Πολιτική μνήμη – σχέδιο – Αρχές, Ιδέες, Αξίες (Με αφορμή τις υποτιθέμενες αυτοδιοικητικές συνεργασίες… – Συνυπογράφουν Κωνσταντίνος Πεχλιβανίδης, Ιατρός Σάββας Μαυρόπουλος, Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος Θεόφιλος Παπαδόπουλος, Δημοσιογράφος )

  Όταν διακηρύσσεις ότι οι βασικές συνιστώσες της πολιτικής είναι η συμμετοχή, ο διάλογος, η μνήμη, το σχέδιο και οι ιδέες, δεν μπορεί να συμπράττεις μ΄αυτούςπου την απαξιώνουν καθημερινά.

     Όταν πιστεύεις ότι η “πόλις” είναι ένας ζωντανός οργανισμός που αποτελείται από έλλογα, νοήμονα όντα, μια οικοκοινότητα, μια ηθική ένωση κατοίκων που το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η ιδιότητα του πολίτη, δεν συνδιαλέγεσαι  μ΄αυτούς που την αντιλαμβάνονται σαν μια πυκνή συλλογή δομών, σχεδιασμένων να παρέχουν απλώς υπηρεσίες σε ανώνυμους κατοίκους, φορολογούμενους, ψηφοφόρους, καταναλωτές.

     Όταν θεωρείς ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι διαχρονικά ο θεσμός γύρω από τον οποίο οργανώθηκε ο ελληνισμός πολιτικά και κοινωνικά, ότι έχει μορφωτικά χαρακτηριστικά, είναι κοινωνικό κίνημα που πρέπει να είναι ακομμάτιστο και οικονομικά αυτοδύναμο, δεν συμμαχείς  μ΄αυτούς που την μετέτρεψαν με την πολιτική τους σε σκωληκοειδή απόφυση ενός εξαρτημένου, περιφερειακού, γραφειοκρατικού και αθηνοκεντρικού κράτους.

     Όταν φιλοδοξείς να διαμορφώσεις ένα τοπικό αναπτυξιακό πρόγραμμα που να βασίζεται στον πρωτογενή τομέα, την αγροτοδιατροφή και την γαστρονομία, τα επώνυμα τοπικά προϊόντα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τον πολιτισμό και τον τουρισμό, δεν μπορείς να συμπορεύεσαι με τους πολιτικούς εκφραστές της συμμαχίας του τσιμέντου και τους πολιτικούς εκπροσώπους των εταιρειών των φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων.

     Όταν δηλώνεις ότι επιθυμείς να καθιερώσεις θεσμούς λαϊκής συμμετοχής, όπως οι συνοικιακές συνελεύσεις και τα συνοικιακά συμβούλια, οι συμμετοχικοί προϋπολογισμοί, το δημοτικό συμβούλιο νεολαίας, το “συμβούλιο για την τοπική ανάπτυξη”, “το συμβούλιο για το νέο πολεοδομικό – χωροταξικό”, και την ενοποίηση της πολιτιστικής ζωής του Δήμου γύρω από μια νέα αναμορφωμένη αντιδημαρχία πολιτισμού, με την καθολική συμμετοχή των πολιτιστικών συλλόγων, δεν συνομιλείς  μ΄αυτούς που την συμμετοχή την αντιλαμβάνονται σαν μια λευκή επιταγή που τους παραδίδεται κάθε πέντε χρόνια.

     Και τέλος όταν θέλεις να αναπτύξεις σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών του Δήμου, ενισχύοντας την κοινωνική του πολιτική, προωθώντας μορφές εθελοντισμού, αγωνιζόμενος για να μην υπάρχει σπίτι χωρίς νερό, θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα, συμπαραστεκόμενος ενεργά στους κατοίκους που αγωνίζονται για να μην εγκατασταθούν φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα δίπλα από τα σπίτια τους, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες για την επανασύνδεση των ανθρώπων που ζουν και διαπρέπουν μακριά από το Δήμο με την γενέθλια γη, αναπτύσσοντας ισόρροπα την πόλη με τα δημοτικά διαμερίσματα, δεν μπορείς να συνεργάζεσαι με εκείνους που δημιούργησαν μια πόλη χωρίς ταυτότητα και ιστορική μνήμη, ανίκανη να αναπτύξει σχέσεις αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, αλληλοσεβασμού και φιλίας μεταξύ των κατοίκων της.

     Αν λοιπόν άλλα επαγγέλλεσαι και άλλα πράττεις, τότε είσαι φορέας ψεύτικης  πολιτικής συνείδησης. Τέτοιες πρακτικές απαξιώνουν την πολιτική, αποθαρρύνουν τους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν μ΄αυτην και καλλιεργούν την αντίληψη ότι όλοι είναι ίδιοι. Ευτυχώς όμως κύριοι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

     Μια ηθική πολιτική στάση από την πλευρά μας απαιτεί μια συγνώμη την οποία οφείλουμε προς τους πολίτες του Δήμου Κοζάνης για την δημόσια στήριξη που παρείχαμε σ΄αυτό το μόρφωμα. Μόνο έτσι θα μπορούμε να τους κοιτάμε κατάματα και να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ώστε να μπορέσουμε να κοινωνήσουμε μαζί τις αρχές και τις θέσεις που αναπτύξαμε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση

   Για την ΠΟΛΥΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Κωνσταντίνος Πεχλιβανίδης, Ιατρός

Σάββας Μαυρόπουλος, Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος

Θεόφιλος Παπαδόπουλος, Δημοσιογράφος