Την 28η Οκτώβρη ο λαός και η νεολαία μας τιμούν την επέτειο του παλλαϊκού ξεσηκωμού το 1940 κατά του Ιταλού φασίστα επιδρομέα που επιτέθηκε για να καταλάβει τη χώρα μας και να υποδουλώσει το λαό μας. Ο ξεσηκωμός αυτός, σημαδεύτηκε με το μυριόστομο το ΟΧΙ του λαού μας και τη συνειδητή συμμετοχή του στον πόλεμο κατά των φασιστών για να ζει λεύτερος και να μην αφήσει σπιθαμή εδάφους στους εισβολείς.
Το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά δεν πίστευε στην ακαταμάχητη λαϊκή δύναμη ή τη φοβόταν κιόλας μη στραφεί και ενάντιά του, και μιλούσε για αντίδραση, απλώς «για την τιμή των όπλων» ή… «πόλεμος για τα μάτια» όπως δήλωνε ο υπουργός Ασφάλειας της Μεταξικής δικτατορίας Κ. Μανιαδάκης. Ο λαός μας και τα στρατευμένα παιδιά του πολέμησαν και οδήγησαν, τελικά, στην απόκρουση της φασιστικής ιταλικής επίθεσης και την απώθηση του εχθρού έξω από τα σύνορα, καθώς πήραν την τύχη τους στα χέρια τους κόντρα στη θέληση της Μεταξικής δικτατορίας.
Ο τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, από τη φυλακή όπου κρατούνταν από το καθεστώς Μεταξά, με το ιστορικό πρώτο γράμμα του για τον ιταλοελληνικό πόλεμο, σάλπισε την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ενάντια στον Ιταλό φασίστα εισβολέα, δυναμώνοντας τη θέληση του λαού μας να αγωνιστεί και καλώντας: «…δίπλα στο κύριο Μέτωπο και ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, η κάθε πόλη, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα… (και) έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούρια Ελλάδα…»
Την ίδια στιγμή, οι κομμουνιστές φυλακισμένοι και εξόριστοι του δικτατορικού καθεστώτος με επιστολές τους ζητούσαν να σταλούν στην πρώτη γραμμή του Μετώπου για να πολεμήσουν το φασίστα, κάτι που αρνήθηκε η Μεταξική κυβέρνηση, απόδειξη ότι φοβόταν την αντιστασιακή, απελευθερωτική εργατική λαϊκή πάλη με τη δράση των κομμουνιστών, και τη συνέχειά της ενάντια την αστική εξουσία, αυτήν ήθελε να προστατεύσει. Γι’ αυτό και αργότερα, μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς ναζί, παρέδωσε τους κομμουνιστές φυλακισμένους και εξόριστους, όσους δεν μπόρεσαν να αποδράσουν, σιδηροδέσμιους στον ναζί κατακτητή ο οποίος εκτέλεσε τους περισσότερους την περίοδο της Κατοχής ως αντίποινα και άλλους τους έστειλε στα ναζιστικά στρατόπεδα, όπως το Νίκο Ζαχαριάδη στο Νταχάου.
Η Νίκη του ελληνικού λαού κατά του Ιταλού φασίστα, όπως και η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον ναζί κατακτητή και η απελευθέρωση της χώρας μας, επιβεβαιώνει πως μόνον ο ΛΑΟΣ μπορεί να σώσει το ΛΑΟ — και στις πιο δύσκολες συνθήκες και με τον πιο αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων — όταν το αποφασίσει και πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Πρόκειται για διαχρονικό δίδαγμα που ισχύει και σήμερα και για πάντα. Αντίθετα, το Μεταξικό καθεστώς της αστικής τάξης, όχι μόνον άφησε την Ελλάδα ανέτοιμη για τον πόλεμο, αλλά με τη δωσίλογη ανώτατη στρατιωτική διοίκηση με τους Τσολάκογλου, Δεμέστιχα και Μπάκο έσπευσαν, αργότερα, να συνθηκολογήσουν με τον Γερμανό ναζί κι ενώ ακόμα ο στρατός μας πολεμούσε στα βόρεια σύνορα, για να ακολουθήσει η μεγάλη νύχτα της Κατοχής.
Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας τιμά την 28η Οκτώβρη, με συμπεράσματα για τους αγώνες λαού και νεολαίας στο σήμερα, θυμίζει πως ήταν το τιμημένο ΚΚΕ που στις δύσκολες για τον ελληνικό λαό συνθήκες της Κατοχής, «όταν όλα τα ’σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», ίδρυσε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο(ΕΑΜ) και οργάνωσε, καθοδήγησε και συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον ναζί κατακτητή για την Απελευθέρωση της χώρας. Όταν ο αστικός πολιτικός κόσμος σύσσωμος καλούσε το λαό να …καθίσει φρόνιμα και να υποταχτεί στον κατακτητή του.
Η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό εγκατέλειψαν τον λαό μας, ένα μέρος τους φεύγοντας στο εξωτερικό, Λονδίνο ή Κάιρο, άλλοι συνεργάστηκαν ανοιχτά με τον κατακτητή σχηματίζοντας τις δωσιλογικές κυβερνήσεις, ρημάζοντας τον λαό, ιδρύοντας τα Τάγματα Ασφαλείας ενάντιά του επειδή αγωνιζόταν με όλες τις μορφές και ένοπλα με τον ΕΛΑΣ, με καθοδηγητή το ΕΑΜ και αιμοδότη το ΚΚΕ. Η αστική τάξη θησαύριζε σε βάρος του λαού μας που πέθαινε από την πείνα.
Τιμάμε επίσης την απελευθέρωση της πόλης της Κοζάνης στις 28 Οκτώβρη 1944 από τους Γερμανούς κατακτητές
Στις 28 Οκτώβρη 1944, λίγοι γνωρίζουν ότι η πόλη της Κοζάνης απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς κατακτητές. Συγκεκριμένα, τμήματα της 9ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ κυκλώνουν την πόλη και σφυροκοπούν τους στρατώνες όπου βρίσκονται περικυκλωμένοι οι Γερμανοί, όπου τελικά μετά από σκληρή μάχη παραδίνονται στους πολεμιστές του ΕΛΑΣ και της Πολιτοφυλακής. Αμέσως οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν δυνατά αναγγέλλοντας στο Λαό της Κοζάνης την απελευθέρωση της από τους γενναίους μαχητές του ΕΛΑΣ. Ο λαός της πόλης ξεχύθηκε στους δρόμους και υποδέχτηκε τους ελευθερωτές με ζητωκραυγές, δάκρυα ευγνωμοσύνης και λουλούδια. Όλη η πόλη στολίστηκε με ελληνικές σημαίες. Ελεύθερος πλέον ο λαός της Κοζάνης δεν ήξερε πως να εκφράσει τη χαρά του. Αντάρτικα τραγούδια, ζητωκραυγές και συνθήματα για τον ΕΛΑΣ το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ δονούσαν την ατμόσφαιρα μαζί με θυελλώδη χειροκροτήματα.
Στην συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά και με την καθολική συμμετοχή του λαού της Κοζάνης, κύριος ομιλητής ήταν ο Μιχάλης Σουμελίδης στέλεχος του ΚΚΕ, ο οποίος ήταν από τους πρωτοστάτες της Ίδρυσης του ΕΑΜ στην Κοζάνη και Γραμματέας του. Ο γιορτασμός της απελευθέρωσης κράτησε ως αργά το βράδυ.
