Σα σήμερα, πριν από 22 χρόνια (27 Ιουνίου 2002), ο Σμηναγός Κυριάκος Καρακίτσιος και ο Υποσμηναγός (Ι) Δημήτριος Κωστόπουλος έχασαν τη ζωή τους όταν το αεροσκάφος F-4E της 337 Μοίρας Παντός Καιρού της 110 Πτέρυγα Μάχης, προσέκρουσε στο Όρος Δίρφυς, στη διάρκεια αποστολής COMAO.
Το μοιραίο F-4 συμμετείχε σε εκπαιδευτική άσκηση COMAO. Ξεκίνησε από την 337 Μοίρα Παντός Καιρού της 110 Πτέρυγας Μάχης στη Λάρισα και κατευθυνόταν από τη θέση Σκατζούρα (ΒΔ της Σκύρου) προς την Τανάγρα, όπου θα πραγματοποιούσε εικονική προσβολή της 114 Πτέρυγα Μάχης.
Το πλήρωμά του ήταν Νο2 στο σχηματισμό και ακολουθούσε τον αρχηγό του. O τελευταίος, όταν πλησίασαν την Εύβοια και έπρεπε να περάσουν πάνω από το όρος Δίρφυς στις 8.40 π.μ. πετώντας σε χαμηλό ύψος, έδωσε εντολή στους χειριστές να έρθουν από πίσω του. O σμηναγός και ο υποσμηναγός υπάκουσαν, τα δύο αεροσκάφη μπήκαν μέσα στα σύννεφα, αλλά όταν ο αρχηγός της αποστολής βγήκε από αυτά, διαπίστωσε ότι ο Νο2 δεν τον ακολουθούσε.
Αμέσως άρχισε αγώνας δρόμου για τον εντοπισμό του. Επί τόπου έσπευσαν άνδρες της EMAK, στρατιωτικές και πυροσβεστικές μονάδες από την περιοχή της Εύβοιας και ένα ελικόπτερο Super Puma, παρά το γεγονός ότι η πυκνή νέφωση δεν επέτρεπε την από αέρος έρευνα. Οι ώρες περνούσαν, όμως, χωρίς κανένα αποτέλεσμα και με τις ελπίδες, για τους πιλότους, να εξανεμίζονται.
Στις 4.30 μ.μ. απογειώθηκε από την Ελευσίνα αμερικανικό C-130, εξοπλισμένο με ειδικό μηχάνημα ανίχνευσης μετάλλων, που βρισκόταν στη Σούδα. Περίπου μία ώρα αργότερα το πλήρωμά του εντόπισε στοιχεία μετάλλου πάνω από την Δίρφυ και έδωσε τις σχετικές συντεταγμένες. Με βάση αυτές, οι άνδρες της EMAK, που βρίσκονταν κοντά, εντόπισαν τα συντρίμμια στις 6 μ.μ. σε ύψος 1.700 μ. και σε μικρή απόσταση από την κορυφή, ένδειξη ότι οι άτυχοι πιλότοι δεν κατάφεραν για πολύ λίγο να περάσουν το βουνό.
Για τα αίτια του ατυχήματος διετάχθη έρευνα. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι χειριστές δεν ειδοποίησαν σχετικά, οδήγησε στον αποκλεισμό της μηχανικής βλάβης. Κατά μία εκδοχή, το ραντάρ του μοιραίου F-4 αντί να «λοκάρει» το προπορευόμενο αεροσκάφος, «λόκαρε» την κορυφή του βουνού, την οποία και ακολούθησε, χωρίς οι πιλότοι του να το έχουν συνειδητοποιήσει λόγω της πυκνής νέφωσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο φρικτός θόρυβος της πτώσης του Φάντομ ακούστηκε σε όλες τις Βόρειες Σποράδες, νωρίς το πρωί.
Οι δύο πεσόντες αεροπόροι
Στο δυστύχημα έχασαν τη ζωή τους δύο έμπειροι αεροπόροι και νέοι άνθρωποι ο σμηναγός Κυριάκος Καρακίτσιος, 31 ετών από την Κοζάνη, και ο υποσμηναγός Δημήτρης Κωστόπουλος, 29 ετών από τη Λάρισα.
Σμηναγός ΚΑΡΑΚΙΤΣΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ του Χαρισίου
Γεννήθηκε το 1971 στην Κοζάνη.
Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων τον Σεπτέμβριο του 1989 και αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1993 με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού.
Ο κυβερνήτης του μοιραίου Φάντομ, σμηναγός Κυριάκος Καρακίτσιος είχε παντρευτεί πριν από ένα χρόνο και διέμενε μαζί με τη σύζυγό του στη Λάρισα.
