Η μικρή μας πόλη υποδέχθηκε το νέο έτος, όπως αποχαιρέτισε το προηγούμενο. Χωρίς ασφαλώς να έχει λύσει τα βασικά της προβλήματα, με τα ίδια άλυτα ζητήματα να στροβιλίζονται σαν καπνός γύρω μας, πνίγοντας κάθε προσπάθεια για ουσιαστική αλλαγή.
Ζούμε σε μια πόλη που δείχνει να κινείται, αλλά στην πραγματικότητα μένει στάσιμη. Υπάρχει ένα μοτίβο επανάληψης που δεν σπάει ποτέ. Επωφελούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι. Οι ίδιοι άνθρωποι σε θέσεις, οι ίδιες πολιτικές, οι ίδιες υποσχέσεις που καταλήγουν σε ένα ατέρμονο παιχνίδι εξουσίας και συμφερόντων.
Εγκαινιάζονται κέντρα δεξιοτήτων, οργανισμοί, διαφημίζονται δράσεις και εκδηλώσεις που μοιάζουν πολλά υποσχόμενες. Όμως, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: μια κενή βιτρίνα, χωρίς βάθος και ουσία. «Η πόλη επιχείρηση, και οι πολίτες πελάτες». Οι αρχές εστιάζουν στο κέρδος και το προσωπικό όφελος, αδιαφορώντας συχνά για το κοινό καλό. Η γκλαμουριά, η διθενιά, και η ακραία αδιαφορία κρύβουν την πραγματική εικόνα μιας πόλης που χάνει τη ζωντάνια της.
Κι ενώ ο τουρισμός διαφημίζεται ως η «νέα ευκαιρία», η πραγματικότητα είναι ότι τουρισμός χωρίς πολιτισμό είναι κενό γράμμα. Οι χαμένες αξίες του τόπου μας, η αδιαφορία για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η έλλειψη δημιουργικής πνοής μας κρατούν πίσω. Οι νέοι φεύγουν, οι ιδέες λιγοστεύουν, και η πόλη αργοσβήνει.
Η προσφορά και η αφιλοκέρδεια, αυτές οι θεμελιώδεις αξίες που δίνουν ανθρώπινη έννοια στον πολιτισμό, μοιάζουν να έχουν χαθεί. Η κοινωνία μας έχει παρασυρθεί από μια νοοτροπία ωφελιμιστική, όπου το «τι θα κερδίσω» υπερτερεί του «τι μπορώ να δώσω». Όμως, χωρίς αλληλεγγύη και ανιδιοτελή δράση, καμία πόλη δεν μπορεί να προχωρήσει.
Αν δεν αλλάξουμε αυτό το μοτίβο, αν δεν αμφισβητήσουμε τη στασιμότητα και την εξυπηρέτηση των λίγων, τότε θα συνεχίσουμε να ζούμε σε μια πόλη που χάνει τις ευκαιρίες της. Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα. Μια πόλη που θα δίνει ίσες ευκαιρίες, που θα στηρίζεται στις αξίες της, που θα δίνει φωνή στους πολίτες της και μέλλον στους νέους της.
Για να αλλάξουμε πορεία, χρειαζόμαστε ένα όραμα βασισμένο στις ανάγκες και αξίες μας, με τον πολιτισμό στο επίκεντρο. Οι βιβλιοθήκες, τα μουσεία, οι τέχνες είναι οι ρίζες μας. Και οι νέοι χρειάζονται ευκαιρίες για να μείνουν και να δημιουργήσουν εδώ.
Η ανάπτυξη πρέπει να έχει επίκεντρο τον άνθρωπο, με συμμετοχικές διαδικασίες και ενίσχυση των κοινωνικών δομών. Όλα αυτά απαιτούν διαφάνεια και λογοδοσία. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται με πράξεις και αλήθεια.
Ας αφήσουμε πίσω μας τη δήθεν ανάπτυξη και ας δουλέψουμε για μια πραγματική αλλαγή. Η μικρή μας πόλη έχει τις δυνατότητες να γίνει μεγάλη. Όχι στα λόγια, αλλά στις πράξεις.
Καλή χρονιά σε όλες και όλους. Ας είναι αυτή η χρονιά που θα διεκδικήσουμε μια πόλη που θα ανήκει πραγματικά σε εμάς. Μια πόλη για όλους.
Μήπως πριν τις τελευταίες δημοτικές εκλογές κάποιος “κυκλοφορούσε” ψάχνοντας υποψηφίους με μια τσάντα γεμάτη χαρτονομίσματα?
Τελικά τούς βρήκε?
Κάποιοι αρνήθηκαν.
Καλά τα λες αλλά δεν τους νοιάζει.
