Πραγματοποιήθηκε ο μεγάλος κυκλικός χορός των Φώτων 2024 στον Άγιο Διονύσιο εν Ολύμπω στο Βελβεντό (του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα)

Πραγματοποιήθηκε, με τη συμμετοχή πολλών πιστών, ανδρών-γυναικών (όλου του ηλικιακού φάσματος), ο μεγάλος παραδοσιακός, κυκλικός χορός των Φώτων 2024, στο ηλιόλουστο προαύλιο, στον Άγιο Διονύσιο εν Ολύμπω στο Βελβεντό, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

Ο χορός γίνεται ‘’κυκλωτικά’’. Στο χορό τραγουδούν οι ίδιοι οι χορευτές. Προηγείται υψωμένος ο Σταυρός. Φέτος τον ‘’πήρε’’ στο έθιμο της ‘’δημοπρασίας’’ η Άννα Ν. Κουτσιούκη. Γυναίκες – εθελόντριες προσφέρουν με τους δίσκους στους πιστούς εορταστικό κέρασμα: τσίπουρο, κονιάκ, τυρί, σαλάμι, κεφτεδάκια, σαρμαδάκια, κασέρι, κομμένα σε μικρές μπουκίτσες με οδοντογλυφίδες. Το κλίμα είναι φωτεινό, αγιασμένο, ευλογημένο, ενωτικό, χαροποιό, θεανθρώπινο.

Ο χορός των Φώτων ανήκει σ’ αυτούς τους χορούς, από τους οποίους ο Διονύσης Σαββόπουλος εμπνεύστηκε κι έγραψε το ‘83 στα ‘’Τραπεζάκια έξω’’ το πασίγνωστο τραγούδι: ‘’Ας αρχίσουν οι χοροί…. με χορούς κυκλωτικούς // κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς… // με το ροκ του μέλλοντός μας’’ – πρόκειται δηλαδή για μια μουσικο-χορευτική παράδοση, για ένα πολιτισμό βαθιάς ποιότητας, που προκύπτει από την συμμετοχή του λαού στα γεγονότα της Θείας Λατρείας της Εκκλησίας, με αντοχή στο χρόνο, από τον οποίο εμπνέονται νεώτεροι – μάλιστα κορυφαίοι τραγουδοποιοί – όπως ο  Σαββόπουλος.

Το ‘’Σήμερον των υδάτων, αγιάζεται η φύσις…’’ (Τροπάριο του Μεγάλου Αγιασμού, Ήχος πλ.δ’) είναι σε κάθε Ενορία μια ζωγραφιά, μια θάλασσα μικρή, μια ορατή πραγματικότητα. Σ’ αυτόν τον καθολικό αγιασμό της φύσης συμμετέχουν οι πιστοί υφαίνοντας στιχουργική, ποίηση (βλέπε ποιήματα Γιάννη Παπαγόρα) μουσική και  χορό, φανέρωση του συλλογικού, κοινού βίου, εν τέλει όλων των διαστάσεων του προσωπικού και κοινωνικού βίου. Το γεγονός της Βάπτισης του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή δοξάζεται και ανυμνείται, χωρίς αποκλεισμούς, από το σύνολο των ανθρώπων: ‘’… διό σε και δοξάζει, το γένος των ανθρώπων, και ανυμνεί σην Επιφάνειαν’’ (Απόστιχο Εσπερινού 9^ης Ιανουαρόυ).

Συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες. Ευχαριστίες στη Σοφία Αντωνίου και Βασιλική Αγοράτσιου για το τραγούδι τους. ‘’Παρέσυραν’’ με τη φωνή τους στο τραγούδι όλο το πλήθος.

Για την προετοιμασία – σερβίρισμα του εορταστικού κεράσματος συγχαρητήρια: Στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, Κρομμύδα Άννα, Παπαγεωργίου Περικλή, Δουλδούρα Ολυμπία, Στεφάνου Δημήτριο. Στη νεωκόρο, Δελνιώτη Θεοδώρα. Στο Φιλόπτωχο, Γεωργάκη Άννα, Παπαγόρα Ανθή, Παπαδημητρίου Άννα.

Είμαστε τόπος με μια λαϊκή παράδοση, τραγουδοποιών, πολιτισμού, που εμπνέεται  μέσα στον (και από τον) πυρήνα της  Θείας Λατρείας, ασκούμενοι σε μια συνεχή και αδιάκοπη ‘’διαλογική αμοιβαιότητα’’ (π. Νικόλαος Λουδοβίκος) και με όραμα τη σύνθεση, Ανατολής και Δύσης, παράδοσης και νεωτερικότητας, σε μια σύνθεση που τάσσεται  ανεπιφύλακτα υπέρ της ζωής.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας,

παπαδάσκαλος.

9-1-2024