Η πλατεία ήταν γεμάτη από έναν άνθρωπο κι απ’ το νόημα της σιωπής.
Είναι η πλατεία – αυλή του σπιτιού, που άρπαξαν οι τράπεζες και τα φανς από τον πλέον ανήμπορο άνθρωπο.
Η μοναδική του φράση: «δεν έχω πού να πάω» περιμένει τους πολιτικούς να την ακούσουν. Εκεί να πάνε να εκφωνήσουν μπροστά του τον προεκλογικό τους λόγο.
Στη χώρα που η θεά Εστία προστάτευε τον οίκο, σήμερα αυτός παραβιάζεται βάναυσα. Κλέβουν τους κόπους μιας ζωής και πετάνε έξω το νοικοκύρη. Η οικογένεια μένει απροστάτευτη χωρίς ασφάλεια, χωρίς καταφύγιο.
Αυτό είναι το μέλλον της κοινωνίας μας;
«Δεν έχω πού να πάω» η φωνή των ανήμπορων. Και της αποκρίνονται από το γυαλί φωνακλάδικες φωνές, που σκορπάνε σύγχυση.
Εκεί στριμώχνονται ποιος θα φανεί πρώτος. Η πλατεία – αυλή είναι απλόχωρη για όλους. Ο κόσμος παραμερίζει, γιατί τον πιάνει ανατριχίλα στο άκουσμα του «Δεν έχω πού να πάω».
Ο χώρος γεμίζει από τη σιωπή των ανήμπορων.
Περιμένουμε να ακούσουμε τους προεκλογικούς λόγους των εκπροσώπων μας, εκεί μπροστά στον διωγμένο από το σπίτι του, κατατρεγμένο γέροντα.
Κοζάνη 7-5-2023
Γκουτζιαμάνη Γιάννα
