«Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά, στην αγορά στο Λαύριο, είμαι μεγάλος με τιράντες και γυαλιά και όλο φοβάμαι το αύριο…». Αυτούς τους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου σιγοτραγουδούσα φεύγοντας από την εξαιρετική παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Τριανταφύλλου, που έγινε στην Κοζάνη, την προτελευταία μέρα της χρονιάς που πέρασε, στο Κοβεντάρειο.
Ο τίτλος του βιβλίου, Τρεις Κόσμοι, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παρέμβαση, και αναφέρεται στον τρόπο που βίωσαν την περίοδο του covid οι πρωταγωνιστές του βιβλίου του. Τρεις πρωταγωνιστές, τρεις κόσμοι. Σαν να λέμε, ο καθένας στον κόσμο του.
Ο Γιώργος Τριανταφύλλου, γνωστός στην κοινωνία της Κοζάνης από την αρθρογραφία του στα τοπικά sites και αγαπητός, κυρίως, για την ικανότητά του να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του, ανεξαρτήτως ηλικίας, μέσα από τους ήρωες του βιβλίου του, μας καταθέτει έμμεσα τα προσωπικά του βιώματα, τις αυθαιρεσίες του νου, την απογοήτευση για την σκληροκαρδία των ανθρώπων, τις μοναχικές πορείες των εφήβων κατά την αντιμετώπιση προβλημάτων, που δεν αντέχουν να διαχειριστούν, το λεκτικό και σωματικό bullying που δέχονται συχνά από συνομηλίκους τους, τον τρόπο που οι έφηβοι αξιολογούν τις ταξικές διαφορές, την διαχρονική αξία της φιλίας αλλά και την κρίση των οικογενειακών θεσμών στη σύγχρονη κοινωνία.
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, στους διαλόγους των πρωταγωνιστών του, είναι τόσο αυθεντική και ζωντανή, που ακόμα και οι δάσκαλοι που μοιράζονται το μεγαλύτερο κομμάτι της μέρας τους με τους έφηβους, συνειδητοποιούν ότι δεν ξέρουν καλά «τα παιδιά τους».
Απ’ αυτήν την άποψη το βιβλίο του Γιώργου Τριανταφύλλου δεν απευθύνεται μόνο στους έφηβους, αλλά το περιεχόμενό του αναδεικνύει τα προβλήματα των νέων, προπάντων, σε γονείς και δασκάλους. Γιατί ρίχνει φως στις ιδιαιτερότητες των εφήβων, γιατί εστιάζει στην ανάγκη που έχουν τα παιδιά να εισπράττουν αποδοχή και αγάπη, και εν τέλει, γιατί τα παιδιά μας έχουν ανάγκη από πρότυπα, που δεν καταρρέουν στην πρώτη αναποδιά.
Και επειδή η επαγγελματική διαστροφή στον άνθρωπο είναι δεύτερη φύση, στον παλιό μαθητή μου, και νυν φοιτητή του Τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ, εκτός από τα θερμά συγχαρητήρια για την επιτυχία του στόχου του, δίνω μια συμβουλή: Γιώργο, μην ξεχάσεις ποτέ τη ρήση του Λεωνίδα Κύρκου: «H αλήθεια είναι δύναμη.»
Κλείνοντας, εύχομαι ολόψυχα στον νεαρό συγγραφέα Γιώργο Τριανταφύλλου, το βιβλίο του να είναι καλοτάξιδο!