Mια πολη που δεν εχει περιφερειακό δρόμο.Μια πόλη που δεν εχει φωτισμο.Μια πόλη που έχει μόνο καρναβαλια,που τα εχει και ολη η Β.Ελλαδα και τα Βαλκανια.Μια πολη που εχει μονο εναν δρομο.Μια πόλη που δεν εχει τρένο.Μια πολη που δεν εχει διέξοδο,παντα θα είναι τελευταία,οπως και ειναι τοσα χρονια.με τους πολιτες να ειναι μόνο πελατες των ολιγων.
Το τρένο είναι το τελευταίο που χρειαζόμαστε. Αν εξαιρέσουμε τα μετρό, οι υπόλοιποι σιδηρόδρομοι δεν είναι σε μας ότι καλύτερο.
Το ΠΡΩΤΟ που χρειάζεται είναι ο σιδηρόδρομος.
Όλη η χώρα είναι σε παρακμή
Και δεν φταίνε οι διοικούντες
Εμείς τους εκλέγουμε
Εχθές σε καφέ άκουσα το εξής από 70αρη γνωστό γιατρό της πόλης που προωθεί και τον γιο του πολιτικά με αριστερό πρόσημο
“Ο Ιβάν Σαββίδης είναι τίμιος ντόμπρος πετυχημένος επιχειρηματίας που αγαπά τον αθλητισμό και τολμά να τα βάλει με τους κωλοαθηναιους”
Αυτός ο άνθρωπος έχει κοινό. Τον ακούνε. Αυτό ειμαστε
Ακόμη μια φορά έκθεση δημοτικού με γενικολογα, υγεία ειρήνη και αγάπη μόνο.
Άλλη μια έκθεση δημοτικου. Τα προβλήματα τα ξέρουμε, προτάσεις πραγματικές δεν έχεις. Από αερολογίες χορτάσαμε, κάτι που θα κάνεις εσύ για να τα αλλάξεις όλα αυτά δεν λες. Μόνο κλασικά χαϊδεύουμε τα αυτάκια και φτιάχνουμε σιγά σιγά το πολιτικό μας προφίλ. Μην το πάρεις προσωπικά έξαλλου και οι άλλοι το ίδιο κάνουν. Δοκιμασμένη συνταγή χρόνια τώρα.
Και γιατί ψάχνουμε σε άλλους την σωτηρία; Εμείς δεν είμαστε ο κυρίαρχος λαός με τις καταπληκτικές ικανότητες; Ας σώσουμε λοιπόν, αφού ενεργοποιηθούμε λίγο πρώτα, τους εαυτούς μας…
Καλά τα λες Στέλιο και τώρα μάλιστα χρονιάρες μέρες, ώρες περίσκεψης και ενδιαφέροντος, για το ‘σπίτι’ μας, που είναι η ίδια η πόλη μας. Νοικοκύρης δεν λογίζεται μόνο αυτός που φροντίζει το σπίτι του, αλλά και τον δίπλα του κοινό χώρο, που το περιβάλλει, ως τις μαζικές δράσεις, που ορθώς προτείνεις. Μακάρι κι’ άλλοι νέοι να προβληματίζονται και να σε μιμούνται. Άποψή μου είναι, πως μόνο με ηρεμία ψυχής, με τις αδιαφιλονίκητες αξίες, που οι περασμένες άγιες μέρες μας δίδαξαν, ας περάσουν στα Σχολεία, γιατί ξεχάστηκαν. Αυτές οδήγησαν στη μέχρι σήμερα πρόοδο. Ας τις θυμηθούμε και τις εφαρμόσουμε, προσαρμοσμένες στο σήμερα.
Μπράβο σου και Υγίαινε !
ΧΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ΥΓΕΊΑ !
Γενικότητες. Περιμένουμε από τον επικεφαλής του συνδυασμού που συμμετείχες τον απολογισμό της πρώτης αντιπολιτευτικης του χρονιάς. Τι συγκεκριμένες, ολοκληρωμένες προτάσεις κατέθεσε και συγκεκριμένα, ποια ήταν η πρόταση του για τη συνέχιση της τηλεθερμανσης. Συγκεκριμένη πρόταση κι εδώ, όχι αόριστες τοποθετήσεις.
Χόρτασες με τον απολογισμό της δημοτικής αρχής κ θέλεις να δεις κ την αποτελεσματικότητα της αντιπολίτευσης λογικά.
Κοίτα τα χάλια της πόλης που αφήνεις κληρονομιά στους επόμενους κ σταμάτα να ψάχνεις λόγους να νιώσεις λιγότερο υπεύθυνος επειδή κάθε πέντε χρόνια επί δεκαετίες ψηφίζεις ανθρώπους που δε θα εμπιστευόσουν να σου κρατάνε ούτε ταμείο σε περίπτερο.
Που αν οι μισθοί των δημοτικών αρχών υπολογίζονταν βάσει της αποτελεσματικότητας τους, πολλοί θα έψαχναν δουλειά για να μπορούν να ζήσουν.