Τον ήρωα δάσκαλο, Δημήτρη Λιάμπα που, κατά την περίοδο 1941 – 1944, τότε που οι Βούλγαροι, σύμμαχοι των Γερμανών, έσπερναν το φόβο και στα εδάφη της Δυτικής Μακεδονίας δίδασκε, με κίνδυνο της ζωής του, στα παιδιά την Ελληνική γλώσσα, τιμά η Κοινότητα και το Δημοτικό Σχολείο Πύργων, ανήμερα της εορτής των Τριών Ιεραρχών.
Παράλληλα, θα τελεστεί το καθιερωμένο μνημόσυνο των δωρητών στο Σχολείο του χωριού, μία παράδοση, που, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, καθώς όλοι οι κάτοικοι των Πύργων, συγκέντρωναν χρήματα για την τοπική παιδεία, υπενθυμίζοντας στους απογόνους τους, «το χρέος» τους, αυτά, μετά τον θάνατο τους, να αποδοθούν στο Δημοτικό Σχολείο για την ενίσχυση του.
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Δημήτρη Λιάμπα, χορηγία τοπικού Επιχειρηματία, που είχαν προγραμματισθεί για την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου αναβάλλονται, λόγω κωλύματος του δωρητή και αναμένεται να ορισθεί νέα ημερομηνία.
ΕΡΤ ΚΟΖΑΝΗΣ
Στο χωριό είχε και μια δασκάλα την Αναστασία Σιούλη που δεν γλίτωσε γιατί την σκοτωσαν οι Γερμανοί με τους ντόπιους συνεργάτες τους στο ολοκαύτωμα τον Απρίλη του 1944. Για αυτήν κανένα μνημείο; Καμία προτομή; Καμία μνεια θα γίνει; Αυτή δεν μαθαινε τα παιδιά μας γράμματα; Η τοπική κοινότητα έχει μια επιλεξιμότητα μήπως; Μήπως γιατί η Σιούλη ήταν ΕΑΜίτισα;
Και δεν την σκότωσαν τυχαία οι Γερμανοί με τους ΠΑΟτζήδες. Την διάλεξαν ανάμεσα στους άλλους μαζί με ορισμένα στελέχη του ΕΑΜ του χωριού, τους έδωσαν στους “Έλληνες” συνεργάτες τους να τους μεταφερουν στην Πτολεμαιδα και εκείνοι τους σκότωσαν πριν φτάσουν, στην γέφυρα του Σουλου (του Εορδαϊκου ποταμού) λιγο πριν φτάσουμε στο σημερινό εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής του Σιδηρόπουλου. Ακόμα εκεί είναι θαμμένοι οι άνθρωποι. Αυτή η τοπική κοινότητα δεν έχει μια ευαισθησία να κάνει κάτι για τους σκοτωμένους της που είναι μέσα στα καλάμια και στα καβάκια;;;;