Φτώχυνε η Κοζάνη και η ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας στο άκουσμα του θανάτου του αγαπημένου φίλου Δημήτρη Λιάνα.
Ο Τζίμης, ένα από τα καλύτερα παιδιά της πόλης, πάντα με το χαμόγελο, απλόχερα και καθημερινά προσέφερε τη βοήθεια του στους συμπολίτες του.
Η ψυχή της παρέας, ξεκινούσε καθόταν μόνος σε ένα τραπέζι μετά τη δουλειά και σε ελάχιστο χρόνο-σα να έδινε το σύνθημα-φίλοι του έσπευδαν να καθήσουν χαρούμενοι μαζί του αφήνοντας στην άκρη οποιαδήποτε δουλειά ή υποχρέωση είχαν…
Ατελείωτες ώρες συζητήσεων, παρέας, κασμεριού…
Ήταν την προηγούμενη Δευτέρα η τελευταία πολύωρη συνάντησή μας στην οποία μεταξύ άλλων, με ρωτούσε να του δώσω πληροφορίες για τις διακοπές που σκεφτόταν να κάνει στη Μαγνησία…
Λείπεις ήδη Τζίμη, δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ…
Καλή αντάμωση φίλε