Η ιστορία διδάσκει
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, τιμώντας την 28η Οκτώβρη, τιμά τον ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ενάντια στην επίθεση του Μουσολίνι και την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του λαού μας ενάντια στον ναζί κατακτητή για την Απελευθέρωση της πατρίδας, τιμά τους αγωνιστές της Αντίστασης που με τον αγώνα τους και τις βαριές θυσίες τους απελευθέρωσαν την πατρίδα από τον ναζί κατακτητή, συνεισφέροντας και στο γενικότερο αγώνα των λαών όλου του κόσμου — και πρώτα απ’ όλους της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού — για την ήττα του φασισμού. Είναι αυτός ο ΞΕΣΗΣΚΩΜΟΣ και η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του ελληνικού λαού για το διώξιμο του κατακτητή που οδήγησε στην ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Η Ιστορία δείχνει και θα διδάσκει τις νεότερες γενιές πως μόνο με τον οργανωμένο αγώνα και την Αντίσταση στον κατακτητή — με τις όποιες θυσίες απαιτούνται — μπορούν οι λαοί να απελευθερώσουν την πατρίδα τους και να οικοδομήσουν το δικό τους μέλλον με καθοδηγητή την οργανωμένη επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης, το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτό τον δρόμο, όσο δύσκολος και αν είναι και όποιες θυσίες κι αν χρειαστούν, οφείλουν να ακολουθούν οι λαοί που αντιμετωπίζουν ζητήματα Κατοχής και επιβολής και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων όπως έγινε κατά τον Α’ και Β’ Παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, μαζί με την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και τον ΑΓΩΝΑ του ελληνικού λαού τιμάμε και τους αγώνες όλων των λαών που αγωνίζονται ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και την Κατοχή, όπως ο βασανισμένος παλαιστινιακός λαός που έχει αναφαίρετο δικαίωμα και ιστορικό καθήκον να παλεύει για να ζήσει σε ελεύθερη πατρίδα, χωρίς κατοχή και κατοχικά στρατεύματα, νοικοκύρης στον τόπο του, διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για να απελευθερωθεί συνολικά από την καπιταλιστική εκμετάλλευση, όπως κάθε λαός.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι δίπλα στον λαό της Παλαιστίνης που παλεύει για τη δική του ανεξάρτητη πατρίδα — στα όρια του 1967 με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ σύμφωνα με την απόφαση του ΟΗΕ — ενώ υφίσταται τη βάρβαρη κατοχή του ισραηλινού κράτους δολοφόνου που διαπράττει φρικτά εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων. Να επιστρέψουν όλοι οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στις εστίες τους, να απελευθερωθούν άμεσα όλοι οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές.
Καταγγέλλουμε το ισραηλινό κράτος δολοφόνο που έχει μετατρέψει τη Γάζα σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης σε βάρος των Παλαιστινίων. Που βομβαρδίζει αδιακρίτως και καταστρέφει σπίτια, υποδομές, νοσηλευτικά ιδρύματα και άλλους χώρους όπου, εκτός των άλλων, έχουν καταφύγει άμαχοι διωκόμενοι από τα σπίτια τους για να σωθούν από τους βομβαρδισμούς. Ο πόλεμος του κράτους του Ισραήλ έχει θύμα και τον ίδιο τον λαό του Ισραήλ που επίσης υποφέρει και πληρώνει και με τη ζωή των παιδιών του την πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης και σκοτώνεται στον πόλεμο κατά του παλαιστινιακού λαού.
Τέλος, και με την πείρα μας από τον αντιστασιακό, απελευθερωτικό αγώνα της δεκαετίας του ’40, καταγγέλλουμε τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ αλλά και την ελληνική κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα της χώρας (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.) που στηρίζουν το ισραηλινό κράτος και την εγκληματική βάρβαρη πολιτική της Κατοχής κατά του παλαιστινιακού λαού.
Παλεύουμε να αποσυρθεί η φρεγάτα «Ψαρά» από την περιοχή και να μην αντικατασταθεί από άλλο πολεμικό πλοίο, και να παύσει κάθε διευκόλυνση προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Να σταματήσει κάθε οικονομική-πολιτική-στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο Ισραήλ και να προχωρήσει η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, στη βάση της ομόφωνης απόφασης του ελληνικού Κοινοβουλίου. Καμιά συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο.
Το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ-ΔΣ
