Εξηγήσεις για το ξέσπασμα μου στο προχθεσινό δημοτικό συμβούλιο Κοζάνης (Γράφει η Σάντρα Μπαγιτς)

Αγαπητοί μου συμπολίτες,

θα ήθελα να δώσω εξηγήσεις για το ξέσπασμα μου στο προχθεσινό δημοτικό συμβούλιο Κοζάνης. Αφορμή για την ανωτέρω συμπεριφορά μου ήταν η συζήτηση για το θέμα που εδώ και μια τετραετία έχει εγκατασταθεί σε μόνιμη βάση στα θέματα συζήτησης των δημοτικών συμβουλίων της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας δηλαδή η τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πάνελ και το αποδοτικό τους όφελος για την τοπική κοινωνία που κάθε φορά υποχρεώνεται θέλοντας και μη να τα ανεχθεί.

Όπως όλοι γνωρίζετε και βιώνετε η οικονομία της Κοζάνης δεν έχει ανακάμψει ακόμη από την τεράστια ύφεση που προκάλεσε η καραντίνα που επιβλήθηκε βίαια και με πλήρη έλλειψη μηχανισμού στήριξης από την κρατική εξουσία για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από τον ιό covid19. Η παντελής έλλειψη στήριξης τόσο από την πολιτεία όσο και από τις τοπικές αρχές συνεχίστηκε και μετά τη λήξη της καραντίνας με αποτέλεσμα πολλά μαγαζιά να κλείσουν αλλά και πολλοί απλοί πολίτες να μείνουν χωρίς εργασία και χωρίς εισοδήματα μόλις έληξε η πενιχρή επιδότηση που λάμβαναν έναντι ουσιαστικής στήριξης. Η πολυαναμενόμενη επιστροφή στην κανονικότητα είχε ως βασικό στοιχείο την εμφάνιση όλων των πάγιων εξόδων, τα οποία έτρεχαν όλο αυτό το διάστημα και φυσικά με τον ανάλογο τόκο λόγω της καθυστέρησης. Τα μέτρα είσπραξης που είχαν παγώσει κατά τη διάρκεια της καραντίνας τέθηκαν πάλι σε ισχύ και μάλιστα με τις αρχές να επιδεικνύουν τεράστιο ζήλο και αναλγησία κατά την επιβολή τους χωρίς κανένα κριτήριο επί δικαίων και αδίκων.

Μετά το φιάσκο του προγράμματος στήριξης από την Περιφέρεια και τον εμπαιγμό σχεδόν του συνόλου των επαγγελματιών της περιοχής η νέα Περιφερειακή και η νέα Δημοτική αρχή θα έπρεπε να διδαχθούν από τα λάθη των προκατόχων τους και να βοηθήσουν τους πολίτες να ρυθμίσουν τις οφειλές τους σκύβοντας πάνω από τα προβλήματα τους και δείχνοντας ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο. Αντιθέτως συνεχίζουν την ίδια φοροεισπρακτική τακτική μετερχόμενοι κάθε μέσο φτάνοντας στο σημείο να μπλοκάρουν τα αφμ των πολιτών για χρέη προς το Δήμο ή την Περιφέρεια χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι οφειλέτες για κανένα λόγο να πάρουν φορολογική ενημερότητα. Μάλιστα η ανωτέρω τακτική εφαρμόζεται αδιακρίτως ακόμα και για οφειλές μερικών δεκάδων ευρώ.

Στον αντίποδα των ανωτέρω τόσο η Δημοτική όσο και η Περιφερική αρχή που περιφρονούν κατάφορα τα προβλήματα των ανθρώπων, που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους σε αυτούς για ένα καλύτερο αύριο συζητούν και εγκρίνουν με συνοπτικές διαδικασίες και ευρείες πλειοψηφίες την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων από μεγάλες εταιρείες που έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην περιοχή τα τελευταία χρόνια. Τα δήθεν ανταποδοτικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες προς το παρόν αποτελούν ένα τεράστιο επικοινωνιακό κόλπο καθώς μιλάμε για ελάχιστες και κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας κυρίως με αντικείμενο τη φύλαξη των πάρκων και όλα αυτά σε ένα τόπο που επί δεκαετίες πληρώνει βαρύ φόρο αίματος για την παραγωγή ρεύματος της χώρας. Τουλάχιστον οι μισθοί και οι αποδοχές που εξασφάλιζαν όσοι εργάζονταν στα λιγνιτωρυχεία ήταν αξιοπρεπείς αν και όχι ανάλογοι των θυσιών που καλούνταν να κάνουν σχετικά με την υγεία τους. Ο υπέρμετρος ζήλος που επιδεικνύουν οι τοπικές αρχές σχετικά με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών και την προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερων και μεγαλύτερων επενδύσεων τέτοιου τύπου σε συνδυασμό με τις πενιχρές οικονομικές παροχές που αυτά προσφέρουν για τις τοπικές κοινωνίες εγείρει εύλογα ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα των τοπικών αρχόντων και την ανιδιοτέλεια που αυτοί επικαλούνται κατά τη λήψη αυτών των αποφάσεων. Το βασικό ερώτημα είναι για ποιο λόγο οι τοπικοί άρχοντες είναι τόσο αδιάφοροι για τα προβλήματα της τοπικής οικονομίας, για τη στήριξη της οποίας δεν έχουμε δει ως τώρα καμία σημαντική πρωτοβουλία, ενώ αντιθέτως είναι εξαιρετικά επιμελείς και εργατικοί στο θέμα της εγκατάστασης και άλλων φωτοβολταϊκών πάρκων στην περιοχή από τη στιγμή που αυτά έχουν μηδαμινή επίδραση στην τοπική οικονομία. Ας μας εξηγήσουν λοιπόν τι είναι αυτό που τους ωθεί παρά τις αντιδράσεις των τοπικών κοινοτήτων να επιμένουν σε τέτοιες πρωτοβουλίες.

