΝ μας.