Δύο βιβλία, του Γιώργου Μάνου, βρίσκονται από καιρό στα χέρια μου. Ο συγγραφέας, Κοζανίτης στην καταγωγή, υπήρξε Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Α.Π.Θ., και απεβίωσε, πρόσφατα, στον τόπο της κατοικίας του, στην Θεσσαλονίκη.
Καθώς γνώριζα την οικογένεια του Γιώργου Μάνου, και τον ίδιο, ήμουν βέβαιη για την αξία του περιεχομένου τους. Η ανάγνωσή τους, απλώς, επιβεβαίωσε την πεποίθησή μου. Όμως, η παρακαταθήκη ταπείνωσης και αγάπης, που άφησε -μέσα από αυτά- ο Γιώργος Μάνος, πρωτίστως, στον γυιο του Χαρίση και στα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας του, και κατόπιν σε όλους εμάς, τους επίδοξους αναγνώστες του, με εξέπληξε και με συγκίνησε ιδιαίτερα.
Το βιβλίο του με τίτλο: «Αναμνήσεις από το Άσκιο Όρος και την κοντινή περιοχή που το περιβάλλει. Οδοιπορικό από το 2000 έως το 2020», εκδόθηκε το 2020. Στο εξώφυλλό του ο συγγραφέας, εκτός από το όνομά του, αναφέρει: Με την βοήθεια του Χαρίση Μάνου του Γεωργίου.
Στο βιβλίο αυτό περιέχονται όλες οι ορειβατικές διαδρομές στο Άσκιο όρος, αναφορές στην χλωρίδα και την πανίδα του, προσωπικές περιπέτειες από την υπερεκτίμηση των ανθρώπινων δυνατοτήτων, τα προβλήματα που δημιουργεί η απρόβλεπτη μεταβολή των καιρικών συνθηκών, η σημασία του άρτιου εξοπλισμού των ορειβατών, η συνεισφορά των φίλων – και όχι μόνον- στην επίλυση προβλημάτων που προκύπτουν στις ορεινές εξερευνήσεις, η διάχυτη διάθεση του πατέρα να μυήσει και να εκπαιδεύσει τον γυιο του στις δύσκολες διαδρομές, η κατανόηση της ιεραρχίας των προτεραιοτήτων άλλων ορειβατικών ομάδων, και τέλος, η αγάπη και η φιλία που εναρμονίζεται με την ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου, αναδεικνύουν την διάθεση μετάδοσης της εμπειρικής γνώσης του συγγραφέα σε κάθε επίδοξο ορειβάτη.
Στο παράρτημα του ίδιου βιβλίου γίνεται, επίσης μια σύντομη αναφορά στις Ιερές Μονές της περιοχής, καθώς και στην κοινότητα Βλάστης. Η Μονή της Κοιμήσεως Θεοτόκου Σισανίου, η Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Δρυοβούνου, η Μονή της Αγίας Παρασκευής Δομαβιστίου, διεκδικούν το μερίδιό τους στην αποτύπωση της συνολικής ομορφιάς του Ασκίου. Τέλος, το φωτογραφικό υλικό, από τις Ιερές Μονές και τις κορυφές του Ασκίου, κλείνει αρμονικά, αυτό το «ανοιχτό ημερολόγιο» του Γιώργου Μάνου.
Το δεύτερο βιβλίο του έχει τίτλο: « Σύντομη Παρουσίαση της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία και της τοποθεσίας Ψηλός Αϊ Λιας στην Κοζάνη», και είναι αφιερωμένο στους ιερείς, αλλά και τους λαϊκούς που διετέλεσαν επίτροποι, από την ανέγερση του Προφήτη Ηλία, στην τοποθεσία του Ψηλού Αϊ Λια της Κοζάνης, μέχρι σήμερα.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται επίσης, φωτογραφικά, όλες οι αγιογραφίες του ναού, αλλά και των παρεκκλησίων του – των Μυροφόρων και των Υμνογράφων και Μελωδών- καθώς και τα ονόματα των αφιερωτών και των αγιογράφων τους. Επιπλέον, γίνεται περιληπτική αναφορά στην πρόσφατη ιστορία της ευρύτερης περιοχής, αναδεικνύονται στοιχεία φυσιολατρίας, συμπεριλαμβάνονται εικόνες από διάφορες εποχές στον ψηλό Αϊ Λια και σχετικές διαδρομές, αλλά και εικόνες από τα βουνά που είναι ορατά από τον Ψηλό Αϊ Λια, ενώ το βιβλίο του κλείνει με την φωτογραφική καταγραφή των αγριολούλουδων της ευρύτερης περιοχής του Ψηλού Αϊ Λια.
Κοντολογίς, τα βιβλία Γιώργου Μάνου αποδεικνύουν, ότι ο ίδιος δεν τίμησε μόνο με το ήθος και την επιστημονική του επάρκεια τον τόπο καταγωγής του, αλλά ως γνήσιος Κοζανίτης ανέδειξε, επιπλέον, μέσα από τα πονήματά του όλες τις ομορφιές των αγαπημένων του ορεινών προορισμών καθώς και την ιστορία τους.
Εύχομαι ολόψυχα η παρακαταθήκη του, να αποτελεί για όλους μας παράδειγμα προς μίμηση.
