Μια Ιταλική εταιρεία αναλαμβάνει να εγκαταστήσει ένα καλώδιο από την Θεσσαλονίκη προς την Αλεξανδρούπολη και την Ορεστιάδα για λογαριασμό φυσικά της Ελλάδας. Στην πορεία των εργασιών, οι οποίες γίνονται παράλληλα με την Εγνατία Οδό, η Τουρκία διαφωνεί με το «επιχείρημα» ότι η Εγνατία Οδός είναι διεθνές δίκτυο το οποίο χρησιμοποιούν και Τουρκικά φορτηγά. Μιλάμε για πρόδηλο παραλογισμό. Παρόλα αυτά οι απτόητοι επιτελείς του Ερντογάν κάνουν ανάλογες δηλώσεις. Το έργο όμως συνεχίζεται από την εταιρεία.
Κατά τη διέλευση του καλωδίου από την Αλεξανδρούπολη προς την Ορεστιάδα οι Τούρκοι ισχυριζόμενοι ότι η εταιρεία μπήκε σε δική της περιοχή εισβάλει πέριξ του εργοταξίου (εντός Ελλάδας) με δύο συντάγματα, ένα τάγματα και δύο λόχους για να επιτηρούν τις εργασίες. Αντίστοιχα η Ελλάδα στέλνει στην περιοχή (εντός των συνόρων μας) ένα σύνταγμα και μια διμοιρία ΜΑΤ (από μακριά) και ένα λόχο ανάμεσα στα Τουρκιά στρατεύματα.
Η κατάσταση κρέμεται σε μια κλωστή. Τα ελληνικά ΜΜΕ αναφέρουν το θέμα αλλά δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην κόντρα Πολάκη με μια βοηθό του Αδώνιδος και στην κριτική της Ακρίτα στις ενδυματολογικές επιλογές εκφωνήτριας ειδήσεων του MEGA κατά τη δεξίωση που παραθέτει η δικαιωματήστρια που κάνει την ΠτΔ για μια επέτειο που μόνο η Ελλάδα ανάγει σε γιορτή (λες και οι άλλες χώρες γεννήθηκαν μέσα σε άπλετη δημοκρατία εξ’ αρχής) εξυπηρετώντας μια συγκεκριμένη, γηραιά πλέον γενιά πολιτικών μικρού βεληνεκούς, όπως αποδείχθηκε.
Κάτι πάει να πει ο ΥΠΕΘΑ αλλά τον αδειάζει αμέσως ο ΥΠΕΞ, εμμέσως το Μαξίμου και προφανώς το σύστημα των πληρωμένων ΜΜΕ.
Μετά την παρέμβαση των Αμερικανών στο παρασκήνιο (έχουν άλλα να σκεφτούν αυτό τον καιρό), οι Τουρκικές δυνάμεις αποχωρούν από το Ελληνικό έδαφος και το έργο εγκατάστασης του καλωδίου συνεχίζεται.
Ο ΥΠΕΞ ανακοινώνει ότι δεν έγινε και τίποτα σοβαρό υποβαθμίζοντας την εισβολή σε ασήμαντο γεγονός, προσπαθώντας να διατηρήσει το καλό κλίμα στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Αθηνών (δεν έχει καμία απολύτως νομική ισχύ) την οποία ο Ερντογάν την έχει κάνει κουρελόχαρτο, ενώ το Μαξίμου την κραδαίνει ως ΤΟ πολιτικό επίτευγμα των ήρεμων νερών (κλαυσίγελος).
Οι Τούρκοι, μετά την αποχώρηση του στρατού τους από την Ελληνική επικράτεια, ευχαριστούν τους Έλληνες για τον σεβασμό στα δικαιώματά τους – επί της Ελληνικής επικράτειας, καθώς και τον Ιταλό εργολάβο ο οποίος ζήτησε την άδειά τους για τη διέλευση του καλωδίου από το ελληνικό έδαφος.
Αυτό ακριβώς έγινε στην Κάσο. Μόνο που αντί για στρατεύματα ξηράς είχαμε πλατφόρμες θαλάσσης αντίστοιχης ισχύος.
Αν φαίνονται όλα αυτά φυσιολογικά, τότε κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτό τον χώρο (χώρα θα έλεγε κάποιος αισιόδοξος).
Κατά τα άλλα είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας γιατί εδώ και 2.500 χρόνια τουλάχιστο, όποιος ξένος επιβουλεύεται την πατρίδα μας και εισβάλει στην Ελλάδα, οι πρόγονοί μας τον άφηναν να περάσει …χαλαρά διαχειριζόμενοι με μεγάλη επικοινωνιακή επιτυχία την κατάσταση.
Υ.Γ. 1. Αν τα κυριαρχικά δικαιώματα ήταν διεκδίκηση κάποιας woke μειοψηφίας, ούτε κουνούπι δεν θα περνούσε.
Υ.Γ.2. Οι Τούρκοι αμφισβητούν ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα (υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ) και την κυριαρχία (12 μίλια) των νησιών και της Κρήτης και την ώρα που οι αρχηγοί των τριών συστημικών κομμάτων κατάγονται από τη λεβεντογέννα την οποία …τιμούν με την πολιτική στάση τους.