Αυτή ακριβώς η τακτική ήταν ο λόγος που άσκησα δριμεία κριτική στα μέλη του δημοτικού συμβούλιου Κοζάνης. Βασική ενασχόληση μου εδώ και σχεδόν 3 χρόνια είναι να μιλάω στις τοπικές αρχές για τον οικονομικό αντίκτυπο που είχε η καραντίνα στην πραγματική οικονομία της περιοχής λίγο πριν ξεκινήσει το συγκεκριμένο δημοτικό συμβούλιο μίλησα με το νέο Δήμαρχο, ο οποίος δεν έδειξε να ξαφνιάζεται όταν του ανέφερα ότι 7,500 επιχειρήσεις στην περιοχή είναι κάτω από το όριο φτώχειας. Οι τοπικοί άρχοντες οφείλουν να μεριμνούν για τα προβλήματα των πολιτών και να μην εξαντλούν τις ενέργειες τους μόνο σε ζητήματα οικονομικού ενδιαφέροντος. Καμία επένδυση όσο μεγάλη και αν είναι δεν θα πρέπει να μπαίνει πάνω από τη στήριξη της τοπικής οικονομίας ειδικά αν δεν προσφέρει τίποτα ως ανταπόδοση. Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω ότι παρά την οργή και τη δίκαιη αγανάκτηση μου δεν καταφέρθηκα κατά των δημοτικών συμβούλων ως άτομα αλλά αντιθέτως αν και παραδέχομαι ότι η τοποθέτηση μου έγινε σε πολύ έντονο ύφος, άσκησα κριτική στο Δημοτικό συμβούλιο και τα μέλη του ως θεσμικούς παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μου στο χώρο δεν ακούστηκε ούτε μια πρόταση για την οικονομική ελάφρυνση όσων οφείλουν στο Δήμο χρήματα, ήλπιζα ότι κάποιος θα έφερνε προς συζήτηση μια πρόταση για απαλλαγή από τις προσαυξήσεις όλων των δημοτών που θα ρύθμιζαν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους αλλά μάταια. Αντιλήφθηκα ότι αυτό το θέμα δεν θα έρθει ποτέ στο δημοτικό συμβούλιο καθώς είναι νωρίς και δεν θα επιφέρει κανένα κέρδος για τον Δήμαρχο που έχει μπροστά του ολόκληρη πενταετία. Η αναλγησία και η αδιαφορία που αντιμετώπισα από όλους όσους πλησίασα και η κοινή τους γραμμή για διεκπεραίωση μόνο ενός θέματος προκάλεσαν την αντίδραση μου γιατί δεν δέχθηκαν καν να με ακούσουν και επέλεξαν να με αγνοούν. Η πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου μάλιστα δεν αναγνώρισε ότι ως πολίτη όφειλαν να με ακούσουν και δεν μου έδωσε ούτε δύο λεπτά από τον «πολύτιμο» χρόνο τους ενώ στη συνέχεια με κάλεσε να αποχωρήσω από την αίθουσα. Αυτή ήταν η συμπεριφορά των εκλεγμένων αρχόντων της πόλης μας για τους οποίους είναι φανερό πλέον ότι είμαστε μόνο υπόχρεοι σε πληρωμή των διαφόρων τελών που αποφασίζονται σε δημοτικά συμβούλια που καταπνίγουν τις αντίθετες απόψεις και επιτρέπουν να ακούγονται μόνο απόψεις που υπαγορεύονται από τη γραμμή της εκάστοτε δημοτικής αρχής.

Σε έναν τόπο καθημαγμένο από την μακρόχρονη εξόρυξη και καύση λιγνίτη, με περιβάλλον κατεστραμμένο με ανθρώπους με τεράστια προβλήματα υγείας, με παρατεταμένη οικονομική ύφεση και πολίτες στο χείλος της οικονομικής καταστροφής δεν αξίζει μια τέτοια αντιμετώπιση από τους τοπικούς άρχοντες. Η έλλειψη ενσυναίσθησης από τους τοπικούς άρχοντες έρχεται ως επιστέγασμα όλων αυτών. Κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί για τη στήριξη των πολιτών που καθημερινά παλεύουν και θα πρέπει να τους θυμούνται και να τους ακούν οι τοπικοί άρχοντες και πριν την προεκλογική περίοδο. Οι όποιες δήθεν πρωτοβουλίες στήριξης κατέληξαν στα ήδη γεμάτα πορτοφόλια των φιλικά προσκείμενων επαγγελματιών της περιοχής με τις ευλογίες και τη στήριξη όχι μόνο των τοπικών αρχών αλλά και των βουλευτών της περιοχής που παρείχαν κάθε είδους βοήθεια και προστασία σε αυτούς καταπνίγοντας όσους τολμούσαν να φωνάξουν. Η Κοζάνη δεν είναι μόνο τα προς εκμετάλλευση ακίνητα της περιοχής είναι πρώτα από όλα οι άνθρωποι της και με αυτούς θα έπρεπε να ασχολούνται οι τοπικές αρχές και όχι να συμπεριφέρονται ως μεσίτες γης για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πάρκων γιατί όταν θα έχουν καλύψει και το τελευταίο μέτρο δημόσιας και αγροτικής γης θα αντιληφθούν το κόστος των επιλογών τους.

 Κλείνοντας θα ήθελα να θέσω σε όλους τρία ερωτήματα που βασανίζουν και εμένα την ίδια.

.