Η αγαπημένη μας Ντίνα «έφυγε»…
Πήρε τη στράτα νωρίς για να συναντήσει τον Δημιουργό της, αφήνοντας πίσω της ένα κενό που δεν γεμίζει.
Δεν τα κατάφερε…
Προσπάθησε.
Πάλεψε γενναία, με όλες της τις δυνάμεις, έναν άνισο αγώνα με τον καρκίνο, που τη «λύγισε» με συνοπτικές διαδικασίες.
Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό μας αυτές τις δύσκολες στιγμές, συγγενείς και φίλους, που μοιράστηκαν τον πόνο αλλά και ευχάριστες θύμησες και αναμνήσεις μαζί της,, έχοντας να μας πουν μόνο όμορφα και συγκινητικά λόγια για εκείνη.
Γιατί τη Ντίνα, έστω και λίγο να τη γνώριζες, το μόνιμο χαμόγελό της, η ανεξάντλητη αγάπη της, η δοτικότητα της, η γενναιοδωρία της, σε άγγιζε, δίνοντας σου την αίσθηση ότι τη γνώριζες χρόνια…
Τις τελευταίες μέρες της ζωής της (σχεδόν έναν μήνα) τις πέρασε στη Χειρουργική Κλινική του Μαμάτσειου Νοσοκομείου Κοζάνης.
Εκείνος ο όροφος έγινε το δεύτερο σπίτι της και σε εκείνο το μέρος έδωσε τον τελικό της αγώνα.
Στο πλευρό της, πέρα από την οικογένειά της, βρίσκονταν νυχθημερόν οι γιατροί, οι νοσηλευτές, το προσωπικό, άνθρωποι που με αυταπάρνηση τιμούν με κάθε τρόπο τον όρκο του Ιπποκράτη.
Νιώθουμε την ανάγκη, όχι από τυπικότητα αλλά από την καρδιά μας, να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους, έναν προς έναν ξεχωριστά.
Ιδιαίτερα, όμως, ευχαριστούμε τον γιατρό και Διευθυντή της Χειρουργικής, κ. Κωνσταντίνο Χατζημίσιο, που δεν είναι μόνο σπουδαίος επιστήμονας, αλλά και ένας σπάνιος άνθρωπος με Α κεφαλαίο.
Ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή της αγαπημένης μας Ντίνας, να δίνει δύναμη και κουράγιο στους ασθενείς και ιδιαίτερα δύναμη και φώτιση στους γιατρούς, στο νοσηλευτικό προσωπικό, στη Διοίκηση και στους εργαζομένους του Μαμάτσειου Νοσοκομείου, ώστε να συνεχίσουν να επιτελούν το θεάρεστο έργο τους.
Όλες αυτές τις μέρες, ήμασταν μάρτυρες της συνεχούς προσπάθειας τους, του ακούραστου αγώνα τους να θεραπεύουν, να απαλύνουν τον πόνο, να εμψυχώνουν και να στηρίζουν ασθενείς και συνοδούς και μάλιστα κάτω από αντίξοες συνθήκες και με εξαντλητικά ωράρια.
Με σεβασμό και βαθιά ευγνωμοσύνη,
Η οικογένεια του Χαράλαμπου Κεχαΐδη
Κοζάνη, 13 Δεκεμβρίου 2024
Ολο το προσωπικο της χειρουργικής ειναι *Αριστο απ΄την προϊσταμένη εως την καθαρίστρια !!
Για τον Διευθυντή Κ. Χατζημισιο με τον οποίο είχα άψογη συνεργασία εχω να πω: ο,τι πέραν της επιστήμης του, είναι ενα σπάνιο είδος ΑΝΘΡΩΠΟΥ με ο,τι αυτό συνεπάγεται .. ευγενέστατος με ολο το προσωπικό ,ενσκήπτει ακούραστα πάνω στο πρόβλημα του ασθενούς, αναλογίζετε τον πονο και την αγωνία των συνοδών..
Επειδή πλησιάζει ο καιρός για την συνταξιοδότησης του η χειρουργική θα κανει εκατό χρόνια να ξαναπεράσει τέτοιος επιστήμονας και ΑΝΘΡΩΠΟΣ !!!