Ο Δημήτρης Θεοχάρης ετών 82 φοιτά σήμερα στην Γ τάξη σε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας. Ξεχωρίζει για την φιλομάθεια του. Σαν αξεχιψαστο σφουγγάρι ο νους του ,που ρουφάει αχόρταγα τη γνώση. Αποφάσισε στα 82 του χρόνια να γίνει και συγγραφέας λαογράφος. Μας ετοιμάζει ένα τόμο με τα ΠΟΙΜΕΝΙΚΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Μια μοναδική λαογραφική γλωσσολογική καταγραφή μιας και στη νιότη του υπήρξε ο άνθρωπος του βουνού και της στάνης. Διάβηκε όλα τα γιδιστράτια του Ασκίου
Δρασκελισε με αφοβιά όλα τα ξέφωτα τα γρέκια και τα πλάγια του Ασκίου βοσκοντας γιδοπρόβατα .
Στον φίλο και στο μαθητή τον συγγραφέα των ποιμενικων το ανυσηχο πνεύμα ,τον δραστήριο Σανιώτη είναι αφιερωμένο το παρακάτω κείμενο με την ευχή να φοιτήσει και στο Λύκειο και να κάνει περήφανους την οικογένεια του τους χωριανούς του τους φίλους του.
Η ΚΡΑΝΙΑ(cornus) ΓΝΩΣΤΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ.
Η Μάγισσα Κίρκη αφού μεταμόρφωσε τους συντροφους του Οδυσσέα σε χοίρους τους εδοσε να φάνε κράνα .
“”Έτσι λοιπόν εκείνοι έμειναν μαντρωμενοι κλαίγοντας .Σ αυτούς η Η Κίρκη ,πρινάρια ,καρπούς κρανιάς και βελανίδια,τους έβαλε να φάνε όπως οι χοίροι.
Από το ξύλο της κρανιάς κατασκεύαζαν οι Μακεδόνες στρατιώτες την γνώση σάρισσα των πέντε και αργότερα των 6 μέτρων δόρατα .
Σκάλιζαν κορμούς και έφτιαχναν λόγχες και μάχαιρες και αλλα αιχμηρά όπλα
Με βλαστούς κρανιάς φτιάχνονται οι γκλίτσες και τα μπαστούνια στήριξης
Από βλαστούς κρανιάς φτιάχνονταν και η ράβδος τημωρειας του διδασκάλου κάποτε που πίστευαν πως το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο
Με τον καρπό της κρανιάς φτιάχνουμε ωραιότατο λικέρ που κατεβάζει το ζάχαρο καθώς και μαρμελάδα ωραιότατη
