Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί ότι όταν το υπαρκτό πολιτικό προσωπικό της χώρας, όλων των χρωμάτων, μιλά για ανάπτυξη επαναλαμβάνει κατά πληκτικό τρόπο την λέξη χωρίς να ξέρει τι σημαίνει.
Κοινώς δεν ξέρουν τι λένε.
Στερούνται πολιτικής και κυβερνητικής παιδείας για περισσότερο απλά πράγματα, πόσο μάλλον για ένα ζήτημα που απαιτεί μεγάλα εφόδια, γνώσεις, ικανότητες και αρετές που δεν τους χαρακτηρίζουν. Δικηγόροι, Γιατροί, Μηχανικοί και μάλιστα ακατέργαστοι δεν μπορούν να κυβερνήσουν τομείς που αγνοούν.
Είναι όμως μεγάλο το έλλειμμα του Πανεπιστημίου γι’ αυτό το ζήτημα. Για τον ρόλο του Πανεπιστημίου θα μιλήσουμε μια άλλη φορά. Το κακό πολιτικό προσωπικό με το κακό Πανεπιστημιακό προσωπικό βαδίζουν μαζί στον μεταπολιτευτικό κύκλο. Είτε είναι δεξιό, είτε είναι αριστερό. Ένας ανεπαρκής και επόμενα φοβικός κλειστός κόσμος.
Για αυτό τον λόγο, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες έχουν μεγάλη αξία πρωτοβουλίες από τα κάτω που μπορούν να φέρουν μεγάλα αποτελέσματα. Οι αληθινά νέες πολιτικές ομάδες, οι τοπικές πρωτοβουλίες, οι παραγωγοί, τα πρόσωπα που κυοφορούν την Νέα Κοζάνη, την Νέα Δυτική Μακεδονία, την Νέα Ελλάδα.
Τα παραδείγματα τοπικής, ενδογενούς και αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης είναι πολλά στην Δυτική Μακεδονία.
Τι θα σήμαινε όμως για την χώρα ως παραγωγή, ως επιχειρηματικότητα, ως αισθητική, ως στιλ, η συνάντηση της τοπικής δυναμικής με την εξυπνάδα και ικανότητα αυτών που έχουν την ευθύνη διακυβέρνησης.
Εδώ δεν υπάρχει εξυπνάδα, υπάρχει βλακεία που παράγει διαφθορά.
Προϋπόθεση για την ανάπτυξη είναι η αγάπη προς τον τόπο, προς την Πατρίδα, προς την Πόλη.
Τα παραδείγματα αγάπης προς τον τόπο μας είναι πολύ λίγα έως ανύπαρκτα!!!
Βλέπετε το ζήτημα της οικονομίας είναι ζήτημα πολιτισμού.
Είμαστε σε άλλη Εποχή
Θεόφιλος Παπαδόπουλος
Δημοσιογράφος
Δρέπανο, Ιούνιος 24