Όπως υποστήριζαν οι οικείοι του, ο Κυρ. Καρακίτσος την τραγική ημέρα είχε ρεπό και κλήθηκε στην υπηρεσία τη τελευταία στιγμή προκειμένου να αντικαταστήσει συνάδελφό του.
Υποσμηναγός ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Αντωνίου
O άτυχος υποσμηναγός, Δημήτρης Κωστόπουλος, επρόκειτο να αρραβωνιαστεί σε λίγες ημέρες και με την κοπέλα του έκαναν τα όνειρα της δημιουργίας μιας ευτυχισμένης οικογένειας.
Ήταν φίλος με τον ανθυποσμηναγό Καρασάββα που είχε βρει τραγικό θάνατο στα ορεινά του Πηλίου πριν από δύο καλοκαίρια, όταν το πυροσβεστικό αεροπλάνο συνετρίβη κατά τη διάρκεια πυρόσβεσης στη μεγάλη πυρκαγιά του Λαύκου.
O Δημ. Κωστόπουλος είχε στο ενεργητικό του 600 ώρες πτήσεις και τα αεροπλάνα ήταν «η τρέλα» του. Αγαπούσε πολύ τη δουλειά του και ήταν υποδειγματικός αξιωματικός.
Πηγές:
haf.gr pesoipa.orgevia365.gr kathimerini.gr
ΑΘΑΝΑΤΟΣ αγαπημένε Κυριάκο. Αποφράδα ημέρα η 27η Ιουνίου. Εν ενεργεία, λίγες και δυνατές ¨στιγμές¨ ζήσαμε μαζί, αφού είχαμε τις ίδιες αγωνίες, την ίδια τρέλλα για την πτήση, την ίδια αγάπη για την Πατρίδα, αλλά λίγες ευκαιρίες να τα πούμε από κοντά. Από άλλο μετερίζι ο καθένας μας (Π.Α εσύ – Α.Σ. εγώ), όμως ο καημός ίδιος. Ένωσες τα φτερά σου με αυτά όλων των αδικοχαμένων συναδέλφων και δημιουργήσατε την ασπίδα που μας προστατεύει όλους. Η θυσία σου πλήγωσε πολλούς: την οικογένειά σου, τους συγγενείς σου, τους φίλους σου, την Κοζάνη και ολόκληρη την Ελλάδα. Όμως δεν ήταν μάταιη. Γέμισε με πείσμα και γινάτι, όσους άφησες πίσω σου και πλέον κάθε ώρα πτήσης είναι ένα λιθαράκι εξέλιξης αλλά και φόρος τιμής προς όλους σας εκεί ψηλά. 22 χρόνια μετά, δεν έχω ξεχάσει τις κουβέντες μας, δεν έχει φύγει η μορφή σου από τη σκέψη μου. Να περνάς καλά, εκεί στην παρέα των ηρώων!!!
Υ.Σ. Συγχαίρω και ευχαριστώ την ιστοσελίδα του kozan.gr, που κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, υπενθυνίζει στους Κοζανίτες την ηρωική θυσία του Κυριάκου.
Υπερθεματίζω κι εγώ το σχόλιό σου Γιάννη. Είχα την τιμή και τη χαρά να υπηρετήσω μαζί με τον Κυριάκο και έβλεπα από κοντά την υπερπροσπάθεια που κατέβαλε, το ξεπέρασμα των ανθρώπινων ορίων και το υψηλο αίσθημα ευθύνης που τον χαρακτηριζε. Σας ευχαριστούμε απο καρδιάς όλους τους ιπταμένους, ζώντες και τεθνεώτες, για τις υπηρεσίες σας προς την Πατρίδα και όλους εμάς τους κοινούς θνητούς.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ φίλε Κυριάκο.
ΗΡΩΑΣ.
Υπηρετούσα τότε στο ΑΑ Κοζάνης της 110 ΠΜ.
Έφεραν το φέρετρο, εμείς οι σμηνίτες το κουβαλήσαμε έως τη νεκροφόρα. ΗΤΑΝ ΤΙΜΗ ΜΑΣ.
Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα. ΑΘΑΝΑΤΟΣ Κυριάκο
ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΚΗΓΚΑΝ
Άνθρωποι του καθήκοντος ,απλοί πολίτες, βγαλμένοι από τα σπλάχνα της ματωμένης ΕΛΛΑΔΑΣ. Δηλώνουν παρόν στις ευθύνες τους. Ένα κομμάτι από τους ανώνυμους ήρωες, που επηρεάζουν και με το θάνατό τους την ζωή μας. Προσφέρουν τα πάντα για την ΕΛΛΑΔΑ. Είμαι περήφανος που σας γνωρίζω και κλείνω το γόνυ μου μπροστά σας.
Αιώνια η μνήμη σας.
Μακάρι να προσπαθήσουμε ν΄ ακολουθούμε το φωτεινό σας παράδειγμα.