Πολίτες προβληματισμένοι και φοβισμένοι. Πολιτικοί αδρανείς και αδιάφοροι μέχρι τώρα. Επιχειρηματίες σε απόγνωση και οικονομία σε ύφεση. Διαμορφωτές κοινής γνώμης εντεταλμένοι ύποπτοι για αποσιώπηση. Λύσεις; Δεν είχαμε ουσιώδεις απαντήσεις από αυτούς που έπρεπε. Μια κακή επανάληψη του Περιφερειακού Συμβουλίου του 2019 που το είχα παρακολουθήσει, σε λόγια τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και στις πράξεις μέχρι τότε κατ’ ουσίαν τίποτα και τίποτα. Όμορφα λόγια αγγελικά πλασμένα, μια γέφυρα σε πολύ χειρότερα κατάσταση και ένα κράτος ανύπαρκτό και πολύ φοβάμαι θα παραμείνει ανύπαρκτο. Το ίδιο πολιτικό παραμύθι επαναλαμβάνεται.  Το βασικό των τελευταίων ημερών είναι το εξής παράδοξο. Έκλεισε η γέφυρα – ευτυχώς- για να προστατευτούν οι πολίτες που για 3 χρόνια περνούσαν «έτσι» και έμειναν δυνάμει 13.000 άνθρωποι χωρίς άμεση πρόσβαση σε βασικές δομές Υγείας, παιδείας, βασικών αναγκών για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών. Με προβληματίζει η ολοκλήρωση του έργου και μάλιστα η ορθή ολοκλήρωση του έργου με όλο το σεβασμό στους επιστήμονες, δεν είμαστε στην Ιαπωνία αλλά στη Δυτική Μακεδονία.  Επικοινωνιακά κατάφεραν κάποιοι με τον ήρεμο και πράο λόγο να αντιστρέψουν την τοπική κοινωνία από την οργή στον προβληματισμό και από εκεί στην ελπίδα ότι σε δύο μήνες θα λυθούν τα προβλήματα τους.  Το δηλώνω ευθέως ότι το κεντρικό δημόσιο αδιαφορεί και ειδικά σε περίοδο εκλογών που τα μολύβια πέφτουν και μέχρι τον Ιανουάριο λόγω αλλαγής διοικήσεων οι υπηρεσίες δεν θα ασχολούνται, η Περιφερειακή αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να παρέμβει λόγω ανεπάρκειας μηχανημάτων και προσωπικού και δεν υπάρχουν οικονομικοί πόροι για να μπορέσουν να στηρίξουν όλο το εγχείρημα να γίνει μια βιώσιμη και ασφαλής γέφυρα. Όταν ένας κρατικός φορέας λέει ότι υπολογίζει 2-3 μήνες να υπολογίζουμε 8- 12 μήνες με τις ταχύτητες που επικρατούν στο δημόσιο και μάλιστα στην καλύτερη περίπτωση.

Το θέμα δεν το ανακάλυψε ο κ. Κασαπίδης. Το θέμα ήταν γνωστό και από τους προηγούμενους Περιφερειάρχες. Απλά επί του κ. Κασαπίδη ο κόμπος έφτασε στο χτένι και μετά από πιέσεις προχώρησε στο να αναδειχθεί περαιτέρω το πρόβλημα, όπου φάνηκε η μεγάλη επικινδυνότητα του. Σωστή συντήρηση και όχι πασαλείμματα έπρεπε να γίνουν ακόμη και από τους διορισμένους νομάρχες και Γενικού Γραμματείς των Περιφερειών.

Από το 2018 μέχρι το 2023 υπήρχε μια κραυγαλέα αδιαφορία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και μια αρνητική αδράνεια του Περιφερειάρχη που έφτασε τα πράγματα στο απροχώρητο. Υπήρχε πολύς χρόνος για δράση αλλά δυστυχώς, προτεραιότητα είχαν άλλα έργα ήσσονος σημασίας για την κυβέρνηση και τον Περιφερειάρχη αδιαφορώντας για το μεγάλο θέμα της λίμνης Πολυφύτου. Οι πολίτες ας κρίνουν.

Τη χρονική καθυστέρηση δεν μπορούμε να τη γλιτώσουμε. Την οικονομική στήριξη μπορούμε, αν φιλοτιμηθεί – που καταντήσαμε- ο Γεραπετρίτης να αναλάβει την υπόθεση, αν και μεγάλο πρόβλημα έχει πλέον και η Γέφυρα του Αξίου, δίπλα από τα Μάλγαρα στην Εθνική Οδό. Οι επιστήμονες μας ελπίζω ότι θα δώσουν τη λύση, μια λύση που θα κοστίσει σε χρόνο και σε χρήμα, ενώ τα συμπεράσματα που σας είπα είναι δεδομένο ότι θα τα βγάζετε μπροστά σας μέρα με την μέρα. Η αδιαφορία είναι κατάφωρη και δεν φαίνεται μόνο στη Γέφυρα αλλά στο δρόμο του Ρύμνιο-Τριγωνικό, στο δρόμο Καισαρειά-Καρυδίτσα και στις πολλές κακοτεχνίες που οφείλεται καθαρά στην αδιαφορία των πολιτικών διαχρονικά, οι οποίοι πολύ σύντομα θα βρίσκονται υπό την κρίση του Ελληνικού λαού. Να είστε σίγουροι πάντως ότι στην Ιαπωνία ΔΕΝ θα υπήρχε ούτε μια στο εκατομμύριο να συμβούν αυτά!