Γκουντιός Γιάννης
Εσύ με τον καμμένο δεν ήσουν ? … το έκαψες,
Και;
Αποδεχεσε η όχι αυτά που γράφει;
Εσύ το έκαψες που ακόμα και σήμερα μετά από τόσες μπάτσες που έφαγες από τα συστημικά κόμματα ακόμα στηρίζεις
Σας ψεκάζουν τακτικά με γερμανικό μητσοτακηζόλ, αμερικανικό κασελόξ και ληγμένο ανδρουλέξ και είσαι σε μόνιμη νιρβάνα.
Αυτό που συμβαίνει αιώνες τώρα με μας και τους Τούρκους, με ξεπερνάει. Ότι έχουν “κατακτήσει”, τους το δώσαμε. Είναι ο πιο δειλός και ανάξιος λαός. Λειτουργούν σαν τις ύαινες που τρέφονται από τα κουφάρια. Επιτίθενται πολλές μαζί, κυρίως σε τραυματισμένα ή αδύναμα ζώα. Έτσι κάνουν και αυτοί. Γιορτάζουν κάθε χρόνο την Άλωση της Κωνσταντινουπολης, ενώ ξέρουν ότι κατέκτησαν το κουφάρι της χιλιόχρονης και ένδοξης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και μάλιστα επιστράτευσαν και την “μπομπάρδα”, για να περάσουν τα τείχη, τα οποία υπερασπίζονταν μια χούφτα άνθρωποι ενώ αυτοί ήταν χιλιάδες. Και πάλι δεν θα την έπαιρναν αν ο λαός της Κωνσταντινουπολης ήταν ενωμένος. Αυτό ήταν το μεγάλο ανδραγάθημα του Μωάμεθ του πορδητη.
Ύστερα στην Επανάσταση του 1821, ένας μικρός αριθμός ανθρώπων, τα έβαλε με την αυτοκρατορία τους και από τον πρώτο καιρό, άρχισε να απελευθερώνει την μια πόλη μετά την άλλη. Μετά σκοτωθήκαμε μεταξύ μας και μας πήρανε ξανά τις μισές. Στην Μικρά Ασία, ο ελληνικός στρατός, έφτασε έξω από την Άγκυρα. Μετά, αφήσαμε τον στρατό μας, νηστικό, χωρίς πολεμοφόδια, νερό, φάρμακα και ακόμη και έτσι κράτησε μήνες. Μετά ότι ακολούθησε ήταν επόμενο να συμβεί. Οι ύαινες ρίχτηκαν στο κουφάρι του ελληνικού στρατού. Μετά στην Κύπρο. Ποιος αντιστάθηκε και πολέμησε στα σοβαρά, για να αποτρέψει την απόβαση? Κανείς.
Ότι μπόρεσαν να κάνουν μόνοι τους ο Κύπριοι εκεί τις πρώτες ώρες. Μπήκε ο Τούρκος στην Κύπρο αντουφέκιστος. Και κάθε χρόνο γιορτάζουν την “κατακτησή” τους. Και εμείς δεν ντρεπόμαστε καθόλου. Μετά στα Ίμια, ανέβηκαν οι Τούρκοι, βάλανε την σημαία τους και εμείς μαζέψαμε την δική μας και μετά “μας την πήρε ο άνεμος”.
Επομένως δεν νομίζω ότι είναι ουτοπικό να περιμένει κανείς κάποια μέρα (όχι πολύ μακρινή) οι Τούρκοι να φθάσουν στην Αθήνα, ήρεμα και ωραία να κρεμάσουν την σημαία τους στην Ακρόπολη και την δική μας να την πάρει ο άνεμος. Άλλωστε ονειροπαρμένοι και ψωνισμένοι είμαστε.
Ο αρχηγός Πάνος Καμμένος που ήσουν υποψήφιος βουλευτής του στο ν. Κοζάνης, οι κόκκινες γραμμές για εθνικά κι Ορθοδοξία ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΤΑ ΚΡΑΓΙΟΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΟΥ ΞΕΘΩΡΙΑΣΑΝ ΣΥΝΤΟΜΑ!!!! Είσαι ακόμα στους ΑΝΕΛ;;;
Από πότε έχεις να έρθεις στην Ελλάδα;
Οι ΑΝΕΛ διαλύθηκαν λόγω της στάσης του Καμμένου στην προδοσία της ΣτΠ με καθοριστική παρέμβαση των στελεχών της Δυτ. Μακεδονίας δηλ. των στελεχών της Κοζάνης Πλακεντάς, Γκουντιός κλπ όπως έγραψαν ονομαστικά οι εφημερίδες των Αθηνών τότε.
Επί της ουσίας τώρα. Συμφωνείς ή όχι με αυτά που γράφει περί μειοδοσίας;
Πολλές φορές σκέφτομαι αν οι κυβερνήσεις μας είναι πουλημενες η απλά ανέτοιμες και ίσως και φοβικές