ενάντια στο νομοσχέδιο – τερατούργημα που καταργεί το 5νθήμερο, το 8ωρο, την Κυριακάτικη αργία και επιδιώκει να βάλει εμπόδια στο δικαίωμα της Απεργίας και τους αγώνες.
- Δεν συμβιβαζόμαστε με τη σύγχρονη σκλαβιά, τη δουλειά ήλιο με ήλιο, χωρίς δικαιώματα.
- Δεν αποδεχόμαστε να δουλεύουμε 13ωρα, να τσακιζόμαστε, γιατί το απαιτεί το κεφάλαιο και το κάνει πράξη η κυβέρνηση της ΝΔ.
Συμμετέχουμε όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 11:00πμ στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης
Το νομοσχέδιο είναι στην κυριολεξία κτηνωδία. Βάζει ταφόπλακα σε δικαιώματα και κατακτήσεις:
- Καταργεί την 5νθήμερη εργασία και ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση της προσαύξησης του 20% στα ένσημά μας.
- Καταργεί το σταθερό χρόνο δουλειάς και νομιμοποιεί τις 13 ώρες εργασίας, χωρίς καμιά προσαύξηση στην αμοιβή αρκεί ο κάθε μεγαλοεργολάβος να βρει ένα «μπροστινό» που θα παρουσιάζεται ως δεύτερος εργοδότης.
- Ποινικοποιεί ακόμη περισσότερο το δικαίωμα της Απεργίας με απειλές για χρηματικά πρόστιμα, δικαστήρια και ποινές φυλάκισης. Μας θέλουν καθισμένους στα αυγά μας να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την εγκληματική τους πολιτική. Να μην αγωνιζόμαστε, να μη μιλάμε, να πληρωνόμαστε με ψίχουλα, να σακατευόμαστε και να σκοτωνόμαστε από την πολύωρη εργασία που απαιτεί η μεγαλοεργοδοσία.
Είναι τεράστια πρόκληση για όλο τον εργατόκοσμο ότι η κυβέρνηση φέρνει το νομοσχέδιο – τερατούργημα για ψήφιση στη Βουλή εν μέσω των μεγάλων καταστροφών πριν από λίγες μέρες με τη βροχόπτωση στη Θεσσαλία. Ακόμα μετράμε τις πληγές μας, νεκρούς και αγνοούμενους, κατεστραμμένα σπίτια, οικοσυσκευές, υποδομές και ψάχνουμε για το πώς θα καλυφθούν τα στοιχειώδη για τη ζωή και την υγεία μας και η κυβέρνηση δείχνει την αναλγησία της
Ούτε το νομοσχέδιο είναι προς όφελος των εργαζομένων, όπως ισχυρίζεται, ούτε τα μέτρα που ανακοίνωσε για στήριξη των πληγέντων καλύπτουν τις τεράστιες ανάγκες των εργαζομένων και των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων και των μικροεπαγγελματιών που είδαν το βιος τους να χάνεται.
Και στις δύο περιπτώσεις, η πολιτική της κυβέρνησης γέρνει προς τη μεριά που απαιτεί η μεγαλοεργοδοσία και τα αρπαχτικά του ιδρώτα μας. Τα μέτρα για τους πληγέντες της Θεσσαλίας είναι ψίχουλα. Οι υποσχέσεις για χρηματοδότηση σε μέλλοντα χρόνο είναι παραμύθια. Δάνεια και τόκους στις τράπεζες θα φορτωθούν όσοι έχασαν σπίτια, περιουσία, αγροτικό, ζωικό κεφάλαιο, υποδομές. Για ακόμη μια φορά, μέσα και από αυτήν την καταστροφή θα βγουν κερδισμένοι οι κατασκευαστικοί όμιλοι.
Συνάδελφοι
Με τη κατοχύρωση του 13ωρου αυτό που επιδιώκει ο νόμος, έστω και αν μας λένε ότι αυτό θα έχει όρια σε ότι αφορά τη συχνότητα, είναι να δουλεύουμε σαν σκλάβοι. Όλοι το ξέρουμε ότι με τέτοια ωράρια δεν μένει χρόνος για ψυχαγωγία , ούτε για αναψυχή, ούτε χρόνος για την οικογένεια, ούτε για ανάπαυση.
Τι μας λένε, ότι ενσωματώνουν την Ευρωπαϊκή οδηγία που εξασφαλίζει τις 11ώρες ανάπαυσης! Κάποτε χύθηκε αίμα για 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες για τον εαυτό μας και την οικογένεια μας και αυτοί τώρα τα καταργούν προκλητικά και μας τα παρουσιάζουν ως εκσυγχρονιστικά και προοδευτικά μέτρα.
Επιπλέον, οι φθορές στην υγεία μας είναι ανεπανόρθωτες αλλά και ο κίνδυνος για ατυχήματα μεγαλώνει επικίνδυνα και το σίγουρο είναι ότι αν περάσει θα αυξήσει τον αριθμό των νεκρών και των σακατεμένων, που ήδη είναι πολλοί και στην οικοδομή και παντού.
Στον κλάδο ο νόμος μπορεί να εφαρμοστεί με πολλούς τρόπους. Ένας από αυτούς, ακόμα και αν τηρηθούν οι «κανόνες» τους, είναι π.χ. στα εργοτάξια όπου μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι και μεγαλοκατασκευαστές έχουν στο ίδιο έργο, αλλά και σε άλλα, θυγατρικές και έτσι τους δίνεται η δυνατότητα να μας δανείζουν για έξτρα χρόνο δουλειάς όταν τους κάνει κέφι, με βάση τις επιδιώξεις τους για περισσότερα κέρδη, με ότι αυτό σημαίνει για την ίδια μας τη ζωή. Με αυτό τον τρόπο, πλέον όλων των άλλων θα γλιτώνουν και την προσαύξηση της υπερωρίας.
Τα συμφέροντα του κεφαλαίου και η πολιτική των κυβερνήσεων μας οδηγούν να γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι. Οι καταστροφές που βιώνουμε δεν οφείλονται μόνο στα καιρικά φαινόμενα. Κυρίως, φταίει ότι δεν υπάρχουν υποδομές και αντιπλημμυρικά έργα, αντισεισμική θωράκιση. Η πολιτική που ακολουθείται σε κάθε πλευρά της ζωής μας, μας κάνει βαθιά εκμεταλλευόμενους στην εργασία, με φθηνά μεροκάματα, χωρίς ασφαλείς συνθήκες δουλειάς και ταυτόχρονα πελάτες σε τράπεζες να πληρώνουμε εξ αρχής για να ξανακτίσουμε το βιος μας και τη ζωή μας.
Συνάδελφοι, δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής μας, της δουλειάς και των δικαιωμάτων μας.
Δεν πρέπει να μας πείσουν ότι αυτό είναι η κανονικότητα. Δεν είναι κανονικότητα νύχτα μέρα στη δουλειά, δεν είναι κανονικότητα το μεροκάματο να μη φτάνει, δεν είναι κανονικότητα τα διαρκή ατυχήματα στις οικοδομές και τα εργοτάξια.
Δεν πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι.
Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας.
Δεν είναι σύγχρονο και προοδευτικό να δουλεύουμε περισσότερες ώρες και να μην μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με την ακρίβεια και τη φοροληστεία.
Ο δικός μας δρόμος, για να δούμε βελτίωση στη ζωή μας, να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και να καλύψουμε τις ανάγκες μας, είναι ο δρόμος του αγώνα με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες.
